Το Πάσχα του 1995 το περάσαμε στη μονάδα. Στο 501 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού, στα Γιαννιτσά. Οι πιο πολλοί αδειούχοι. Εγώ στους ψητάδες. Παραμένων και ψητάς. Αρνιά, κοκορέτσια, κοντοσούβλια και Σάκης Ρουβάς...
Γράφει ο Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος
στο Thinkfree
Νεαρός τότε, αλλά ήδη στα ύψη η δόξα του, εκπλήρωνε τη στρατιωτική του θητεία –περιπετειώδης όπως επέβαλε το σταριλίκι και ο Ψινάκης. Το στρατόπεδο, στο Τσαλί, ένα υψίπεδο των Γιαννιτσών ήταν το επίκεντρο όχι μόνο των αξιωματικών Θεσσαλονίκης και Πέλλης, αλλά και για τα ΜΜΕ των Αθηνών. Οι κυρίες των αξιωματικών τσιτωμένες –χρόνια μετά αντιλήφθηκα ότι τότε που εμείς ήμασταν 24άρηδες, αυτές ήταν το πολύ 30άρες, μια χαρά κοπελίτσες δηλαδή.
Ήταν η εποχή που ο Σάκης κούρευε το αλά… Σαμψών μαλλί του για χάρη του στρατού. Ήταν η εποχή του «Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας», «Θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας» κ.ά. Ο Σάκης ένα σεμνό παιδί, μόλις είχε αρχίσει να κάνει υπηρεσίες και να συγχρωτίζεται σαν φυσιολογικός άνθρωπος με τα λοιπά φαντάρια. Στην πίστα μεταμορφωνόταν, κι ας ήταν η πίστα αυτοσχέδια και στρατιωτική. Έδειχνε το ταλέντο του, την κλίση του. Και τα γράμματα ερχόταν στο στρατόπεδο κατά δεκάδες καθημερινά, από «ρουβίτσες» σε υστερία… Ο Σάκης είχε προλάβει να γίνει σταρ, στα κουτσομπολίστικα περιοδικά της εποχής η στρατιωτική του θητεία ήταν νούμερο ένα.
Εκείνο το Πάσχα και ποιος δεν πέρασε από το 501… Αξιωματικοί, ταξίαρχοι, στρατηγοί, απλοί πολίτες. Βλέπεις, είναι και τα στρατόπεδα ανοιχτά τέτοιες μέρες. Όλοι ήθελαν να δούνε από κοντά το Σάκη Ρουβά. Ήρθαν και δημοσιογράφοι. Ακόμη δεν τους ήξερα, αλλά θυμάμαι το επιτηδευμένο κουτσομπολιό για την εικόνα του Σάκη με την κοπέλα του πίσω από ένα άρμα μεταφοράς προσωπικού.
Η φωτογραφία είναι από εκείνη την «αναγκαστική» παράσταση του Σάκη, ο οποίος χρωμάτισε με την παρουσία του την άχαρη θητεία μας στον ελληνικό στρατό. Λέω να επανέλθω με λεπτομέρειες από τον ερχομό του στο 501 και από την εκεί θητεία του.
