Γεννιέται ένα μωρό και με το που το βγαίνει, ανοίγει τα μάτια και αρχίζει:
- Εσύ είσαι η μαμά μου, εσύ ο μπαμπάς μου, εσύ η νοσοκόμα και εσύ ο γιατρός που με ξεγέννησε.
Τρελαίνονται οι γιατροί, βουτάνε το μωρό και το αρχίζουν εξετάσεις. Μετά από εξονυχιστικές εξετάσεις, βγαίνουν τα αποτελέσματα και...
πάνε στους γονείς.
- Κοιτάξτε, ο γιος σας είναι πάρα πάρα πολύ έξυπνος και πρέπει να του αφαιρέσουμε το μισό μυαλό για να μπορέσει να αναπτυχθεί σωστά.
- Μα, γιατρέ τι λέτε, και πώς θα ζήσει το παιδί;
- Μην ανησυχείτε, είναι μία απολύτως ασφαλής διαδικασία και είναι απολύτως απαραίτητη!
Τι να κάνουν οι γονείς, δέχονται, βάζουν οι γιατροί το μωρό χειρουργίο, περνάει 1 ώρα, δύο ώρες, 5 ώρες, τελικά μετά από 6,5 ολόκληρες ώρες βγαίνει. Το πάνε στο δωμάτιο και περιμένουν από πάνω γονείς και γιατρός να ξυπνήσει να δούνε πώς πήγε. Ξυπνάει λοιπόν το μωρό και αρχίζει πάλι.
- Εσύ είσαι η μαμά μου, εσύ ο μπαμπάς μου και εσύ ο μαλάκας ο γιατρός που μου έβγαλε το μισό μυαλό.
Τρελαίνονται πάλι οι γιατροί, ξανά μανά εξετάσεις, της πουτάνας στο νοσοκομείο, βγαίνουν αποτελέσματα και πάνε στους γονείς.
- Ξέρετε το παιδί σας είναι ακόμα υπερβολικά έξυπνο και πρέπει να του αφαιρέσουμε πάλι το μισό από το μισό μυαλό που έχει μείνει.
Ξανά λοιπόν το μικρό χειρουργείο, περνάνε 2 ώρες, 4 ώρες, 7 ώρες, τελικά μετά από 10 περίπου ώρες το βγάζουν το πάνε στο δωμάτιο και περιμένουν.
Ξυπνάει ο μικρός και αρχίζει πάλι τα δικά του:
- Εσύ είσαι η μαμά μου, εσύ ο μπαμπάς μου και εσύ ο αρχιμαλάκας ο γιατρός που μου έβγαλε το μισό του μισού μυαλού που μου είχε αφήσει.
Ξανατρελαίνονται οι γιατροί! Δεν ξέρουν τι να κάνουν! Και δώστου πάλι εξετάσεις, και δώστου αποτελέσματα και πάνε πάλι στους γονείς.
- Κοιτάξτε, το παιδί σας είναι ακόμα πιο έξυπνο από ότι νομίζαμε. Υπάρχει μόνο μία λύση. Να του αφαιρέσουμε όλο το μυαλό και να ελπίσουμε ότι θα ξαναναπτυχθεί σιγά σιγά όπως μεγαλώνει.
- Μα, τι λέτε γιατρέ, δε γίνεται αυτό!
- Είναι ασφαλής διαδικασία και κατά 90% θα επανέλθει φυσιολογικά. Αλλιώς κινδυνεύει να τρελαθεί και να αυτοκτονήσει προσπαθώντας να επικοινωνήσει με τους γύρω του.
Τι να κάνουν, ξαναδέχονται, μπαίνει χειρουργείο, 3 ώρες, 5 ώρες, 10 ώρες, τελικά μετά από 15 ώρες βγαίνει, πάει στο κρεβάτι, περιμένουν από πάνω γονείς και γιατρός να δουν τι έγινε. Ξυπνάει το μωρό, γυρνάει, τους κοιτάει και τους λέει:
"το μυαλο μου εχω χασει, μια ζωη μαζι σου εχω περασει, εχω αρρωστησει και δεν ειμαι καλα σαν και σενα μαστουρα καμιαααα θρυλε ολε ολε ολεοοοοοοοοοο...θρυλε ολε θρυλε ολε ολεοοοοοοοο.
