του Σωτήριου Καλαμίτση
[Εισαγωγή: έναυσμα για το πόνημα αποτέλεσε περιστατικό που εκτυλίχθηκε σε εστιατόριο, όπου συχνάζουν συνταξιούχοι ευγενών Ταμείων, οι οποίοι εισπράττουν σύνταξη € 3.000 μηνιαίως τουλάχιστον έχοντας ενθυλακώσει και ένα αξιοσέβαστο «εφ’ άρπαξ». Είχα αποφασίσει να το ρίξω έξω, να επιδοθώ στην κραιπάλη πληρώνοντας....
€ 75 για 4 άτομα αντί € 50 σε αξιοπρεπή ταβέρνα, και πήγα σ’ αυτό το εστιατόριο. Εκεί έστησα αγενέστατα αυτί για να ακούσω τί συζητούσε παρακαθήμενη παρέα. Μία ογδοηκοντούτις, την οποία έκοβα να ξεκοκκαλίζει τόσο τη δική της σύνταξη όσο και εκείνη του μακαρίτη συζύγου της, έλεγε ότι ο Καραμανλής ήταν έντιμος. Ο διπλανός της κύριος, όμως, την κύτταξε ασκαρδαμυκτί και της αντέτεινε υποτιμητικά ότι ο Καραμανλής ήταν βλάκας υπονοώντας εμφανώς ότι δεν είχε βάλει ο ηλίθιος το δάκτυλο στο μέλι, σε αντίθεση με τους άλλους που είχαν αδειάσει το βάζο].
Βιώνουμε μία πρωτόγνωρη τραγωδία εντελώς απαθείς και αποχαυνωμένοι. Πού να βρίσκεται, άραγε, ο κάλος που πρέπει να μας πατήσουν για να αντιδράσουμε; Στο μεταξύ και εν αναμονή αυτού του πατήματος πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια τούτης της συμφοράς. Ποιός φταίει; Ποιός είναι ο υπεύθυνος; Διάβασα στο διαδίκτυο άρθρο του κ. Γρ. Σουλτάνη [29.11.2012 www.olympia.gr], ο οποίος ισχυρίζεται, ορθώς, ότι το πελατειακό κράτος είναι ένα μόρφωμα ή εφεύρεση της καθεστηκυίας τάξης για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που συμπυκνώνονται στο «Μαζί τα φάγαμε». Αυτό που λέει ο κ. Σουλτάνης είναι ότι πολιτικοί και καθεστηκυία τάξη καθίδρυσαν ένα κομματικό και όχι πελατειακό κράτος, το οποίο λειτούργησε εις βάρος της εργατικής τάξης. Αυτό, άλλωστε, δεν βιώνουμε σήμερα; Ποιός πλήττεται σήμερα περισσότερο από τα Μνημόνια; Η εργατική τάξη και ακολουθεί η μεσαία. Εγώ, πάντως, συνεχίζω να αναρωτιέμαι ποιος είναι ο φταίχτης. Ποιος είναι αυτός που αφέθηκε στα χέρια της άρχουσας τάξης για την ικανοποίηση μικροσυμφερόντων;
Μήπως είμαι, λοιπόν, εγώ
-ο δημόσιος υπάλληλος που παραβιάζω το ωράριό μου, που μιλάω με τις ώρες στο τηλέφωνο για προσωπικά μου ζητήματα, που αφήνω το τηλέφωνο να κουδουνίζει επί ώρα, ώστε να μην ενοχληθώ στο αραλίκι μου από κάποιον περίεργο πολίτη που θέλει να εξυπηρετηθεί και τον οποίον έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω;
- ο δημοτικός υπάλληλος που κάνω τα στραβά μάτια στην είσπραξη των τελών ορισμένων δημοτών κατ’ εντολήν του Δημάρχου;
- ο πολίτης που δε έκανα καλοκαιρινό το γραφείο του μανδαρίνου, ο οποίος απαιτούσε να του πάω το γνήσιο της υπογραφής μου επί αιτήσεως που υπέγραψα ενώπιόν του εγχειρίζοντάς την αυτοπροσώπως;
- ο διάσημος χειρουργός ή σκέτος Διευθυντής Κλινικής που χειρουργώ στα δημόσια νοσοκομεία, τα κτισμένα και εξοπλισμένα από το υστέρημα των φορολογούμενων πολιτών, και εισπράττω σε φακελάκι μερικές χιλιάδες ευρώ αφορολόγητα χωρίς το παραμικρό έξοδο;
- ο ασφαλισμένος που δανείζω το βιβλιάριο υγείας μου στον φίλο ή στον γείτονα για να γράψει τα φάρμακα που εκείνος έχει ανάγκη με επιβάρυνση του Ασφαλιστικού Ταμείου μου;
