Της Μ. Καραπαναγιωτίδου
Την Βίκυ Σταμάτη-Τσοχατζοπούλου δεν την συμπαθώ για πολλούς λόγους. Δεν μου αρέσει η φυσιογνωμία της, το στιλ, η "ξιπασιά" της. Εκείνο το δήθεν βλέμμα σαν να γνώριζε – ή γνωρίζει – κάτι περισσότερο από όλους εμάς τους …υπόλοιπους. Οι λεπτομέρειες που ήρθαν στη..
δημοσιότητα για τις καταναλωτικές της συνήθειες -μόλις παντρεύτηκε υπουργό και παρ ολίγον αρχηγό του πασοκ – μαρτυρούν και την κουλτούρα της συγκεκριμένης υπαλλήλου του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Η αλαζονεία της εξουσίας (και του πλούτου) – κατά τη γνώμη μου – δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο εκπρόσωπο απο την κυρία Σταμάτη-Τσοχατζοπούλου η οποία τα έφτιαξε με πασίγνωστο και πάμπλουτο παντρεμένο στην ηλικία του πατέρα της. Μπορώ να σχολιάσω και άλλα τέτοια, όμως θα προτιμήσω να περιοριστώ στο εξής. Στο δικό μου ηθικό κώδικα, είναι «καταδικασμένη» αλλά μόνο σ αυτόν. Γνωρίζοντας λίγο τον ποινικό κώδικα, είμαι υποχρεωμένη να την… υπερασπισθώ και να φωνάξω «Κάτω τα χέρια απο την κα Σταμάτη-Τσοχατζοπούλου. Ως εδω!«
Υπάρχει μία θεμελιώδης αρχή -του ποινικού δικαίου- κατάκτηση του πολιτισμού μας. Οι συγγενείς πρώτου βαθμού δεν διώκονται για αδικήματα που έχουν σχέση με υπόθαλψη ακόμη και του αποδεδειγμένα εγκληματία συγγενή τους! Για παράδειγμα αν μία μάνα κρύβει τον δολοφόνο γιο της από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές και αποκαλυφθεί, δεν υπάρχει εισαγγελέας που θα μπορέσει να στοιχειοθετήσει κατηγορίες, γιατί ο νομικός μας πολιτισμός δεν το επιτρέπει, τουλάχιστον μεχρι σημερα.
Μόνο στη ναζιστική Γερμανία και στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση του Στάλιν υπήρξαν νόμοι περί συλλογικής ευθύνης οι οποίοι έστελναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα γκούλαγκ τις οικογένειες των αντιφρονούντων, με το απαράδεκτο σκεπτικό ότι εφόσον είσαι σύζυγος αντιστασιακού γνώριζες τις ιδέες και τη δράση του άνδρα σου…
Το επιχείρημα της κας Σταμάτη (αλλά και της κόρης του κ. Τσοχατζόπουλου) είναι πώς ο σύζυγος δεν την είχε ενημερώσει ότι έκανε κομπίνες και οτι τα αγαθά που απολάμβαναν προέρχονταν απ αυτές. Δεν βλέπω τρόπο η κατηγορούσα αρχή να αποδείξει το αντίθετο.
