Πήγαμε χθες με το λεωφορείο για φαγητό στο πατρικό μου, στην οδό Μητούδη (σ.σ. εκεί είναι και το πατρικό του Κώστα Καραμανλή), ελάχιστα μέτρα από τη...
Βασσιλίσης Όλγας.
Η κατάσταση απερίγραπτη. Σε όλο το μήκος της Κριεζώτου, μπροστά στο Ε' Γυμνάσιο, παγίδες από σκυλόσκατα, πολλών ημερών. Η Μητούδη; Παρά το γεγονός πως χάρις σε μία ορθή παρέμβαση του δήμου κατέστη εφικτό να περπατιέται, σκυλόσκατα παντού. Και αποτσίγαρα, άπειρα αποτσίγαρα στα ρείθρα. Σαν να μην έχει σαρωθεί ποτέ. Στην ατμόσφαιρα, η μπόχα του καμένου συνθετικού ξύλου.
Στην πατρική οικοδομή; Όσο και να υπερβαίνω τους κανόνες της πολιτικής ορθότητας, στο ισόγειο έχει εγκατασταθεί μία οικογένεια Αλβανών αθιγγάνων. Οι οσμές που σε υποδέχονται από την είσοδο, μπλιαχ! Στους ορόφους, μένουν τουλάχιστον τρία νοικοκυριά μεταναστών. Αρνούνται κακότροπα να πληρώσουν κοινόχρηστα. Το ίδιο και κάποιοι από τους υπόλοιπους ενοίκους. Η οικοδομή δεν έχει βάλει πετρέλαιο.
Στο πατρικό διαμέρισμα δύο γέροι γονείς προσπαθούν να ζεσταθούν με αερόθερμα, κλιματιστικά, αλογόνα.
Μόλις πριν 10 ημέρες, με το κόλπο των υποψήφιων ενοικιαστών ένα ζευγάρι νεαρών "σούφρωσε" τα κοσμήματα της μητέρας.
Επιστρέφω στο σπίτι, ανοίγω το Fb και διαβάζω τη βίαιη περιπέτεια της Mathilda Vimbli, 400 μέτρα παρακάτω.
Και μιλάμε για μία γειτονιά που ήταν το όνειρο των αστικοποιούμενων στρωμάτων του πληθυσμού. "Περιοχή Εξοχών"!
Όταν μεγάλωνα σε αυτήν υπήρχαν ακόμη χωματόδρομοι και από τα υπόγεια των μονοκατοικιών έβγαινε η μυρωδιά του αποθηκευμένου ξύλου. Ποτέ όμως δεν είχες την αίσθηση της μιζέριας.
Μετά τα Καλά Χριστούγεννα που ζήσαμε λοιπόν, ευχές για μία έξοχη Πρωτοχρονιά.
έγραψε στο facebook ο Νίκος Ταχιάος, πολιτικός μηχανικός και πρώην Αντιδήμαρχος
