Της Μ. Καραπαναγιωτίδου
Στην οδό Φράγκων, στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, γωνία με τη Λέοντος Σοφού, υπάρχει το νεοκλασικό κτίριο που σήμερα στεγάζει το κρατικό ωδείο.
Το έκτισε για κατοικία του, το 1826 η οικογένεια Άμποτ, αλλά το 1903 μετατράπηκε σε Οθωμανική
τράπεζα. Τις δύο αυλές του, κοσμούν δύο πανέμορφα λευκά μαρμάρινα αγάλματα γυναικείων μορφών, ανυπολόγιστης αξίας και καλλιτεχνικής ομορφιάς.
Είναι η Οικονομία και η Πίστη. Βλέπετε οι παλιοί τραπεζίτες είχαν ξεκαθαρισμένη άποψη για την Οικονομία. «Πήγαινε» πάντοτε μαζί με την… αδελφή της , την Πίστη ή την εμπιστοσύνη αν προτιμάτε και το φιλοτέχνησαν, με αυτό τον υπέροχο συμβολισμό.
Στη σημερινή Ελλάδα οι δύο αδελφέs έχουν χωριστεί. Η οικονομία πορεύεται μόνη της, γιατί κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν και κανείς δεν εμπιστεύεται το κράτος!
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να …καταστραφείς είναι να εμπιστευτείς τους νόμους που τελικά θα τους αλλάξει ο υπουργός, τη δημόσια διοίκηση που θα σε καθηλώσει στη γραφειοκρατία, το φορολογικό σύστημα που θα σε «γδύσει» άδικα, τις εξαγγελίες για επιδοτήσεις που δεν θα εκταμιευτούν ποτέ. Ρωτήστε τους ανθρώπους που επένδυσαν στα φωτοβολταϊκά, όταν σύσσωμη η πολιτική ηγεσία υποσχόταν σίγουρες αποδόσεις μέσω ΔΕΗ και μετά τους μείωσαν τα τιμολόγια αγοράς και τους επέβαλαν έκτακτη φορολογία!
Ρωτήστε τους επιχειρηματίες που αγόρασαν οικόπεδα, έκτισαν εγκαταστάσεις και έστησαν μηχανήματα για να κάνουν παραγωγή και προσέλαβαν υπαλλήλους αλλά δεν μπορούν να δουλέψουν γιατί ενώ όλα αυτά γίνονται μέσα σε βιομηχανικό πάρκο, ο νόμος απαιτεί και άδεια από το δασαρχείο, και το δασαρχείο βάζει την υπογραφή του μετά δέκα μήνες.
Ρωτήστε αν συμπορεύεται η οικονομία με την πίστη, τους χιλιάδες αποταμιευτές που αγόρασαν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου, τους κατασκευαστές των έργων που καταστράφηκαν από το κράτος- μπαταξή, τους προμηθευτές υλικών που παλεύουν χρόνια να πάρουν τα λεφτά τους, και τους εξαγωγείς που δεν τους επιστρέφουν το ΦΠΑ.
Τι συμβουλές είναι σωστό να δώσουν όλοι αυτοί στα παιδιά τους;
«Πρόσεχε παιδί μου, μην εμπιστεύεσαι το κράτος, γιατί είναι …απατεώνας και θα χάσεις την περιουσία σου«. Μπορεί όμως μία οικονομία και μία κοινωνία να πορευτεί μέσα σε μία αφερέγγυα και αναξιόπιστη …πραγματικότητα; Γιατί η κρίση που βιώνουμε είναι κυρίως κρίση εμπιστοσύνης.
Οι αγορές δεν μας δανείζουν, οι πιστωτές δεν μας παρέχουν ευκολίες, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν και οι αποταμιευτές τρέμουν για τα χρήματά τους.
Την ίδια ώρα που λιμνάζουν κεφάλαια σε φορολογικούς παραδείσους, ή είναι χαντακωμένα σε Ελληνικές και ξένες τράπεζες ή βρίσκονται σε σεντούκια και θυρίδες, ο μισός πληθυσμός είναι άνεργος, πτωχευμένος ή υπό πτώχευση και ο υπόλοιπος μισόs (που έχει χρήματα) δεν τα ενεργοποιεί στην οικονομία και δεν κάνει δουλειά, γιατί δεν έχει καμία …πίστη, εμπιστοσύνη.
Για την ιστορία, τα δύο αγάλματα έχουν ακρωτηριασμένα τα μαρμάρινα δάχτυλά τους, γιατί το 1903 Βούλγαροι τοποθέτησαν βόμβα στο νεοκλασικό κτίριο.
Όμως η Οικονομία και η Πίστη, είναι πάντα οι στοιχειωμένες αγαθές φιγούρες της οδού Φράγκων, που στέκουν ακίνητες και αχώριστες, για να μας θυμίζουν εδώ και έναν αιώνα με τον συμβολισμό τουs,τις ηθικέs δεσμεύσειs και αξίες που δεν είμαστε ικανοί να τιμήσουμε…
http://www.karfitsa.gr/?p=146678
Στην οδό Φράγκων, στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, γωνία με τη Λέοντος Σοφού, υπάρχει το νεοκλασικό κτίριο που σήμερα στεγάζει το κρατικό ωδείο.
