του Σωτήριου Καλαμίτση
Διαβάζω στην απομαγνητοφωνημένη τηλεφωνική διάσκεψη που έλαβε χώρα την 18.01.2013 μεταξύ του Πολ Τόμσεν και άλλων δύο στελεχών του ΔΝΤ (εδώ) ότι ο Τόμσεν εκτιμά πως η χώρα μας θα βγει στις αγορές το έτος 2016. Ο Απαπαπακωνσταντίνου μας διαβεβαίωνε το 2010 ότι ..
θα βγούμε το 2011. Είμαστε στο 2013 και η κυβέρνηση υπολογίζει να βγούμε στις αγορές εντός του έτους. Ο Νταλλάρα μιλάει για 2014-2015. Το δούλεμα συνεχίζεται πανταχόθεν.
Ας αφήσουμε, όμως, το δούλεμα κι’ ας αναρωτηθούμε τί σημαίνει η έξοδος στις αγορές. Τί να σημαίνει, άραγε; Ότι θα δέχονται οι τραπεζίτες να μας δανείσουν, ενώ τώρα είμαστε εντελώς αναξιόπιστοι οικονομικώς, εξ ου και διαθέτουμε μηδενική πιστοληπτική ικανότητα.
Προ ημερών μας ενημέρωσε ο κ. Κουτσογιαννόπουλος, βουλευτής της ΝΔ, ότι αφού η χώρα δανείζεται χρήματα για να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, θα πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να υποστούν τις ίδιες περικοπές δεδομένου ότι όλων οι μισθοί προέρχονται από τον κοινό κορβανά που γεμίζει με δανεικά. Αυτός είναι, μας εξήγησε, ο βασικότερος λόγος που η απεργία των εργαζομένων στο Μετρό είναι καταχρηστική.
Θυμήθηκα ότι όλοι, εργοδότες και εργαζόμενοι, άμα δε και πολιτικοί, συμφωνούσαν ότι δεν είναι το μισθολογικό κόστος αυτό που επηρεάζει κατά κύριο λόγο την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Παρά ταύτα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις και κατακρημνίσθηκαν οι μισθοί στα € 500, με τα οποία δεν μπορεί να ζήσει ούτε ο ασκητής Στουρνάρας.
Θυμήθηκα και τον καραγκιόζη Κεφαλογιάννη, ο οποίος μας έκανε μάθημα από τηλεοράσεως να ζούμε με όσα έχουμε και όχι με δανεικά. Σωστός. Αλλά τότε τί τις χρειαζόμαστε τις αγορές κ. Κεφαλογιάννη μου; Γιατί πασχίζουμε να τους γίνουμε αρεστοί; Από τη στιγμή που θα ζούμε με τα δικά μας και δεν θα έχουμε ανάγκη δανεικών, προς τί οι επικύψεις στις αγορές;
Επειδή, λοιπόν, ισχυρίζονται οι κρατούντες ότι πληρώνονται όλοι οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι με δανεικά, τα οποία προς το παρόν είναι δυσεύρετα, απαγορεύεται μέχρι νεωτέρας να απεργούν οι
-εργαζόμενοι στα πάσης φύσεως μέσα μαζικής μεταφοράς, διότι ταλαιπωρείται το επιβατικό κοινό που αναγκάζεται να πληρώνει το πανάκριβο ταξί για να πάει στη δουλειά του, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Χρ. Κώνστας, ο εκ των ύπατων μνημονιακών δημοσιογράφων που επανέκαμψε δριμύτερος στην τηλεόραση μετά την προσφορά σημαντικού έργου στο ΤΑΙΠΕΔ. Το ίδιο επιχείρημα έπιασε στον αέρα και ενστερνίσθηκε και ο αναπληρωτής υπουργός Κ. Τζαβάρας. Παρεμπιπτόντως, αφού το άνοιγμα του επαγγέλματος του ταξί θα μείωνε τις τιμές, γιατί εξακολουθεί να είναι ακριβό το ταξί; [ΣΗΜ: χθες άδειασαν οι πιάτσες των ταξί και κιτρίνισαν οι λεωφορειολωρίδες. Απογοητεύθηκα για μία ακόμη φορά από την ανυπαρξία αλληλεγγύης. Έπρεπε ή δεν έπρεπε να κηρύξουν αμέσως απεργία οι ταξιτζήδες εις ένδειξη συμπαράστασης προς τους εργαζομένους του Μετρό; Έχασαν την ευκαιρία.
Την επόμενη φορά που θα απεργήσει η κίτρινη φυλή, ας μην παραπονεθεί που δεν θα έχει την συμπαράσταση άλλων επαγγελματικών τάξεων].
