Τα εγκαίνια της ΔΕΘ, η εθνική στάση όλων μας και οι γκρίνιες...

Γράφει για taxalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης

Όσο εξαιρετικά εύστοχη και πετυχημένη είναι η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να περιορίσει την παρουσία του αλλά και τον όγκο της κυβερνητικής παρουσίας στα εγκαίνια της ΔΕΘ άλλο τόσο αφελείς ακούγονται οι «αντιδράσεις» κάποιων (ελάχιστων ευτυχώς) φορέων και προσωπικοτήτων για τις «περικοπές» αυτές. Είναι σαφές ότι ο...

πρωθυπουργός, αφού δέχτηκε τις εισηγήσεις των συνεργατών του, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο κόμμα, αποφάσισε να καθορίσει την παρουσία του με βάση τα οριζόμενα και καθοριζόμενα από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική συγκυρία.

Κάποτε η «λαμπρότητα» ήταν μέσον και στόχος. Παράτες, στρατιωτικά αγήματα, μπάντες, τελετές, δείπνα, προσελεύσεις με αστραφτερά κρατικά αυτοκίνητα, πλήθος λαμπερών και καλοντυμένων εύκολα αναγνωρίσιμων προσκεκλημένων έκαναν το πόπολο, που με χαμόγελο παρακολουθούσε από το περιθώριο, να χαίρεται συναισθανόμενο ότι μπορούσε να αγγίξει και να γευθεί ολίγη από την λαμπρότητα αυτή… 

Τα χρόνια άλλαξαν. Η κρίση και ο τρόπος με τον οποίο ο Λαός μας την πληρώνει μετέβαλαν καθοριστικά τα πολιτικά ήθη και έθιμα. Η λαμπρότητα και η κάθε είδους τιμές προς την πολιτική και κρατική ηγεσία ανήκουν πια στο παρελθόν. Οι εν λόγω αξιωματούχοι τους τελευταίους μήνες εμφανίζονται ευχαριστημένοι εάν την γλυτώνουν με λίγο γιουχάισμα. Και όχι άδικα. Η πληγή για τον Λαό μας είναι βαθιά. Και οι τελετές αυτές την ξύνουν. Οπότε… 

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να έρθει, να εγκαινιάσει τη ΔΕΘ, να εγκαταστήσει το πρώτο ΔΣ του νέου ενοποιημένου φορέα της ελληνικής εξωστρέφειας και να αποχωρήσει χωρίς λαμπρότητα, χωρίς καθιερωμένες παράτες, δεξιώσεις και συνεντεύξεις τύπου… Πέραν της συγκυρίας υπάρχει και το πρακτικό ζήτημα: τι άραγε θα είχε να πει ο πρωθυπουργός εάν θα έδινε συνέντευξη τύπου, όταν μόλις έξι μέρες αργότερα ολόκληρο το «ελληνικό ζήτημα» θα τεθεί επί τάπητος στη συνεδρίαση του Eurogroup; Μην ξεχνούμε ότι η «καθιερωμένη» μέρα της Συνέντευξης Τύπου (δεύτερη Κυριακή του Σεπτεμβρίου και πρώτη της ΔΕΘ), συμπίπτει με το διάστημα εκείνο που έπεται των συναντήσεων του Α. Σαμαρά με τους ξένους ηγέτες αλλά και της ανακοίνωσης των τελικών μέτρων για τα 11,5 δισ. ευρώ και προηγείται ίσως της έκθεσης της Τρόικας για την ελληνική οικονομία και της κρίσιμης συνεδρίασης του Eurogroup. 

Αλήθεια, τι μήνυμα θα έστελνε η Πατρίδα μας, μέσα σε αυτήν τη συγκυρία, εάν το Σάββατο πριν το Eurogroup η Θεσσαλονίκη καιγόταν από τις διαδηλώσεις και ο Τύπος ξεχείλιζε από διαφορετικές ερμηνείες των δηλώσεων του πρωθυπουργού, όπως γίνεται συνήθως; Φυσικά ο Αντώνης Σαμαράς έλαβε υπόψη του και άλλα ζητήματα για να καταλήξει στο πρόγραμμα αυτό: όπως και την ανάγκη να μην ταλαιπωρηθεί η Θεσσαλονίκη, να δουλέψει η αγορά αλλά και η ΔΕΘ, χωρίς κωλύματα στην προσέλευση εκθετών και επισκεπτών. 

Ο Πρωθυπουργός απέναντι στην πόλη, τον θεσμό της ΔΕΘ αλλά και την ανάγκη να διαφυλαχθεί η εικόνα της χώρας έκανε πραγματικά το καθήκον του. Αναρωτιέμαι εάν και άλλοι παράγοντες, όπως οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, οι μπαχαλάκηδες του κοινοβουλευτισμού και οι βολεμένοι των ΔΕΚΟ θα δράσουν με βάση το εθνικό τους καθήκον. Ή θα αποφασίσουν να κάνουν μία πόλη άνω κάτω μόνο και μόνο για να εκδηλώσουν την αντίδρασή τους απέναντι στον Πρωθυπουργό, που δε θα βρίσκεται καν στην πόλη! Τους βλέπω έτοιμους για το δεύτερο. Νιώθω την επαναστατικότητά τους να ξεχειλίζει. Μυρίζω την εκρηκτικότητά τους, την οποία πάντα διοχετεύουν στην αντίδραση και όχι στη δράση! Ναι, μάλλον θα κάνουν «μαζικές, λαϊκιές διαδηλώσεις» γιατί έτσι επιτάσσει το έθιμο, ακόμη κι αν ο πρωθυπουργός δε θα είναι εδώ… 

Θα πρόκειται μάλλον για ένα γελοίο θέαμα. Διαδηλωτές να σχηματίζουν χειμαρρώδεις πορείες οι οποίες όμως δε θα έχουν πού να καταλήξουν! 

Τέλος, υπάρχουν και όσοι πίσω από την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να ακολουθήσει νέο πρόγραμμα είδαν μία υποβάθμιση (!) της Θεσσαλονίκης και του θεσμού της ΔΕΘ! Υπάρχουν και αυτοί! Οι Θεσσαλονικείς είμαστε συνηθισμένοι στις μίζερες φωνές τους. Τις υφιστάμεθα δεκαετίες τώρα. Πρόκειται για την εφαρμογή της πάγιας σαλονικιώτικης γκρίνιας η οποία, είναι σαν τη μαγιονέζα: συνοδεύει εξαίσια κάθε σερβίρισμα! 

Έτσι, εάν είχαμε το καθιερωμένο πρόγραμμα, οι φωνές αυτές, θα υψώνονταν απέναντι στον «πολιτικό τουρισμό», ενώ με τα σημερινά δεδομένα έχουμε την ίδια γκρίνια αλλά με άλλη αφορμή. Η απάντηση είναι απλή: κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για υποβάθμιση της Θεσσαλονίκης έναν πρωθυπουργό που ανασύστησε το Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης, που το προικοδότησε με σημαντικές αρμοδιότητες και που κατέστησε τη Θεσσαλονίκη ως «πρωτεύουσα της εξωστρέφειας» μέσα από την συνένωση των ΔΕΘ- HELEXPO – ΟΠΕ! Οι μαγκιές ακόμη και για το πολιτικό σύστημα φαίνονται στα έργα και όχι στα λόγια…