Το έκτισε για κατοικία του, το 1826 η οικογένεια Άμποτ, αλλά το 1903 μετατράπηκε σε Οθωμανική
τράπεζα. Τις δύο αυλές του, κοσμούν δύο πανέμορφα λευκά μαρμάρινα αγάλματα γυναικείων μορφών, ανυπολόγιστης αξίας και καλλιτεχνικής ομορφιάς.
Είναι η Οικονομία και η Πίστη. Βλέπετε οι παλιοί τραπεζίτες είχαν ξεκαθαρισμένη άποψη για την Οικονομία. «Πήγαινε» πάντοτε μαζί με την… αδελφή της , την Πίστη ή την εμπιστοσύνη αν προτιμάτε και το φιλοτέχνησαν, με αυτό τον υπέροχο συμβολισμό.
Στη σημερινή Ελλάδα οι δύο αδελφέs έχουν χωριστεί. Η οικονομία πορεύεται μόνη της, γιατί κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν και κανείς δεν εμπιστεύεται το κράτος!
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να …καταστραφείς είναι να εμπιστευτείς τους νόμους που τελικά θα τους αλλάξει ο υπουργός, τη δημόσια διοίκηση που θα σε καθηλώσει στη γραφειοκρατία, το φορολογικό σύστημα που θα σε «γδύσει» άδικα, τις εξαγγελίες για επιδοτήσεις που δεν θα εκταμιευτούν ποτέ. Ρωτήστε τους ανθρώπους που επένδυσαν στα φωτοβολταϊκά, όταν σύσσωμη η πολιτική ηγεσία υποσχόταν σίγουρες αποδόσεις μέσω ΔΕΗ και μετά τους μείωσαν τα τιμολόγια αγοράς και τους επέβαλαν έκτακτη φορολογία!
Ρωτήστε τους επιχειρηματίες που αγόρασαν οικόπεδα, έκτισαν εγκαταστάσεις και έστησαν μηχανήματα για να κάνουν παραγωγή και προσέλαβαν υπαλλήλους αλλά δεν μπορούν να δουλέψουν γιατί ενώ όλα αυτά γίνονται μέσα σε βιομηχανικό πάρκο, ο νόμος απαιτεί και άδεια από το δασαρχείο, και το δασαρχείο βάζει την υπογραφή του μετά δέκα μήνες.
Ρωτήστε αν συμπορεύεται η οικονομία με την πίστη, τους χιλιάδες αποταμιευτές που αγόρασαν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου, τους κατασκευαστές των έργων που καταστράφηκαν από το κράτος- μπαταξή, τους προμηθευτές υλικών που παλεύουν χρόνια να πάρουν τα λεφτά τους, και τους εξαγωγείς που δεν τους επιστρέφουν το ΦΠΑ.
Τι συμβουλές είναι σωστό να δώσουν όλοι αυτοί στα παιδιά τους;
«Πρόσεχε παιδί μου, μην εμπιστεύεσαι το κράτος, γιατί είναι …απατεώνας και θα χάσεις την περιουσία σου«. Μπορεί όμως μία οικονομία και μία κοινωνία να πορευτεί μέσα σε μία αφερέγγυα και αναξιόπιστη …πραγματικότητα; Γιατί η κρίση που βιώνουμε είναι κυρίως κρίση εμπιστοσύνης.
Οι αγορές δεν μας δανείζουν, οι πιστωτές δεν μας παρέχουν ευκολίες, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν και οι αποταμιευτές τρέμουν για τα χρήματά τους.
Την ίδια ώρα που λιμνάζουν κεφάλαια σε φορολογικούς παραδείσους, ή είναι χαντακωμένα σε Ελληνικές και ξένες τράπεζες ή βρίσκονται σε σεντούκια και θυρίδες, ο μισός πληθυσμός είναι άνεργος, πτωχευμένος ή υπό πτώχευση και ο υπόλοιπος μισόs (που έχει χρήματα) δεν τα ενεργοποιεί στην οικονομία και δεν κάνει δουλειά, γιατί δεν έχει καμία …πίστη, εμπιστοσύνη.
Για την ιστορία, τα δύο αγάλματα έχουν ακρωτηριασμένα τα μαρμάρινα δάχτυλά τους, γιατί το 1903 Βούλγαροι τοποθέτησαν βόμβα στο νεοκλασικό κτίριο.
Όμως η Οικονομία και η Πίστη, είναι πάντα οι στοιχειωμένες αγαθές φιγούρες της οδού Φράγκων, που στέκουν ακίνητες και αχώριστες, για να μας θυμίζουν εδώ και έναν αιώνα με τον συμβολισμό τουs,τις ηθικέs δεσμεύσειs και αξίες που δεν είμαστε ικανοί να τιμήσουμε…
http://www.karfitsa.gr/?p=146678