Θα πει η κα Σταμάτη ότι «ο σύζυγός μου δεν ήταν ένας φτωχός βιοπαλαιστής που σε μία ημέρα ξαφνικά έγινε πλούσιος.Ήταν υπουργός και αντιπρόεδρος κυβέρνησης, μου έλεγε πως μετά την πολιτική εκμεταλλεύτηκε τις γνωριμίες 40 ετών με βιομηχάνους,επιχειρηματίες και εφοπλιστές και έκανε χρήματα πχ από εμπόριο,από μεσολαβήσεις σε μεγάλες δουλειές και μεσιτείες Γιατί να μην τον πιστέψω; Κοιμόμουν, ζούσα μαζί του και ήμουν ερωτευμένη. Τον θαύμαζα και πίστευα ότι με νόμιμο εμπόριο και μπίζνες κέρδισε πολλά χρήματα.Εδώ πρωθυπουργοί του εμπιστεύονταν υπουργεία, δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόροι τον έστελναν στις κορυφαίες θέσεις. Μιλούσε με Σαουδάραβες πετρελαιάδες, Αμερικάνους βιομηχάνους και Ελληνες εφοπλιστές. Συναναστρέφονταν με το τζετ- σετ, γιατί θα μου φαινόταν αδύνατον αφού πέτυχε -τόσα πολλά στην πολιτική- να μην πετύχει άλλα τόσα στις επιχειρήσεις.Δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνω; Να ζητάω τιμολόγια για να ελέγχω με λογιστές τον άνδρα μου και να μην επαφίεμαι στις διαβεβαιώσεις του»;
Αυτά τα επιχειρήματα τα γνωρίζει ο κ. Κούγιας (που είναι παλιά καραβάνα στα ποινικά) και σίγουρα θα τα χρησιμοποιήσει, όμως είμαι περίεργη πώς θα τα αντικρούσει ο εισαγγελέας της έδρας. Οι Αμερικάνοι που είναι οι πρώτοι διδάξαντες της νομοθεσίας περί φοροδιαφυγής και ξεπλύματος μαύρου χρήματος, ποτέ δεν κατηγόρησαν συζύγους και παιδιά. Από τον Αλ Καπόνε μέχρι τον Γκότι, μαφιόζους όπως ο Καστελάνο, ο Γκραβάνο,ο Λανσκι, ο Μοράν, ο Μπάνιο, ο Γκενοβέζε ή ο Φρανκ Κοστέλο. Όλοι τους φυλακίστηκαν και κατηγορήθηκαν για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Αλλά αυτοί οι μαφιόζοι ήταν «φαμελιάριδες» και είχαν παιδιά και συζύγους που ζούσαν μέσα στη χλιδή απο πλούτη – προϊόντα εγκλημάτων τους. Κανείς δεν ακούμπησε την οικογένειά τους, ενώ γνωρίζουμε πόσο αυστηροί είναι στις ΗΠΑ όταν πρόκειται για ξέπλυμα χρήματος και μάλιστα με αιματοβαμμένα χρήματα.
Μήπως δεν φυλακίζονται συνέχεια σε όλο τον κόσμο – και σε άλλες εποχές, έμποροι όπλων όπως κάποτε ο Κασόγκι χωρίς να κατηγορηθεί η οικογένειά του που απολάμβανε βασιλική ζωή; ΄Η έμποροι ναρκωτικών που στεγάζουν τις οικογένειές τους σε παλάτια, ακόμη και μεγαλοαπατεώνες χρηματιστές της Γουολ- Στριτ που έφτιαξαν πυραμίδες, εάν τα παιδιά τους δεν συμμετείχαν στην δουλειά, κανείς δεν τα πείραξε.
Κι όσοι απορείτε γιατί υπερασπίζομαι – αφού δεν την συμπαθώ - να σας πω νέτα σκέτα οτι μόνο αυτό δεν κάνω. Σε μία χώρα σαν τη δική μας, όπου η βουλή ψηφίζει το χαράτσι για δύο χρόνια -και από την πρώτη μέρα όλοι γνωρίζουν ότι θα γίνει μόνιμο και τελικά μονιμοποιείται – είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να καταδικαστούν οι συγγενείς του Ακη .
Γιατί θα δημιουργηθεί … κακό προηγούμενο (δεδικασμένο) και «θα πάρει η μπάλα» κι εμάς. Ο μπάρμπα Μήτσος -ας πούμε- που έχει σουβλατζίδικο και ο Κυρ- Κώστας που έχει βιοτεχνία και χρωστούν μερικές χιλιάδες στην εφορία, λόγω κρίσης, υστερα απο την καταδίκη της κας Σταμάτη, θα τρέχουν και για τα παιδιά και τις γυναίκες τους! Οι αρχές θα μπορούν να τους κυνηγήσουν με ποινικές κατηγορίες και κατασχέσεις περιουσιών.
Όπως και στο δικαστικό προηγούμενο της συζύγου του π υπουργού , έτσι και η οικογένεια του σουβλατζή ή του βιοτέχνη θα βρεθεί στα ποινικά δικαστήρια. Εδώ ο Χάρης Θεοχάρης εξαγγέλλει κατασχέσεις για… πέντε ευρώ,θα διστάσουν να «κρεμάσουν» γυναικόπαιδα, πατώντας στην περίπτωση του Ακη; Πόσο εύκολα μπορεί να μετατραπεί ένα κράτος δικαίου σε κράτος συλλογικής ευθύνης; Ελπίζω να μην το μάθουμε ποτέ!
