Η άποψη μου για τον ΓΕΡΜΑΝΟ αθλητή Σιδέρη Τασιάδη

Αξίζουν πράγματι συγχαρητήρια στον ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ καταγωγής αργυρό Ολυμπιονίκη του ΚΑΝΟΕ ΣΛΑΛΟΜ για την πράγματι δύσκολη νίκη του σε τόσο νεαρή ηλικία σε ένα άθλημα όπου μεγάλα ονόματα ήτανε τα "φαβορί" για την κατάκτηση των μεταλλίων....

Συγχαρητήρια λοιπόν για τον καλό του αγώνα. Όπως λένε τα ρεπορτάζ ο γεννηθείς το 1990 ΓΕΡΜΑΝΟΣ (πλέον) αθλητής, στα ΚΟΜΑΡΑ του ΕΒΡΟΥ, έκρουσε πολλές φορές την θύρα της Ελληνικής Ομοσπονδίας ζητώντας τη συμμετοχή του στην αντίστοιχη Ελληνική ομάδα, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση!!!

Πικραμένος λοιπόν αποφάσισε να αγωνιστεί με τα χρώματα της Γερμανίας και μάλιστα (αυτό δείχνει το μέγεθος της πικρίας του) έκανε (όπως λέγεται) και την ακόλουθη δήλωση ότι δηλαδή: "δεν σκοπεύει να επιστρέψει στη χώρα μας, αφού πλέον νιώθει "σπίτι" του τη Γερμανία, τη χώρα που θεωρεί ότι τον πρόσεξε και εκτίμησε τις δυνατότητές του και το πάθος που είχε από μικρή ηλικία για το νερό". Επίσης δήλωσε πρίν τον αγώνα ότι δεν σκοπεύει να κρατήσει και την Ελληνική σημαία στο βάθρο των νικητών!!!

O Σιδέρης Τασιάδης, με τη φίλη του  Claudia Bär

Θα μου πείτε ότι εκεί μας φτάνουν οι πολιτικές ενός κράτους που ορισμένοι ξενδιάντροποι θεμελίωσαν και συντηρούσαν τόσα χρόνια......

Όμως, επειδή πάντα υπάρχει και ο αντίλογος θα έπρεπε να δημοσιοποιήσουμε κάποιες σκέψεις μας στον ΓΕΡΜΑΝΟ αθλητή.....

Αρχικά θα θέλαμε να υποστηρίξουμε την άποψή και τον ισχυρισμό του, ότι κανένας δεν ενδιαφέρθηκε γι αυτόν. Δεν είναι παρά άλλο ένα σημάδι παραλυσίας του κράτους που συνηθίσαμε να λέμε ότι τρώει τα παιδιά του.

ΚΑΚΩΣ , ΚΑΚΙΣΤΑ κάποιοι ειδικοί δεν εντόπισαν τις ικανότητές του...Κακώς κάποιος γυμναστής (υπεύθυνος τέλος πάντων) δεν είδε το ταλέντο του. Αν θέλετε ας πάμε ακόμη παραπέρα. Ας τον εντοπίσουμε αυτόν ή αυτούς στους οποίους αποτάνθηκε ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ (πλέον) αθλητής και ας τους ζητήσουμε το λόγο....Αλλά μέχρι εκεί.....

Όλοι μας αισθανόμαστε καθημερινά αυτό που τα δελτία ειδήσεων ονομάζουν αναλγησία του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ κράτους. Παντού σχεδόν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής μας και όχι μόνο. Αλλά και πάλι το λέω , μέχρι εκεί.

Η εθνική συνείδηση , η αγάπη για την πατρίδα που γεννήθηκε ο καθένας μας δεν εξαρτάται απο την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών απο ένα μηχανισμό για τον οποίο τελικά ΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ και εμείς για την ΣΤΡΕΒΛΗ λειτουργία του, αφού αυτούς τους οποίους καλέσαμε να τον οργανώσουν (δια της ψήφου μας) αποδείχθηκαν εξαιρετικά ανεπαρκείς.

Περίμενα στην ουρά στη ΔΕΗ, σήμερα, 2 ώρες για να μου πούνε ότι τελικά το"σύστημα" είναι χαλασμένο και η δουλειά μου δεν γίνεται......θα πρέπει να περάσω πάλι αύριο....

Ταλαιπωρήθηκα εξαιρετικά στην Τράπεζα προσπαθώντας να κάνω μια ενημέρωση λογαριασμού η οποία λόγω ανοργανωσιάς μου κόστισε 1 ώρα απο τη δουλειά μου.

Ταλαιπωρήθηκα πολύ, απο νόμους , χαράτσια, αποφάσεις , απεργίες συνδικαλιστάδων που μου κόψανε το ρεύμα , το τηλέφωνο, το αστικό, τη υγειονομική περίθαλψη. Πέρασα πολλά. Με θίξανε, με λοιδώρησαν ξεπεσμένοι κρατικοί υπάλληλοι και παραγοντίσκοι.

Πέρασα πολλά, όπως όλοι μας.....Με τίποτα όμως δεν σκέφθηκα και ούτε για μια στιγμή να αποβάλλω αυτό που ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ μου ανήκει.....Την Εληνικότητά μου, την αγάπη μου (πέρα απο κάθε έννοια κακώς νοούμενου εθνικισμού) για την Ελλάδα την πατρίδα μου, την πατρίδα του πατέρα και του παππού μου, της μάνας μου ,των φίλων μου και των συμπολιτών μου....Εδώ ανήκω και αυτό δεν αλλάζει. Δεν φεύγω, ούτε θα με κάνει κάποιος ασήμαντος υπαλληλίσκος ή κάποιος πρόσκαιρος πολιτικός να απαρνηθώ το ένδυμα που απο γεννήσεως φορώ.....

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Μα γιατί με καταφανή έκπληξη διάβασα τις δηλώσεις του ΓΕΡΜΑΝΟΥ (πλέον) αθλητή.

Προτιμήσεις όμως είναι αυτές. Αν τώρα κύριε, θεωρείτε την ΓΕΡΜΑΝΙΑ για πατρίδα σας καλώς κάνετε. Αν έτσι προτιμάτε, έτσι πράξτε. Να μαντέψω όμως ότι παρά την μετοικεσία σας, οι νεκροί σας, οι φίλοι σας, οι συγγενείς σας θα μείνουν εδώ...στην ΕΛΛΑΔΑ μας.

Τις ρίζες σας δεν μπορείτε να τις πάρετε και εμείς (αν και θέλουμε) δεν μπορούμε να σας τις δώσουμε ως κατευόδιο στη νέα σας πατρίδα.....

Εμείς πάλι θα ζήσουμε με ένα μετάλλιο λιγότερο και χωρίς ΚΑΝΟΕ ΣΛΑΛΟΜ....

Η ΕΛΛΑΔΑ θα συνεχίσει να ζεί ακόμη και μετά απο αυτό, αν και θα έπρεπε στο μέλλον να είναι προσεκτικότερη με τα ταλαντούχα παιδιά της.

Απο την άλλη και τα παιδιά της θα πρέπει να είναι προσεκτικότερα όταν μιλούν για τη " μάνα" τους.

Στο καλό αγαπητέ.....

Αναρτήθηκε από sp