- οι δικαστικοί, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, διότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να λειτουργήσει το κράτος
- οι οδηγοί των φορτηγών, διότι διαφορετικά θα σαπίζουν τα ζαρζαβατικά στον τόπο παραγωγής τους και θα πεινάσουν τα μεγάλα αστικά κέντρα με πρώτη την Αθήνα
- οι ναυτικοί, διότι διαφορετικά θα είναι αδύνατη η μεταφορά ζαρζαβατικών από τα νησιά στα αστικά κέντρα
- οι λιμενεργάτες, διότι διαφορετικά πλήττεται ο τουρισμός και το εμπόριο, με αποτέλεσμα να εκτιθέμεθα στο εξωτερικό
- οι υπάλληλοι της Βουλής, διότι χωρίς αυτούς δεν θα μπορεί η Βουλή να παράγει νομοθετικό έργο και θα αναγκασθεί ο Κάρολος να υπογράφει καθημερινώς Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, όπερ απεχθάνεται, όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα συμπεριφορά του
- οι τραπεζικοί υπάλληλοι, διότι θα σταματήσουν οι μεταφορές χρημάτων και οι πληρωμές, με αποτέλεσμα να πληγεί το εμπόριο
Εσείς που έχετε απομείνει να δουλεύετε στα καταστήματα της Ερμού στην Αθήνα και της Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στα super market όλης της χώρας μπορείτε να απεργείτε ελεύθερα. Μόλις απολυθείτε για τον λόγο αυτό, πηγαίνετε στα δικαστήρια να ζητήσετε την ακύρωση της απόλυσης ως καταχρηστικής. Σε μερικά χρόνια, ποιος ξέρει, μπορεί και να δικαιωθείτε. Όσοι δουλεύετε οπουδήποτε αλλού στον ιδιωτικό τομέα, μπορείτε ομοίως να απεργήσετε όποτε θέλετε. Αν δεν απολυθείτε, όλο και κάποιο δικαστήριο θα κρίνει fast track την απεργία σας παράνομη ή καταχρηστική και σε περίπτωση που δεν συμμορφωθείτε με το διατακτικό της, υπάρχει το άρθρο 232Α του Ποινικού Κώδικα που επιβάλλει φυλάκιση 6 μηνών έως και 5 ετών. Κι’ άμα λάχει, υπάρχει και η επιστράτευση. Για να μάθετε επί τέλους ότι η απεργία είναι δικαίωμα συνταγματικώς κατοχυρωμένο, όπως και ο καθορισμός των όρων εργασίας με διαπραγματεύσεις εργοδοτών-εργαζομένων και σύναψη συλλογικών συμβάσεων, αλλά το Σύνταγμα υποχωρεί προ του γενικού συμφέροντος, όπως συμβαίνει τόσα χρόνια τώρα. Του γενικού συμφέροντος που επιβάλλει η ανάγκη να βγούμε στις αγορές, ενώ γνωρίζουμε ότι πρέπει να ζούμε με όσα «βγάζουμε» και όχι με δανεικά.
Και μία τελευταία απορία, επειδή ακούω τρία χρόνια τώρα ότι οι φιλεύσπλαχνοι εταίροι μας μάς δανείζουν για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις. Οι βουλευτικές αποζημιώσεις εντάσσονται στην κατηγορία των μισθών ή σ’ εκείνη των συντάξεων; Αν η απάντηση είναι οπωσδήποτε καταφατική, τότε δικαιολογούνται όλοι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης που έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια και ολοφύρονται για τον κίνδυνο αδυναμίας πληρωμής μισθών και συντάξεων εξ αιτίας της απεργίας των εργαζομένων στο Μετρό. Είναι ώρα τώρα εξ αιτίας τη απεργίας στο Μετρό να μην υπάρχουν λεφτά για να πληρωθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Υ.Γ. 1] Για τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ που ανήκει στην ΠΑΣΚΕ δεν γράφω τίποτε, διότι έχω ξεχάσει το όνομά του και δεν είναι σωστό να αναφέρομαι σε πρόσωπα με το αξίωμά τους χωρίς ονοματεπώνυμο.
Ούτε και για τον ΓΓ της ΓΣΕΕ που είναι της ΔΑΚΕ, του οποίου θυμάμαι μεν το όνομα από κάτι τελευταίες εμφανίσεις και αντιδράσεις, αλλά επί του θέματος της απεργίας στο Μετρό δεν έχει πει κουβέντα.
2] Θυμάμαι που έβλεπα το 1981 το πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μακαρίτη Γ. Γεννηματά να ομιλεί από του βήματος της Βουλής και απευθυνόμενος προς τους βουλευτές της ΝΔ να βάζει τη δεξιά παλάμη του στον αριστερό ώμο του και να λέει: «Και να μην ξεχνάτε ότι οι τραπεζοϋπάλληλοι φέρουν ακόμη επωμίδες». Aναφερόταν στην επιστράτευση των τραπεζικών υπαλλήλων το 1979. Θα πρέπει να έτριζαν τα κόκκαλά του, όταν τα συντρόφια του ψήφιζαν χειροκροτώντας το Μνημόνιο Ι.
3] Σεις οι φωτογράφοι ρε παιδιά πότε θα κάνετε μια απεργιούλα να μη την πάρει χαμπάρι κανείς, ώστε όχι μόνον να μην ενοχληθεί ο κ. Χατζηδάκης, αλλά να βρει και την ευκαιρία να δηλώσει ότι το δικαίωμα της απεργίας είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο, σεβαστό και απαραβίαστο;
