(Σχόλιο TaXalia: Το άρθρο της ημέρας... και όποιος κατάλαβε κατάλαβε)
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Την εν έτει 1999 αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πολλά εχόντων και κατεχόντων δια του Χρηματιστηρίου την έχουμε εμπεδώσει. Ουδείς ένοχος, απεφάνθη η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη εις
πείσμα της εμμονής του αείμνηστου Μιλτιάδη Έβερτ να δακτυλοδεικτεί τεκμηριωμένα τους υπευθύνους. Δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων έχασαν περιουσίες από ηλιθιότητα, επειδή νόμισαν ότι το Χρηματιστήριο είναι τζόγος, στον οποίον όλοι κερδίζουν. Οι ηγέτες μας, μηδενός εξαιρουμένου, δεν διέλυσαν αυτή την πλάνη, για να μη χαλάσουν το «επενδυτικό» κλίμα ανακόπτοντας τη φρενήρη ανοδική πορεία του χρηματιστηριακού δείκτη, ο οποίος, κατά τους ειδήμονες, αποτελεί τον δείκτη υγείας μίας οικονομίας, ενώ κατ’ εμέ, τον αδαή, αποτελεί τον δείκτη του μεγέθους της φούσκας που αποκαλείται «νόμιμη υπεξαίρεση των χρημάτων του κοινού». Αλλά δεν αρκέσθηκαν στην αιδήμονα σιωπή οι αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας. Διατυμπάνιζαν ότι υπό τη δική τους ηγεσία η χώρα θα αποκτούσε Χρηματιστήριο με ακόμη πιο υψηλό δείκτη. Ήταν τότε που ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Λουκάς Παπαδήμος αύξανε το όριο τραπεζικού δανεισμού για την αγορά μετοχών από 5.000.000 δραχμών σε 15.000.000 δραχμών. Τότε που οι υψηλά ιστάμενοι γνώριζαν ότι τα λαμόγια ανεβοκατεβάζουν την αξία των εισηγμένων μετοχών ανύπαρκτων στην ουσία εταιρειών και θησαυρίζουν εις βάρος των κορόιδων, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια. Τότε, αλλά και αργότερα, που η κυβέρνηση έβαζε τις διορισμένες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να ρισκάρουν τα αποθεματικά τους επενδύοντάς τα σε εισηγμένες μετοχές ή σε δομημένα ομόλογα λες και ήταν δικά τους τα χρήματα των εργαζομένων.
Αφού κατακάθισε ο κουρνιαχτός της μεγάλης αρπαχτής του 1999, άρχισαν οι τράπεζες να δανείζουν αφειδώς. Η πολιτική τους ήταν άκρως «επιθετική» στα πλαίσια της ευφορίας που είχε προκαλέσει η είσοδός μας στο ευρώ, το οποίο προοιωνιζόταν μία ισχυρή και διεθνώς αξιοσέβαστη Ελλάδα. Το έδαφος επιμελώς προετοιμασμένο, αφού οι χαμένοι του Χρηματιστηρίου κατέφευγαν στον εύκολο δανεισμό για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Είχες μια πιστωτική κάρτα και σου ερχόταν ειδοποίηση από την τράπεζα ότι έχει ήδη εγκρίνει χαμηλότοκο καταναλωτικό δάνειο € 10.000, το οποίο μπορείς να λάβεις αμέσως προσερχόμενος σε ένα κατάστημά της. Αν δεν είχες πιστωτική κάρτα, σου ερχόταν μία ταχυδρομικώς χωρίς να την έχεις ζητήσει και το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να την ενεργοποιήσεις σε ένα ΑΤΜ. Ουδείς ηγέτης προειδοποίησε και πάλι ότι ο άκρατος δανεισμός θα οδηγήσει σε συμφορά. Πώς να ανακόψει την πορεία προς την αλόγιστη αύξηση της ζήτησης ως δείκτη της ευρωστίας της οικονομίας του ευρώ! Ελεύθερη οικονομία έχομεν, ελεύθερους μαλάκες διαθέτομεν, ελεύθερα καθορίζουν οι τράπεζες τα επιτόκια, ελεύθερα τους όρους δανεισμού, ελεύθερα όλα.
