Έπεσε τυχαία το μάτι μου σε video από συνεδρίαση της Βουλής, όπου η Χρυσή Αυγή ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία για διάταξη σχετική με τον δήθεν συμβιβασμό με τη Siemens. Αρνήθηκε ο Πρόεδρος Μεϊμαράκης με το αιτιολογικό ότι ήδη είχε ζητηθεί από άλλο κόμμα ονομαστική ψηφοφορία για άλλη διάταξη, εξ ου και δεν μπορούσε να γίνει δεκτό το αίτημα, οπότε ..
η Χρυσή Αυγή απεχώρησε από τη Βουλή εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση του Προέδρου.
Με παραξένεψε η αιτιολογία που προέβαλε ο κ. Πρόεδρος και είπα να ανατρέξω εις τας γραφάς, ως όφειλα, ήτοι στον Κανονισμό της Βουλής, τον οποίο ψήφισε η ίδια η Βουλή για να ρυθμίζει τα της λειτουργίας της. Ανεκάλυψα δύο ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία καταγράφω υπό τον ανωτέρω τίτλο δίκην αφιερώματος στην δημοκρατόρισσα βουλευτίνα και πρώην, ευτυχώς, υφυπουργό, η οποία έλαβε τον λόγο μετά τον κ. Πρόεδρο για να κατακεραυνώσει τον φασισμό, ο οποίος θα καταλύσει τη Δημοκρατία. Ξέχασε η κ. πρώην υφυπουργός ότι η Αλέκα Παπαρρήγα, κατά πάντα αποδεκτή και αυτή και το κόμμα της, είχε πει μετά τις εκλογές της 06.05.2012: «Εάν έλθουμε εμείς στην εξουσία, δεν θα ξαναγίνουν εκλογές, όπως τις γνωρίζετε».
Ας δούμε, όμως, τί συμβαίνει, όταν ένα κόμμα υποβάλλει αίτημα διεξαγωγής ονομαστικής ψηφοφορίας, για την ακρίβεια «ψηφοφορία με ονομαστική κλήση» [άρθρο 72 Κανονισμού].
Για την υποβολή του αιτήματος απαιτούνται οι υπογραφές 15 βουλευτών. Αφού ολοκληρωθεί η συζήτηση του θέματος, για το οποίο ζητήθηκε η ονομαστική ψηφοφορία, ακολουθεί η εκφώνηση των ονομάτων των βουλευτών που υπέβαλαν την αίτηση. Αν δεν είναι παρόντες τουλάχιστον 15 εκ των αιτουμένων, η πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία απορρίπτεται. Με άλλα λόγια: με διάφορα κόλπα τραινάρουμε τη συζήτηση και την κατάλληλη στιγμή γίνεται η εκφώνηση, ώστε να πιάσουμε στον ύπνο αυτούς που ζήτησαν την ονομαστική ψηφοφορία. Άρα: όποιοι υποβάλλουν πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας, πρέπει να φυλάνε καραούλι μη τυχόν και αιφνιδιασθούν από τον Πρόεδρο, ο οποίος εξ ορισμού θα βρίσκεται σε αντίπαλο στρατόπεδο. Δεν είναι πιο απλό και δημοκρατικό να είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική η ονομαστική ψηφοφορία με μόνη την υποβολή τής αίτησης από 15 βουλευτές;
Αν, όμως, ορίζει ο Κανονισμός, κατά την εκφώνηση των ονομάτων εκείνων που υπέβαλαν την πρόταση παρίσταται ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός [15], τότε διακόπτεται υποχρεωτικά η συνεδρίαση και γίνεται ανακοίνωση της επικείμενης ψηφοφορία στους χώρους του βουλευτηρίου, προφανώς για να μαζευτούν οι βουλευτές από τα καφενεία ή την τηλεόραση ή όπου αλλού περί άλλα τυρβάζουν.
Μετά από δέκα λεπτά, συνεχίζει ο Κανονισμός, στη διάρκεια των οποίων μαζεύονται τα κουκιά και γίνεται καταμέτρησή τους από τους κομματικούς λοχίες, προσθέτω εγώ, επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση. Όχι, όμως, για να αρχίσει η ονομαστική ψηφοφορία απαραιτήτως, αλλά για να εκτιμήσει ο Πρόεδρος τις ανάγκες του νομοθετικού έργου. Αφού δε τις εκτιμήσει, μπορεί να λύσει τη συνεδρίαση, αντί να διεξαγάγει την ψηφοφορία. Ο Κανονισμός δεν απαιτεί στοιχειώδη αιτιολόγηση της εκτίμησης του νομοθετικού έργου από τον Πρόεδρο, οπότε μόλις αυτός διαπιστώσει ότι το κόμμα, από το οποίο προέρχεται, είναι σκόρπιο εκτός Βουλής, εκτιμά ότι δεν βολεύει το κόμμα του μία ονομαστική ψηφοφορία και λύνει τη συνεδρίαση για άλλη ημέρα, κατά την οποία θα έχει συγκεντρωθεί η αγέλη. Αυτό ονομάζεται «εκτίμηση του νομοθετικού έργου». Άκρως δημοκρατορική διαδικασία κ. Χριστοφιλοπούλου μου και λοιποί θεομπαίχτες που δεν μιλάτε, επειδή είσθε βέβαιοι ότι αυτό βολεύει και το κόμμα σας, όταν θα έλθει εν τη βασιλεία εναλλασσόμενο με το άλλο μεγάλο ανταγωνιστικό κόμμα εξουσίας [μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε]. Έτσι δεν είναι;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Υ.Γ. Ένα από τα σημεία προγραμματικής σύγκλισης της Τριμερούς ορίζει:
«Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου».
