Ημιμαραθώνιος

ΗΜΙΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ Μάρτης του 1985 , ΕΓΩ , ( ηλικία 56 )..

( Ομιλία Βλάση Γωγούση στην προχθεσινή τελετή βραβεύσεώς του από τον ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ )

« Καπνίζετε , γιατρέ μου » ; με ρώτησε ο 40ρης δάσκαλος- που ήρθε για εξέταση , πρώτη φορά, στο

ιατρείο μου -.

« Ναι » απάντησα , μου προσέφερε ένα τσιγάρο και το άναψα.

Πήρε κι` αυτός ένα, τόβαλε στο στόμα του - χωρίς να το ανάψει - κι` άρχισε να το…..ρουφάει !

« Άναψέ το » του είπα.

« Δεν καπνίζω γιατρέ μου»

«Τότε γιατί κουβαλάς τσιγάρα»

« Ετσι τόκοψα !!, το βάζω στο στόμα και…. το ρουφάω », μούπε !

« Μνήσθητί μου Κύριε , σκέφθηκα , λειψός θα είναι ο άνθρωπος !! » και τον…ξέχασα !

Αμ ,δε !! τον θυμήθηκα , όταν ύστερα από 6 μήνες μ` έπιασε στη μέση του δρόμου, ένα «οπισθοστερνικό άλγος με αίσθημα επικειμένου θανάτου»– έτσι το λεν οι καρδιολόγοι !

5 βασανιστικές ώρες πέρασα στο ΑΧΕΠΑ.

« κάπνιζες ; »- « κάπνιζα », « κάπνιζες;» « κάπνιζα », ΟΛΟ αυτό με ρωτούσαν οι γιατροί που ερχόντανε να δουν τον… ετοιμοθάνατο συμφοιτητή τους !

Τελικά δεν ήταν έμφραγμα, πέταξα τα σωληνάκια και τους καθετήρες και - παρά τις αντιρρήσεις των γιατρών - υπέγραψα κι` έφυγα.

Κι` ύστερα, ύστερα, έβαλα το χέρι στην τσέπη κι` άνοιξα το κουτί με τα τσιγάρα.

Αλλά λογάριαζα χωρίς τον , χωρίς ποιον λέτε; , χωρίς τον….Δάσκαλο !!

Έβαλα που λέτε ένα τσιγάρο στα χείλη μου και παρίστανα για μήνες ολόκληρους τον καπνιστή χωρίς να το ανάβω !

΄Όμως ένοιωθα σαν τοξικομανής που έκοψε την…ηρωίνη , μ`έπιανε στερητικό σύνδρομο , έψαχνα την….μεθαδόνη μου , και την….βρήκα !

Για νάμαι ειλικρινής, την βρήκε η …συμβία μου, η αγαπημένη μου Φούλα , παληά πρωταθλήτρια του Ηρακλέους ( Φούλα Αναστασιάδου-με τ` όνομα- ω! ,,,Θεέ μου - 60 χρόνια την ίδια έχω, …τύφλα νάχει το……μνημόνιο!)

« Ν` αρχίσεις να τρέχεις, Βλάση, μούπε, σαν αυτούς που περνάν κάθε πρωί κάτω από το μπαλκόνι » ( στην παλιά παραλία μένω ).

Κι` άρχισα , παπούτσια για τρέξιμο, σορτάκι, αμάνικο φανελλάκι , καπελλάκι με πλαϊνά αυτιά , γείσο κατεβασμένο, μεγάλα μαύρα γυαλιά , ντρεπόμουνα , κρυβόμουνα για να μη με γνωρίσουν και…ρεζιλευτώ !!

Την πρώτη μέρα ξεκίνησα κάνοντας τον.….κατοστάρη , έπαθα θλάση στη δεξιά γάμπα - 15 μέρες με μπαστούνι περπατούσα !

Ύστερα ξανάρχισα με γρήγορο περπάτημα, ως που μια μέρα ακολουθώντας (τρέχοντας αργά) 2 νεαρούς που κάναν «τζόκινγκ» συζητώντας μεταξύ τους , έφτασα μέχρι τον Λευκό Πύργο.

Έτσι ξεκίνησα, κι` έμαθα το μυστικό :

Τρέχα χωρίς να λαχανιάζεις, κάθε μέρα πιο μακριά.

