Ιδιαίτερη αναφορά στη σύνδεση Πανεπιστημίων και ΤΕΙ με την παραγωγή, έκανε ο υπουργός Παιδείας Κων. Αρβανιτόπουλος παρουσιάζοντας το σχέδιο «Αθηνά», διευκρινίζοντας παράλληλα τη μοναδικότητα της γνώσης και της καλλιέργειας.
Ο υπουργός επεσήμανε χαρακτηριστικά:
« Ενισχύουμε δύο Τμήματα και τα εντάσσουμε σε Σχολές: Διοίκηση Συστημάτων Εφοδιασμού. Πού; Στα δυο μεγάλα διαμετακομιστικά κέντρα της Ελλάδας:
Στη Θήβα και την Κατερίνη.
Είναι συνδεδεμένα με την παραγωγική διαδικασία, τροφοδοτούν με αποφοίτους τις επιχειρήσεις, τα ενισχύουμε, τα εντάσσουμε σε Σχολή, και έτσι ακόμα περισσότερο, ενισχύεται η διασύνδεσή τους με την παραγωγική διαδικασία.
Ένα Τμήμα Ιχθυοκαλλιέργειας στο Μεσολόγγι, το οποίο γνωρίζετε ότι ενισχύεται και από ένα Ινστιτούτο που υπάρχει εκεί, είναι συνδεδεμένο με την παραγωγή, ένα Τμήμα.
- Στο Κιλκίς, όπου δίνουμε έμφαση στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας. Υπάρχει ένα Τμήμα, το ενισχύουμε, είναι συνδεδεμένο με την παραγωγή.
- Όπως επίσης, στην Κοζάνη: Τα Τμήματα που βρίσκονται εκεί, παρότι εντάσσονται στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου, τα Τμήματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, παραμένουν στην Κοζάνη, γιατί συνδέονται με τον τομέα της βαριάς βιομηχανίας της περιοχής.
-Όπως επίσης τα Τμήματα Φυτικής και Ζωικής παραγωγής βρίσκονται σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου υπάρχει αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.».
Aναφερόμενος ο κ. Αρβανιτόπουλος στους στόχους του υπουργείου αναφέρθηκε σε:
1. Ο πρώτος στόχος μας είναι η ενίσχυση της Δημόσιας, Δωρεάν Παιδείας.
2. Ο δεύτερος στόχος είναι η αναβάθμιση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ μας. Θέλουμε να εξορθολογίσουμε τα γνωστικά αντικείμενα των Τμημάτων μας, να έχουμε Τμήματα και Πανεπιστήμια ισχυρά, εξωστρεφή, κόμβους αριστείας. Θέλουμε να αναβαθμίσουμε τα Τεχνολογικά Ιδρύματα. Αλλά πως; Επιστρέφοντας στην αρχική φιλοσοφία, δηλαδή εκείνη της τεχνολογικής εκπαίδευσης. Θέλουμε τα ΤΕΙ να αποτελέσουν έναν ισχυρό, τεχνολογικό πυλώνα εκπαίδευσης, όχι να γίνουν κακέκτυπα των Πανεπιστημίων.
3. Θέλουμε να ενώσουμε τον Ακαδημαϊκό Χάρτη της χώρας, με τον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας. Δεν ισχυρίζομαι ότι η γνώση πρέπει να έχει ως μοναδικό σκοπό τη σύνδεση με την παραγωγική διαδικασία.
Η γνώση είναι πολλά περισσότερα πράγματα. Σημαίνει καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής, σημαίνει ενστάλαξη κανόνων ηθικής σε μία κοινωνία, σε ένα κοινωνικό σύνολο, σημαίνει έναν αγώνα για την τελείωση του ανθρώπου. Δεν μπορεί, όμως, η γνωσιακή διαδικασία για τους σκοπούς της κοινωνίας να είναι αποκομμένη από την παραγωγική διαδικασία. Και αυτό πρέπει να το χτίσουμε σταδιακά από την αρχή.
