Ανοικτή επιστολή του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη προς
τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ-III
14 Αυγούστου 2012
Εντιμότατε και πανάξιε κ. Παπαδημούλη,
Απευθύνομαι γιά τρίτη φορά προς εσάς,
κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, μέσω ανοικτής μου επιστολής, εξ αφορμής σχετικού σας σχολίου, μέσω του fb, εν συνεχεία χθεσινής δηλώσεως του κ. Πρωθυπουργού από την Καλαμάτα.
Εξερχόμενος από το Δημαρχιακό Μέγαρο Καλαμάτας ο Αντ. Σαμαράς έκαμε την εξής δήλωση: «Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Επιτρέψτε μου να είμαι λιτός. Είμαι πάντα εκείνο που ήμουν και εκείνος που ξέρετε. Ήρθα και εγώ στον τόπο μου για να πάρω δύναμη. Και να ευχηθώ σε όλους τους Έλληνες, αυτές τις άγιες μέρες, καλή Παναγιά. Θέλω να γνωρίζετε ότι, η σημαία του αγώνα για όλη την Ελλάδα είναι ψηλά. Αγωνιζόμαστε προκειμένου να πετύχουμε το στόχο, που δεν είναι άλλος, από τη γρήγορη έξοδο της Χώρας από την κρίση. Και προς την κατεύθυνση αυτή, καλώ όλους τους Έλληνες, πέρα και πάνω από κόμματα, να είμαστε μία ενωμένη γροθιά. Γιατί τώρα είναι η Ελλάδα που μετράει και τίποτα άλλο. Και είμαι βέβαιος, ότι με τη βοήθεια της Παναγιάς, θα κερδίσουμε. Μάχη δύσκολη, ανηφορική, δύσβατη, με συνεχείς αναταράξεις, θα την κερδίσουμε».
Τακτικός θαμών του fb ο Δ.Π., σχολίασε ως εξής:
«Σαμαράς: Με δηλώσεις πατριδοκαπηλειας και την επίκληση της Παναγίας, επιχειρεί να σκεπάσει τα άγρια κι άδικα μέτρα και τα είπα-ξείπα. Ντροπή!»
Ο καθείς και τα όπλα του βεβαίως! Αλλά και εις τον πόλεμο της πολιτικής πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες του παιχνιδιού, ένα ελάχιστο ύφος και ήθος τέλος πάντων. Ο Δ.Π. ατύχησε, εξέθεσε εαυτόν και το κόμμα του το οποίο εκπροσωπεί εις τη ΒτΕ, ως κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος. Και επιβεβαίωσε ότι το δήθεν μειλίχειο πολιτικό του προφίλ, κρύβει έναν επιθετικό επαγγελματία της πολιτικής, με διχαστικό λόγο, που δεν ξέρει να σέβεται τις στιγμές, διότι αυτήν την παιδεία διαθέτει. Διότι τελικώς αρχή άνδρα δείκνυσι.
Προσωπικώς δεν είμαι θρησκευόμενος, αισθάνομαι άθεος, ασχέτως αν η προηγούμενη ταυτότητα μου έγραφε «Χριστιανός Ορθόδοξος», στοιχείο που δεν υπάρχει -και ορθώς- εις την τωρινή Αυτή είναι η φιλοσοφική θεώρηση της ζωής την οποία έχω επιλέξει και γιά την οποία υπεραμύνομαι. Βεβαίως δε προσβλέπω και σε σεβασμό της επιλογής μου αυτής από τους συμπολίτες μου, όπως και εγώ οφείλω να πράττω αντιστρόφως.
Από την άλλη πλευρά, δεν μου διαφεύγει ότι η πλειονότης των Ελλήνων πολιτών είναι τουλάχιστον θρησκευόμενοι, αν όχι και θεοσεβούμενοι. Το δικαιούνται απολύτως και όσοι δεν συμπλέουμε μαζύ τους, όπως δικαιούμεθα εις εαυτούς, τους οφείλουμε την τιμή προς την πίστη τους και την αναγνώριση της προσωπικής τους επιλογής. Άλλωστε η Ελλάς δεν ανήκε ποτέ εις την χωρεία χωρών, όπως π.χ. η κομμουνιστική Αλβανία ή η ΛΔ Κορέας της κομμουνιστικής δυναστείας των Κιμ, όπου η θρησκευτική πίστις απαγορευόταν ή απαγορεύεται αντιστοίχως.
Και πέραν αυτού, η αυριανή εορτή του Δεκαπενταύγουστου, «της Παναγίας» γιά τους περισσότερους, είναι από τις μεγαλύτερες εορτές του χρόνου, θρησκευτική εορτή εν πολλοίς, αλλά και ευκαιρία μικρών διακοπών λίγο πριν και λίγο μετά, γιά όσους δεν είναι σε διακοπές.
Συνεπώς η ευχή του Σαμαρά -ποιού Σαμαρά;..-κατά τη διατύπωση Δ.Π. (υποθέτω ότι αντέγραψε το Madame Merkel του αρχηγού του Τσίπρα), γιά «καλή Παναγιά» κακώς-κάκιστα ελοιδορήθη από τον Δ.Π., καθ΄ο μέτρο αντανακλούσε τη γενικότερη ευχή των περισσοτέρων εξ ημών γιά την αυριανή εορτή. Βεβαίως είναι δικαίωμα του Δ.Π. και όποιου άλλου τον ακολουθεί εις τις αφοριστικές του επιλογές, να υψώνει την γροθιά της αριστερής του χειρός και να δίνει «όρκο αγώνα». Αλλά όλες οι στιγμές δεν είναι ίδιες!