Σε λίγους μήνες έφτασα - κάθεστε καλά;- έφθασα να τρέχω 10 χιλιόμετρα κάθε πρωί,

Λιμάνι > Expreς Serviς μετ `επιστροφής, σε μία ώρα και κάτι !

30 χρόνια έτρεχα , χειμώνα-καλοκαίρι κάθε πρωί, καθημερινές, Σαββατοκύριακα, γιορτές , Πάσχα, Χριστούγεννα , ασταμάτητα.

Αυτό κι` αν ήτανε εξάρτηση και τοξικομανία !!.

Τίτλους ; , να φαν κι` οι κότες !!, μετάλλια και κύπελλα στα 5 χιλιόμετρα, στα 10 , στα 20, στα 23 , στα 30, στον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΟ ΔΡΟΜΟ Βασιλικά –Θεσσαλονίκη , 56 χρόνων…παίδαρος, ήμουν τότε !!! .

Παρ` ολίγο δεν θα τερμάτιζα, στο τελευταίο χιλιόμετρο ένοιωθα να μ` εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου και τότε , τότε φίλοι μου άκουσα κάτι πιτσιρικάδες να φωνάζουν :

« Τρέχα μπάρμπα , μπράβο …παπού» και….έγινα…πύραυλος!

Άκου παπού ( τώρα τι είμαι δηλαδή…Μαθουσάλας !).

….Φτερά βγάλαν τα πόδια μου, ότι έβρισκα μπροστά μου το…προσπερνούσα και τερμάτισα πρώτος στην κατηγορία μου , το κύπελο μού τόδωσε ο αείμνηστος Δήμαρχος Κοσμόπουλος, ο οποίος με είδε και δεν πίστευε στα μάτια του !

Έσκυψε( όσο μπορούσε-λόγω…κοιλιάς !) και μούπε :

« Γιατρέ μου , πάνε να σε δεί κανάς …γιατρός !! »

Ένα λεπτό, τελειώνω ( « να…ολοκληρώσω» που λενε και στα…πάνελ της τηλεοράσεως).

Δεκέμβρης του 74, Μαραθώνιος στη Χονολουλού.

Σε μια μεγάλη εξέδρα ανεβαίνουν 22 άνδρες που τερμάτισαν .

Είχαν όλοι στη μαύρη φανέλα τους μια στάμπα με μια κόκκινη σπασμένη καρδιά ! .

Πριν λίγα χρόνια είχαν αντικρίσει τον θάνατο από βαρύ καρδιακό επεισόδιο, οι μισοί είχαν κάνει Bypass , κι` ύστερα, ύστερα άρχισαν το αργό περπάτημα , ύστερα το γρηγορότερο, κι` ύστερα το τρέξιμο.

Σείσθηκε το γήπεδο, Δεκέμβρης του 74 , στον μαραθώνιο της Χονολουλού !.

Και κάτι άλλο : Κάποιος που τερματίζει σ`έναν μαραθώνιο , αποκλείεται να πάθει έμφραγμα για 7 ολόκληρα χρόνια !.

Κι` αυτό γιατί οι στεφανιαίες αρτηρίες των δρομέων φαρδαίνουν συνεχώς και…. τριπλασιάζονται σε διάμετρο , πως να βουλώσουν;;;

Γι` αυτό σας λέω : Αν θέλετε να ζήσετε πολλά και καλά χρόνια , ακολουθείστε την …Γωγούσιο θεωρία, την θεωρεία των….τριών «Π » :

Περπατάτε, Πεινάτε και ……’αϊντε , το τρίτο ας μην το πω , μαντέψ`τε το !!

Νάστε καλά !

Δρ Βλάσης Γωγούσης.

Υστερόγραφο : Διαβάστε τα - μεταξύ σοβαρού και αστείου - γραφόμενα μου που δημοσιεύω τις τελευταίες μέρες ( άρτον και θεάματα, που λέγαν οι….Ρωμαίοι !).

Περιμένω την εξαγγελία των τελευταίων μέτρων, κι` ύστερα, ύστερα θα ρίξω την …χειροβομβίδα!

Θα δημοσιεύσω ενα άρθρο- φωτιά που ετοιμάζω για να σας καλέσω να μ` ακολουθήσετε στον ξεσηκωμό που πρέπει ν` ακολουθήσει , όχι από τους καναπέδες αλλά έτσι όπως ξέρω εγώ που είμαι εκ των ελαχίστων επιζώντων μαχητών του εμφυλίου !

Ο ..ίδιος