Γράφει για taxalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης
Από βαρύγδουπα σχόλια συνοδεύτηκε η περίφημη δημοσκόπηση της "Ελευθεροτυπίας", σύμφωνα με την οποία ένας στους τρεις Έλληνες εκτιμά ότι σήμερα η κατάσταση θα ήταν καλύτερη εάν είχαμε Δικτατορία, όπως...
δηλαδή αυτή που επιβλήθηκε σαν χτες 46 χρόνια πριν...
Προσωπικά θεωρώ ηλίθιο ή ψεύτη όποιον εκπλήσσεται με μία τέτοια δημοσκόπηση. Όπως ακριβώς ισχύει και με την άνοδο της Χρυσής Αυγής, που (υποτίθεται ότι) εξέπληξε και εκνεύρισε κάποια σοβαρά έντυπα της Γερμανίας. Κάποιοι δημοσιογράφοι, ομοεθνείς της κυρίας Μέρκελ έφτασαν στο σημείο να απορούν για το πώς μία χώρα με τόσο έντονη δημοκρατική παράδοση επιτρέπει φαινόμενα σαν αυτό της Χρυσής Αυγής να εξελίσσονται και να ανδρώνονται...
Είναι να τρελαίνεται κανείς...
Πρώτα οι φίλοι, σύμμαχοι και δανειστές μας επιβάλλουν μία στυγνή λιτότητα που φέρνει τα πάνω-κάτω σε όλη την ελληνική κοινωνία, στη συνέχεια εγκαθιστούν τα ρομποτάκια της τρόικα που διοικούν τη χώρα κατά παράβαση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και μετά απορούν και εξίστανται επειδή πολλοί πολίτες στρέφονται προς τα άκρα και τον εξτρεμισμό!
Πρώτα ξευτιλίζουν το ήδη απαξιωμένο πολιτικό σύστημα, το κάνουν να φαντάζει ως φταίχτη και δημιουργό του προβλήματος αλλά και ανήμπορο και ανίκανο μπροστά στα κελεύσματα των ισχυρών και μετά "ανησυχούν" γιατί οι καρικατούρες της πολιτικής ενισχύονται όλο και περισσότερο!!!
Πρώτα κάνουν ό,τι μπορούν για να δείξουν στον μέσο πολίτη ότι δεν έχει πλέον να περιμένει τίποτε από τα "παραδοσιακά" κόμματα και τους "συμβατικούς" πολιτικούς, δηλαδή αποδεικνύουν ότι ο δεύτερος δεν μπορεί πια να προστατεύσει τον πρώτο από τη λιτότητα και τις επιπτώσεις της και μετά απορούν για την απήχηση των άκρων!
Η λιτότητα επιβλήθηκε ως μοναδική λύση στο πρόβλημα μας. Για τους περισσότερους από εμάς η λιτότητα δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα. Εάν οι δανειστές μας νοιάζονταν για το τι λέμε και το τι πιστεύουμε θα έδιναν περισσότερο χρόνο και χρήμα για να μας εξηγήσουν ότι έχουν δίκιο. Δεν το έκαναν όμως. Δημιούργησαν μία πληγή. Η πληγή ματώνει. Όλο και περισσότερο. Χειρότερο σημαδι της είναι ότι έφερε την πλήρη απαξίωση (για να μην πω το μίσος) προς τους πολιτικούς και τα κόμματα. Αυτό δε θα έπρεπε να είχε συμβεί...
Οι δανειστές θα έπρεπε να είχαν φροντίσει να διαφυλάξουν το "Σύστημα". Χωρίς αυτό η Ελλάδα θα κλατάρει... Ακόμη κι αν καταφέρει να ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα ίσως δεν καταφέρει ποτέ να κάνει το ίδιο και με τα πολιτικά...
Αυτό αποδεικνύεται και με την χθεσινή δημοσκόπηση: ο μέσος Έλληνας πολίτης δεν νοστάλγησε ξαφνικά τη χούντα, ούτε θυμήθηκε ότι θέλγεται από την ιδεολογία και την πρακτική της...
Ο μέσος Έλληνας νοστάλγησε και επιθυμεί σφόδρα ένα πολιτικό σύστημα "τακτοποιημένο", με σταθερές, στο οποίο οι... μισητοί πολιτικοί, οι φταίχτες για το σημερινό χάλι θα βρίσκονται στο περιθώριο και τη φυλακή. Ένα σύστημα στο οποίο θα διοικούν κάποιοι άλλοι, καλύτεροι ή χειρότεροι δεν έχει σημασία, αλλά σίγουρα να είναι κάποιοι άλλοι, όχι πολιτικοί...
Αυτό αποτυπώνει η δημοσκόπηση.
Όπως και την σύγχυση που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.
Απόλυτη σύγχυση, δυστυχώς.
Εάν δεν ζούσαμε μέσα στη σύγχυση θα καταλαβαίναμε πολύ καλά, θα ήταν πολύ ξεκάθαρο μέσα στο μυαλό μας ότι οι πολιτικοί και τα κόμματα αποτελούν για την Ελλάδα λύση: όσο αποτέλεσαν στο παρελθόν μέρος της αιτίας που δημιούργησε το πρόβλημα άλλο τόσο θα αποτελέσουν στο μέλλον μέρος της λύσης του προβλήματος...
Και κλείνω με ένα παράδειγμα: σήμερα όποιος μιλά ή γράφει για "ξεπούλημα της ελληνικής δημόσιας περιουσίας" γίνεται αυτομάτως (εκτός από πιστευτός) αρεστός, αγωνιστικός και αγαπητός, αφού παλεύει για τον Λαό...
Η κατάθεση μόνον δύο προσφορών για τον ΟΠΑΠ, η αδιαφορία του διεθνούς κεφαλαίου για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου στις ελληνικές "συστημικές" Τράπεζες αλλά και η αποχώρηση της γερμανικής Χόχτιφ από το "Ελ. Βενιζέλος" αποδεικνύουν ότι ακόμη κι αν θέλαμε να ξεπουληθούμε δεν προκαλούμε και μεγάλο ενδιαφέρον...
Αλλά η οπτική αυτή δεν πουλάει...