- ο δικηγόρος που δεν εκδίδω καν απόδειξη για την αμοιβή που εισπράττω ή εκδίδω για την κατώτατη από τον νόμο προβλεπόμενη;
- ο υδραυλικός ή ο ηλεκτρολόγος που αποφεύγω να εκδίδω απόδειξη για την αμοιβή που εισπράττω;
- ο πολίτης που πληρώνω τον υδραυλικό, τον δικηγόρο, τον γιατρό ή τον ηλεκτρολόγο χωρίς να παίρνω απόδειξη;
- ο ιδιοκτήτης διαμερίσματος που δεν δηλώνω το μίσθωμα;
- ο εφοριακός που τ’ αρπάζω για να μην επιβάλω πρόστιμα και φόρους σε όσους πρέπει να τα πληρώσουν κι’ εγώ που τον λαδώνω για να μην μου επιβάλει πρόστιμα και φόρους;
- ο πολίτης που τρώω στο εστιατόριο και δεν ζητώ απόδειξη;
- ο πολίτης που τρέχω στον βουλευτή «μου» για να παρέμβει, ώστε να πέσω στα μαλακά από τον Έφορο ή για να μου βρει κλίνη στο νοσοκομείο;
- ο καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου που δεν κατέλαβα την έδρα και με τον πλέον αξιοκρατικό τρόπο και κρατάω άδειες τις κλίνες του νοσοκομείου για να τις καλύψω με έκτακτα περιστατικά ασθενών μου, ενώ δεκάδες άλλοι ασθενείς περιμένουν μέχρι να βρεθεί κλίνη γι’ αυτούς;
- ο γιατρός του ΕΣΥ που εισάγω τους ασθενείς μου κατά την εφημερία ως δήθεν έκτακτα περιστατικά, με αποτέλεσμα να φρακάρει το σύστημα και να γεμίζουν οι διάδρομοι με ράντζα;
- ο πολίτης που τρέχω στον βουλευτή «μου» ή στον εξάδελφο της συννυφάδας της κυρίας Γεωργίας της γυναίκα του περιπτερά που είναι αδελφή της γραμματέως του Α/ΓΕΣ για να μη μετατεθεί ο γιος μου στα σύνορα;
- ο επιβάτης που κάνω χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς χωρίς να πληρώνω εισιτήριο ή παραχωρώ το εισιτήριό μου κατά την αποβίβαση σε άλλο επιβάτη, ώστε να κοροϊδέψουμε τον συγκοινωνιακό φορέα;
- ο δικαστής που δέχομαι να εκτελέσω άνωθεν εντολές και να παραβώ το καθήκον και τη συνείδησή μου αθωώνοντας ή κρίνοντας με άμετρη επιείκεια έναν επώνυμο ή γνωστό/συνεργό του επώνυμου κακοποιό, που υποκλίνομαι στην εξουσία κάνοντας διακριτικές μεταχειρίσεις στους επωνύμους, που κηρύσσω παράνομες όλες τις απεργίες;
- ο πολίτης που φέρνω καθηγητή στο σπίτι μου για ιδιαίτερα και τον πληρώνω άνευ αποδείξεως και ο καθηγητής που κάνω ιδιαίτερα μαθήματα χωρίς να εκδίδω απόδειξη και παραμελώντας τα κύρια καθήκοντά μου που είναι να διδάσκω σωστά σε ένα δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο;
- ο υπάλληλος της Πολεοδομίας που κάνω με το αζημίωτο τα στραβά μάτια στην ανέγερση διαμερισμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται αποθήκες, για να παραβιάζεται ο συντελεστής δόμησης και ο συντελεστής φορολογίας;
- η τράπεζα που δίνω στεγαστικό δάνειο € 300.000, ενώ το αγοραπωλητήριο γράφει ότι το τίμημα του διαμερίσματος είναι € 150.000;
- ο υπάλληλος του ΣΔΟΕ που αγοράζω σπίτι € 300.000 και δηλώνω € 150. 000 για να μην πληρώσω φόρο για το κρυφό τίμημα των € 150.000;
- ο πολίτης που παραγγέλλω τη μπριζόλα μου καλοψημένη, αλλά την τρώω μισοψημένη αδιαμαρτύρητα για να μη φέρω σε δύσκολη θέση το σερβιτόρο ή κακοκαρδίσω τον εστιάτορα, αντί να απαιτήσω να έχω αυτό για το οποίο θα πληρώσω;
- ο αστίατρος που λαδώνομαι για να μην επιβάλω πρόστιμο σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος αδιαφορώντας για την υγεία των καταναλωτών;