Τα ΜΜΕ βοηθούσαν στην εμπέδωση αυτής της ευφορίας και του καταναλωτισμού. Αγορές με 12 άτοκες δόσεις με την τάδε κάρτα. Αυτά τα ίδια που τώρα αποκαλούν τη δόση των € 31,5 δισ. «βοήθεια» και όχι νέο δάνειο.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: αυτός που αγόραζε μετοχές το 1999, στην ουσία «έπαιζε» στο Χρηματιστήριο, και αυτός που δανειζόταν αφειδώς την περίοδο 2002-2009 δεν είχε μυαλό να δει τί παίζεται; Έπρεπε να έχει, αλλά η επίπλαστη ευδαιμονία που παρουσίαζαν τα ΜΜΕ κατ’ εντολήν του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος τον καθήλωνε και ερέθιζε την επιθυμία του για καταναλωτισμό. Μπορούσε και εκείνος με ένα δάνειο να αγοράσει ένα μεγάλο σπίτι σε φουσκωμένη τιμή, ένα δεύτερο ή τρίτο αυτοκίνητο, να κάνει διακοπές στην Ελούντα, να πάει κρουαζιέρα μέχρι την Κύπρο να .., να …να…. Μετά ήλθε η μείωση του τέλους καταχώρισης αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού και έσπευσαν οι έχοντες να αδειάσουν τους τελωνειακούς χώρους και τις εκθέσεις των εισαγωγέων, για να δουν μετά από ένα χρόνο την αξία του αυτοκινήτου τους στα Τάρταρα ελέω αύξησης της φορολογίας της βενζίνης και των τελών κυκλοφορίας. Έτσι, ένα ολόκληρο έθνος οδηγείτο αποχαυνωμένο στη λαιμητόμο της 04.10.2009. Αυτό το ίδιο έθνος δεν πείσθηκε την ημέρα εκείνη ότι λεφτά υπάρχουν; Γιατί αυτό το Έθνος ήταν ηλίθιο όταν τζογάριζε το 1999 και όταν υπερδανειζόταν την περίοδο 2002-2009, αλλά δεν ήταν ηλίθιο την 04.10.2009; Τώρα οι πολιτικοί λακέδες ρίχνουν το ανάθεμα στον υπερδανεισθέντα ηλίθιο λαό που τους έφερε στην εξουσία. Αυτοί είναι αθώοι του αίματος.
Και ξάφνου ανακαλύπτουν αυτοί οι ηγέτες ότι 90.000 συντάξεις κακώς κατεβάλλοντο. Απεφάσισαν να πραγματοποιήσουν απογραφή των συνταξιούχων, για να ανακαλύψουν ότι 90.000 συντάξεις δεν αναζητήθηκαν από τους δικαιούχους, εξ ου και εξήγαγαν το συμπέρασμα ότι πρόκειται για συντάξεις-μαϊμού. Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν 90.000 άνθρωποι που εισέπρατταν σύνταξη χωρίς να τη δικαιούνται, κυρίως δε ότι υπάρχουν 90.000 άνθρωποι που εισέπρατταν τη σύνταξη νεκρών συγγενών τους. Είναι τεράστιος ο αριθμός. Ερεύνησαν οι πολιτικοί μας το ενδεχόμενο να εισέπρατταν αυτές τις συντάξεις διάφορα κυκλώματα εντός και εκτός των ασφαλιστικών ταμείων; Και με τίνων τις πλάτες δρούσαν αυτά κυκλώματα ξεσκίζοντας τα Ταμεία; Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Απλώς απαιτείται θέληση, αυτό που ονομάζουν «πολιτική βούληση». Ως αυτή, την οποίαν επέδειξαν οι πανέξυπνοι πολιτικοί μας εισάγοντας τον θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα, τον οποίον έχουν εφοδιάσει με μία γραμματέα και ένα τηλέφωνο, ώστε τα πάντα να παραμείνουν τέλμα.
Μήπως τελικά δεν υπάρχουν μαϊμούδες-συντάξεις, αλλά μόνον μαϊμούδες-πολιτικοί;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Υ.Γ. Αν, πάντως, οι συνταξιούχοι-μαϊμού είναι 90.000 ή έστω 50.000 φαντασθείτε τί παιχνίδι θα παίξει ο Βρούτσης. Με 1040 που εντόπισε προ καιρού έκανε ολόκληρη την Ελλάδα να ασχολείται επί μία εβδομάδα με τη μουτράκλα του που έδινε δεξιά και αριστερά συνεντεύξεις για να καταλήξει να κάνει ολόκληρη βόλτα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να καταθέσει αυτοπροσώπως τη σχετική λίστα [από τέτοιες λίστες ξέρουν οι κουφάλες, από τις άλλες τσιμουδιά]. Τώρα με δεκάδες χιλιάδες συντάξεων-μαϊμού θα στήσει ρωμαϊκό θρίαμβο κουβαλώντας το κιβώτιο με τα αποδεικτικά στοιχεία σε άρμα συρόμενο από τα 100 λευκά άτια της κάθαρσης, ενώ ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα υποχρεωθεί να τον περιμένει στα σκαλιά τού Θέμιδος Μελάθρου για να τον υποδεχθεί και να τον δαφνοστεφανώσει. Α ρε Βρούτση μεγαλεία! Τιμωρέ των ισχυρών και τουρλοκώλη του Τόμσεν.
