Ίσως κάποιος άλλος θα ήταν αρμόδιος να απαντήσει πιο αναλυτικά, αλλά μια σύντομη ανάλυση επί της τιμής των καυσόξυλων αποδεικνύει ότι το κύριο μέρος του κόστους αυτών αφορά σε δαπάνες για καύσιμα που έχουν γίνει στην πορεία των καυσόξυλων από το βουνό μέχρι το σπίτι. Και ειδικότερα:
Αφού γίνει η δημοπρασία, οι υλοτόμοι ανεβάζουν στο βουνό εργαλεία, μουλάρια, τροφή για τα μουλάρια, ενίοτε τροχόσπιτα για διανυκτερεύσεις κλπ. Όλα αυτά τα δρομολόγια απαιτούν καύσιμα, πολλά καύσιμα. Επιπλέον βενζίνη και λάδια λίπανσης χρειάζονται τα αλυσοπρίονα. Υπολογίσιμο κόστος και αυτό. Μετά από αυτό τα ξύλα στοιβάζονται, από όπου πάλι ανεβαίνει γερανός και φορτηγά για να φορτώσουν και να τα μεταφέρουν στις μάντρες. Πόσο πετρέλαιο θα κάψει ένα φορτηγό για να ανεβεί π.χ. στους χωματόδρομους της Χαλκιδικής, να φορτώσει 18 τόνους ξύλα και να τα παραδώσει Θεσσαλονίκη ή Σέρρες; Επιμερίστε λοιπόν όλα αυτά τα κόστη των καυσίμων επί της τιμής του κάθε τόνου και θα προκύψει ένα συνολικό κόστος περί τα 100-120 ευρώ. Προσθέστε λοιπόν επί του κόστους αυτού και διπλό ΦΠΑ... Τελικά η ακρίβεια των καυσίμων και η άνοδος της τιμής τους οφελεί το Κράτος από κάθε άποψη. Και έτσι λοιπόν ακόμη και με την οικονομική λύση των καυσόξυλων, πάλι πετρέλαιο πληρώνουμε.
Αναγνώστης
σχόλιο taxalia: Εμείς τα ΄παμε χιλιάδες φορές: ό,τι και να γίνει εσύ θα την πληρώσεις !
ξαναδιαβάστε και ξαναδιαβάστε και ξαναδιαβάστε