του Σωτήριου Καλαμίτση, δικηγόρου
Είχα αναρωτηθεί προ καιρού εγγράφως [13.08.2012] πώς αισθάνονταν άραγε οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, οι Διοικητές των οποίων δεν περιέκοψαν τους μισθούς τους [των εργαζομένων] παρά τον νόμο [Μνημόνια κ.λπ.]. Αισθάνονταν μάγκες έναντι όλων των υπολοίπων που έβλεπαν τον μισθό τους ή τη σύνταξή τους να συρρικνώνεται ή να εξαερώνεται;
Τώρα αντιμετωπίζουμε μία άλλη κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων του στενού Δημόσιου Τομέα, ήτοι αυτού τούτου του Δημοσίου, οι οποίοι διαμαρτύρονται, επειδή η ανικανότητα των πολιτικών μας οδηγεί και τους δικούς τους μισθούς στο μίξερ της τρόικας, τη σύγχρονη κλίνη του Προκρούστη.
Άκουσα αξιωματικό να διερωτάται πώς είναι δυνατόν να έχει το μυαλό του στη δουλειά του, ήτοι στη διαρκή ετοιμότητα για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας, όταν σκέφτεται ότι μπορεί αύριο να μην έχει χρήματα για τα βιβλία και το γάλα των παιδιών του.
Άκουσα τους δικαστές να προβάλλουν το ιδιάζον έργο που προσφέρουν στην κοινωνία, εξ ου και θα πρέπει οι αποδοχές τους να μη μειωθούν, ώστε να μη μειωθεί και η παραγωγικότητά τους.
Άκουσα και τους εκπροσώπους των Σωμάτων Ασφαλείας να έχουν τις ίδιες απορίες.
Το μόνο που μπορώ να απαντήσω στις εν λόγω απορίες είναι
α] όλοι εσείς που προβάλλετε αυτές τις θέσεις, δεν είχατε σκεφτεί πριν ψηφίσετε την 17.06.2012 ότι μπορεί με την ψήφο σας να μην έχετε λεφτά για βιβλία και γάλα των παιδιών σας, αφού γνωρίζατε ότι είχαν υπογραφεί πλείστα όσα Μνημόνια και ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος απλώς σας ενέπαιζαν; Όλοι εσείς προτιμήσατε τη σιγουριά της ΝΔ και γυρίσατε την πλάτη στον Καμμένο που μιλούσε με πάθος για κατάργηση του Μνημονίου. Ήταν, όμως, UFO ο Καμμένος και θα σας έβαζε σε περιπέτειες. Ήταν αναξιόπιστος, ενώ ήταν αξιόπιστος ο Σαμαράς που από πολέμιος των Μνημονίων έγινε θιασώτης τους και μας παραμύθιαζε με αναδιαπραγμάτευση. Τώρα τί θα απαντήσετε στα παιδιά σας, όταν θα σας ρωτήσουν «Γιατί ψήφισες Σαμαρά ή Βενιζέλο;» καθώς θα βλέπουν ότι για να αγοράσετε γάλα ή βιβλία στερείσθε αναγκαστικά άλλων στοιχειωδών για μία αξιοπρεπή διαβίωση;
β] Οι περισσότεροι από σας διορισθήκατε στο Δημόσιο με τις γνωστές μεθόδους που εφηύραν κατά καιρούς οι πολιτικοί για να διαβάλλουν ακόμη και διαγωνισμούς που οι ίδιοι είχαν θεσμοθετήσει. Μέχρι τώρα απολαμβάνατε αποδοχές υπέρτερες όλων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και προνόμια ανήκουστα για ιδιωτικό υπάλληλο. Η καλπάζουσα ανεργία δεν είδα να σας συγκινεί. Δεν σας είδα να συμπαραστέκεσθε σ’ αυτούς που δεν τους μειώθηκε απλώς ο μισθός, αλλά έχασαν ολόκληρο τον μισθό τους.
γ] Οι εξ υμών δικαστές κηρύξατε συνταγματικό και κατά πάντα νόμιμο το Μνημόνιο ενστερνιζόμενοι τη γελοία θέση των πολιτικών περί υπερτάτου δημοσίου συμφέροντος. Αυτό το Μνημόνιο, το οποίο προβλέπει την περικοπή και των δικών σας αποδοχών. Αν την κρίση σας περί της συνταγματικότητος ή μη του Μνημονίου, επρόκειτο να εκφέρετε σήμερα, θα είχατε διαφορετική γνώμη; Αν ναι, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το έργο που ισχυρίζεσθε ότι επιτελείτε.
δ] Ο οικοδόμος που δουλεύει δύο ή τρία ή και κανένα μεροκάματο τον μήνα, ο άνεργος της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Κερατσινίου, ο ιδιωτικός υπάλληλος που παίρνει το περικομμένο και αυτό επίδομα ανεργίας έχει τις ίδιες απορίες μ’ εσάς. Πώς θα αντιμετωπίσει τις δαπάνες για γάλα και βιβλία των παιδιών του; Αυτός, όμως, δεν μπορεί να κάνει λευκή απεργία ούτε επίσχεση εργασίας, για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν έχει καν εργασία και μάλιστα εξασφαλισμένη, όπως έχετε εσείς.
ε] Είμαι έτοιμος να δεχθώ περικοπή του εισοδήματός μου, προκειμένου να μην περικοπούν οι αποδοχές υμών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, επειδή έτσι νοιώθω ότι πρέπει να κάνω. Θεωρώ απαράδεκτο, όμως, να θεωρείτε σεις οι ίδιοι το φρόνημά σας για την προάσπιση της πατρίδας ευθέως ανάλογο των αποδοχών σας και να το προβάλλετε ανερυθριάστως.
Σωτήριος Καλαμίτσης