Το πολιτικό και αισθητικό λάθος εις το οποίο υπέπεσε ο Δ.Π. ακούει εις τη λέξη «ασέβεια». Διότι ήτο θέμα κοινού νοός να γνωρίζει τι σημαίνει γιά τους περισσότερους Έλληνες ο Δεκαπενταύγουστος, η ημέρα της Παναγίας, και να σεβασθεί το μήνυμα της ημέρας. Δεν το έπραξε. Και επροτίμησε την μικροπολιτική εκμετάλλευση της συγκεκριμένης –πολιτικής βεβαίως- δηλώσεως του πρωθυπουργού γιά την αυριανή ημέρα, επειδή συνέδεσε την πρόοδο εις τα οξύτατα προβλήματα της χώρας, όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται, «με τη βοήθεια της Παναγίας».
Και όχι μόνον αυτό, αλλά χαρακτήρισε «ντροπή» την όλη δήλωση! Θεωρεί ο Δ.Π. ότι συνεισέφερε συμπάθεια και τελικώς ψήφους προς το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με όσα είπε; Προφανώς ισχύει το ακριβώς αντίθετο, διότι εμφανίζεται να διακατέχεται από αλλαζονική στάση προς το λαό αυτής της χώρας, εμφανίζων εαυτόν ώς το σοφό και το σωτήρα, πράγμα το οποίο δεν αργεί να γίνει αντιληπτό.
Θεωρώ ότι ο χαρακτηρισμός «ντροπή» επιστρέφει τελικώς εις το Δ.Π. καίτοι άλλος ήταν ο στόχος του, δηλαδή ο πρωθυπουργός της χώρας. Ας το αντιληφθεί έστω και των υστέρων και ας έχει κατά νουν ότι τέτοιες θέσεις λειτουργούν αρνητικώς ως προς το κύρος και την αποδοχή των ιδεών της δημοκρατικής Αριστεράς (εις τους κόλπους της οποίας επίσης υπάρχουν αρκετοί θρησκευόμενοι) και στρέφουν αντικειμενικώς τους πολίτες σε ακόμη συντηρητικότερες κατευθύνσεις, πολλώ μάλλον υπό συνθήκες όπως οι σημερινές εις την Ελλάδα. Πρέπει, δε, να είναι σαφές ότι αυτή η διάσταση προέχει, από τον ωφέλιμο βίο ετερόκλητων πολιτικών σχημάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, μέ τόσες συνιστώσες και πανσπερμία απόψεων, από την ακροαριστερά ώς τους ΠΑΣΟΚογενείς.
Τόση πολιτική μυωπία από το Δ.Π.;
Ένα τελευταίο σχόλιο για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την πολιτική επικοινωνία μέσω του fb o Δ.Π.: Αν προσφέρει κάτι αυτή η διαδικασία μέσω των Η/Υ, αυτή συνίσταται εις την άμεση, σε πραγματικό χρόνο, επικοινωνία ανθρώπων απανταχού της γης, επί θεμάτων που τους απασχολούν ή επί ανταλλαγής απόψεων κλπ. Ερωτήσεις-αναρτήσεις και εν συνεχεία διάλογος, δύσκολος κάποτε και οξύς, ακόμη και με εντάσεις, αλλά διάλογος.
Είναι αυτό ακριβώς που δεν πράττει ο Δ.Π.. Διότι περιορίζεται στο να αναρτά μία θέση του, δίχως να λαμβάνει θέση εν συνεχεία γιά τις απόψεις που εκφέρονται και να τιμά απαντών όσους του απευθύνονται. Συνεπώς χρησιμοποιεί καλόπιστους συζητητές και όταν κάποιοι τον κατακρίνουν, τότε επιστρατεύει τους «ταλιμπάν» που διαθέτει, ώστε να τους επιτεθούν, ακόμη και καθυβρίζοντες, με τον ίδιο σε ρόλο τυπικώς απαθούς θεατή, αλλά ουσιαστικώς υποκινητή εκ του παρασκηνίου...
Προσωπικώς τον έχω ερωτήσει πλειστάκις αν συμφωνεί με την προτροπή «στα τσακίδια» που έχει χρησιμοποιηθεί από την «ΑΥΓΗ» κατά των ανανεωτικών συντρόφων του, οι οποίοι απεχώρησαν από το ΣΥΝ, εξαιρουμένου του εαυτού του διότι δεν ήθελε να ρισκάρει τη βουλευτική του έδρα, αλλά κωφεύει. Και βεβαίως εκτίθεται.
Επαναλαμβάνω ότι ο Δ.Π. ατύχησε πολλαπλώς, όπως εγώ τον κρίνω πολιτικώς και ευθαρσώς, με όσα είπε χθες. Ήθελε κάτι να πει, ώστε να συντηρηθεί εις την επικαιρότητα και επέλεξε αυτό που έγραψε. Λάθος του, το οποίο δεν τιμά τις ουμανιστικές αξίες της Αριστεράς, αλλά απάδει αυτών. Ακριβώς δε επειδή αποτελεί δημόσιο πρόσωπο, και δη προβεβλημένο, αυτό οφείλει να το προσέχει. Πλην όμως...
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
smichio@otenet.gr
ΥΓ: Το «εντιμότατε» υπέχει την έννοια της λέξεως honorable εις την Αγγλική
