Από την Αλεξάνδρα Γωγούση- Σκανδάλη
Γελάω κάθε φορά που διαβάζω τα άρθρα ή τα σχόλια φιλόδοξων, πλην τενεκέδων εγωιστών ανθρώπων, που επιζητούν –ξαφνικά, το θαυμασμό των αναγνωστών.
Σε όλη τους τη ζωή, απουσιάζουν από τις εξελίξεις, την..
πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική ζωή της χώρας, της πόλης, της περιοχής…
Και κάποια στιγμή, σκέφτονται να γίνουν το «επίκεντρο».
Με το …αιρετικό άρθρο τους, με το απαξιωτικό σχόλιό τους, με τα «μωροφιλόδοξα» όνειρά τους.
Αλλά, φευ, στη χώρα που ζούμε, ενίοτε το πετυχαίνουν. Γράψε από δω, μίλα από εκεί, πλήρωσε τη φωτογραφία στα έντυπα για λίγους μήνες και να σου, έγινες «κάποιος».
Για λίγο, ίσως. Για πολύ, ίσως.
Το είδαμε το σενάριο και στις τελευταίες εκλογές. Ανθρωπάρια ανύπαρκτα , τυχάρπαστοι, που ξαφνικά κατέλαβαν θέσεις – κλειδιά, στον κρατικό μηχανισμό, από το πουθενά…
Το βλέπουμε καθημερινά όσοι ασχολούμαστε με τα social media. Μόνον που εκεί η «επιτυχία» είναι προσωρινή. Δεν περνάει για πολύ η «μπογιά» τους. Πάντα κάποιος τους προσγειώνει, πάντα κάποιος τους βάζει στη θέση τους.
Κάποιος που δεν προσδοκά τίποτε από αυτούς, που δεν εξυπηρετεί συμφέροντα, που είναι ντόμπρος…
Παρήγορο είναι και αυτό. Η κοινωνία αντιδρά που και που.
Και τον τελευταίο καιρό αντιδρά όλο και περισσότερο.
Γινόμαστε όλο και περισσότεροι, όλο και περισσότερο ενεργοί πολίτες. Ενεργοί …άνθρωποι.
Που, άνω θρώσκωμεν.
Καιρός ήταν…