- ο Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος που στέκομαι προσοχή μπροστά στους πολιτικούς για να μη μετατεθώ δυσμενώς ή λαδώνομαι για να κάνω τα στραβά μάτια προκειμένου να χτιστεί ένα αυθαίρετο οίκημα ;
- ο αντιπρόσωπος του Έθνους που απειλώ με μετάθεση όποιον εκτελεί το καθήκον του;
- ο Διευθυντής του Δήμου που σβήνω κλήσεις για παράνομη στάθμευση;
- ο θεατής που δίνω φιλοδώρημα στον ταμία του θεάτρου για να μου δώσει την καλλίτερη θέση και ο ταμίας του θεάτρου που περιμένω φιλοδώρημα για να δώσω τις καλλίτερες θέσεις;
- ο οδηγός που μία η ώρα το πρωΐ περνάω τα φανάρια με κόκκινο, επειδή δεν κυκλοφορεί ψυχή, εξ ου και κρίνω ότι δεν κινδυνεύω ούτε εγώ ούτε άλλοι από την παράβασή μου;
- ο πολίτης που πασχίζω μια ζωή να διορισθώ στο Δημόσιο ή στον Δήμο για να εξασφαλίσω το μέλλον μου αδιαφορώντας για το τί γίνεται δίπλα μου;
- ο υπάλληλος του Δημόσιου Ταμείου που περνάω τις ώρες μου υπολογίζοντας πόσες τριετίες και πολυετίες συμπληρώνω και ποια νέα επιδόματα πρέπει να εφεύρω για να αυξήσω τις αποδοχές μου;
- ο υπάλληλος που βάζω χίλια μέσα για να προαχθώ εις βάρος του συναδέλφου μου, μολονότι γνωρίζω ότι στερούμαι των προσόντων που αυτός έχει;
- ο πατέρας που δεν διαμαρτύρομαι με κάθε τρόπο για το εκπαιδευτικό σύστημα που αποβλακώνει το παιδί μου;
- ο πολίτης που δεν καταγγέλλω παρανομίες για να μη γίνω κακός, αλλά και για να καλύψω τα νώτα μου σε περίπτωση που θελήσω να παρανομήσω και εγώ;
- ο δάσκαλος του χωριού που βγάζω τους μαθητές μου ανεμίζοντας σημαιούλες να υποδεχθούν με χειροκροτήματα τον κ. Νομάρχη που επισκέπτεται το χωριό μας γα ψηφοθηρικούς και μόνον λόγους, ώστε να συνηθίσουν οι μαθητές στον ραγιαδισμό;
- ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. που καταδέχομαι να κάνουν οι υφιστάμενοί μου τις υπηρέτριες υπουργών, βουλευτών κ.λπ.;
- ο Α/ΓΕΕΘΑ, Α/ΓΕΣ, Α/ΓΕΝ, Α/ΓΕΑ που δέχομαι να γίνω Αρχηγός υπερπηδώντας δέκα αρχαιότερούς μου, επειδή είμαι ο κομματικά προσκείμενος στην κυβέρνηση και θα της κάνω τα χατίρια στις προαγωγές και μεταθέσεις των αρεστών και παρατρεχάμενών της;
- ο αρεοπαγίτης ή σύμβουλος της Επικρατείας που δέχομαι να γίνω Πρόεδρος δίνοντας γην και ύδωρ στην κυβέρνηση, ώστε οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που θα προΐσταμαι να στοιχούνται προς τις κυβερνητικές επιλογές ή την εικαζομένη κυβερνητική βούληση;
- ο μαθητής ή φοιτητής που τεμπελιάζω, αλλά παίρνω καλό βαθμό, επειδή αντιγράφω στα διαγωνίσματα, αλλά και ο μαθητής ή φοιτητής που είμαι επιμελής και μελετηρός, αλλά αφήνω τους σκράπες να αντιγράφουν, ώστε να μη φαίνεται στο τέλος ποιος αξίζει και ποιος όχι;
- ο παρατρεχάμενος της Γιάννας που απολάμβανα τον παχυλό μισθό μου για να διοργανώσω τους τελειότερους Ολυμπιακούς στο άθλημα της αρπαχτής;
- ο οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας που ζητωκραύγαζα όταν οι κυβερνήσεις χάριζαν τα χρέη που είχε δημιουργήσει η Προεδράρα μου χωρίς ν’ αναλογισθώ ουδ΄ επί στιγμή ότι αυτά τα χρέη θα τα πληρώσω εγώ και εκστασιάζομαι που η ομαδάρα μου παίρνει το πρωτάθλημα με στημένους αγώνες;
