Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Εξακολουθεί να εκπροσωπεί τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα ο αποπνέων πτωμαΐνη Ι. Παναγόπουλος. Μάχεται, τώρα, στα μαρμαρένια αλώνια για τη διατήρηση του επιδόματος γάμου, αφού αφοπλίστηκε αυτοβούλως υπογράφοντας φαρδειά πλατειά τον Μνημονιακό κατώτατο μισθό ως
τελευταία πράξη του δράματος.
Πρώτος και καλλίτερος στις πορείες και στις απεργίες μέχρι την 04.10.2009 δίπλα στον κολλητό του ΓΑΠ. Γροθιά υψωμένη και βλέμμα σπινθηροβόλο για να καταφέρει καίριο πλήγμα στο θηρίο της βαρβαρότητος. Απών κι’ αυτός ο σοσιαλιστής από 04.10.2009 και μετά λόγω της τυφλής πίστης του στο κόμμα που στήριζε μια διεφθαρμένη κυβέρνηση, η οποία κατηγορούσε τον λαό για διαφθορά [είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα]. Τα κατάπιε όλα, αλλά δεν βαρυστομάχιασε. Αντιθέτως, κατόρθωσε να επιβιώσει εκλεγόμενος για πολλοστή φορά Άρχων της εργατικής τάξης. Ποιοί τον εκλέγουν άραγε; Ποιός εκλέγει αυτούς που τον εκλέγουν;
Αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τους αργυρώνητους συνδικαλιστές, υπάρχει τρόπος. Λείπει, όμως, η πολιτική βούληση που θέλει τους συνδικαλιστές βραχίονες στήριξης της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Κι’ αν ο συνδικαλιστής διαφοροποιείται από την κυβερνητική-κομματική γραμμή, υπάρχει και το μαστίγιο της διαγραφής, ώστε να βρεθεί ο συνδικαλιστής μπροστά στο ανύπαρκτο δίλημμα: προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων ή τήρηση της κομματικής-κυβερνητικής γραμμής;
Πάντοτε αναρωτιόμουν γιατί δεν θεσπίζεται ο έλεγχος «πόθεν έσχες» και για τους συνδικαλιστές κάθε οργανώσεως κάθε βαθμίδος. Δεν είναι δυνατόν να τ’ αρπάζουν εφοριακοί, δικαστικοί, γιατροί, βουλευτές, υπουργοί, δασάρχες, δήμαρχοι, νομάρχες, πολεοδόμοι, νομίατροι κ.ά. και να μην τ’ αρπάζουν συνδικαλιστές. Να έχουν και λευκό ποινικό και πειθαρχικό μητρώο. Γιατί όχι;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