- ο ξύπνιος που ανεβοκατέβαζα την αξία των μετοχών στο Χρηματιστήριο το 1999 και ξάφριζα τις αποταμιεύσεις των ηλιθίων, αλλά και ο γνώστης των πραγμάτων που έκλεινα το στόμα μου και δεν κατήγγελλα αυτόν που ανεβοκατέβαζε την αξία των μετοχών;
- ο αρχισυνδικαλιστής που δεν ήλεγξα ποτέ τον ψηφοθήρα γιατί δεν έφτιαξε το Κτηματολόγιο, γιατί δεν έφτιαξε το περιουσιολόγιο του Δημοσίου, γιατί νοικιάζει κτήρια των κολλητών του με υπέρογκα μισθώματα για στέγαση Δημόσιων υπηρεσιών, γιατί νοικιάζει σε κολλητούς του κτήρια του Δημοσίου με εξευτελιστικά μισθώματα, γιατί αφήνει την περιουσία του Δημοσίου να ρημάζει;
- ο δημοσιογράφος που βουτάω την πένα μου ή τη γλώσσα μου στο δηλητήριο για να επιτεθώ αδίκως σε όποιον αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του αφεντικού μου εκδότη/καναλάρχη/εργολάβου;
- ο τελώνης που δεν προβληματίζομαι όταν φορτηγά αναχωρούν έμφορτα από τον τελωνειακό χώρο για να παραδώσουν αφορολόγητο εμπόρευμα στη Βουλγαρία και επιστρέφουν κενά σε 5 ώρες;
- o Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ που ουδέποτε ασχολήθηκα με τις καταγγελίες του Γενικού Επιθεωρητή Δημοσίας Διοίκησης, ώστε να ξεβρωμίσει το Δημόσιο Ταμείο από τους επίορκους;
- ο ψηφοφόρος που στέλνω στη Βουλή Ρεπούσες, Τατσόπουλους, Μπουμπούκους, Ταμήλους, Κυριάκους, Βαρβιτσιώτηδες, Σπηλιωτόπουλους, Τζάκρες, Γκερέκες, Ντινόπουλους, Βρούτσηδες, Παναγιωτόπουλους, Λοβέρδους, Δακρυοχοΐδηδες, Ντόρες, Γιωργάκηδες, Πάγκαλους, Τραγάκηδες, Πρωτόπαππες, Κακλαμάνηδες, Αλευράδες, Αβραμόπουλους, Ψαρριανούς [να με συμπαθάνε οι υπόλοιποι ομόσταβλοι που δεν τους κατονομάζω], επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωσίν μου και είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν όλες τις μη νόμιμες ή ανήθικες επιθυμίες μου;
Μήπως είμαι εγώ αυτός που φταίει, ο οποίος ασφαλώς και δεν καταλέγομαι στην εργατική τάξη, αλλά κατά 99% σε όλους εκείνους που ασκούν κάποια εξουσία, μικρή ή μεγάλη, της οποίας και καταχρώμαι;
Ναι, δεν μπορεί παρά να είμαι εγώ ο υπεύθυνος, αυτός που φταίει! Είμαι εγώ που ταύτισα κυβέρνηση και κόμμα, για να έλθει ο Πάγκαλος να πει θρασύτατα ότι όλος ο λαός μαζί με τους πολιτικούς έφαγαν τον αγλέορα, δηλαδή ότι «Τα φάγαμε όλοι μαζί», ενώ το ορθόν είναι «Τα φάγατε όλοι μαζί».
Μου το είπε, άλλωστε, ο Καζαντζάκης, τον οποίο παραφράζω
«Ν’ αγαπάς την Ελλάδα. Nα λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα τη σώσω. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω».
Το απέδειξα για πολλοστή φορά την 17.06.2012. Δεν είναι δυνατόν να είμαι τόσο μαλάκας. Κάποιο λόγο είχα που ψήφισα, όπως ψήφισα. Μόνον ένα λόγο; Όλους αυτούς που προανέφερα και που συνοψίζονται στο «Εγώ θ’ αλλάξω τον κόσμο; Η τσέπη μου να είναι καλά».
Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, να μας πατήσει κάποιος τον κάλο. Είναι ήδη πατημένος! Εκτός και είμαι τόσο βολεμένος, ώστε δεν υπάρχει λόγος να οργίζομαι, αφού μπορώ ακόμη να περιδιαβαίνω στο Mall ψωνίζοντας για τα Χριστούγεννα σαν να μη συμβαίνει τίποτε! Κι’ άμα λάχει, ψηφίζω την επόμενη φορά πάλι Λοβέρδο, τώρα μάλιστα ως αρχηγό κώματος.
Σωτήριος Καλαμίτσης
