Γράφει ο Χρήστος Μάτης, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης και δημοσιογράφος
Υποχρέωση μιας χρηστής διοίκησης είναι να διασφαλίζει, ότι οι πολίτες στους οποίους είναι υπόλογη είναι ίσοι μπροστά στο νόμο.
Υποχρέωση μιας χρηστής διοίκησης είναι να διασφαλίζει, ότι οι πολίτες στους οποίους είναι υπόλογη είναι ίσοι μπροστά στο νόμο.
Αυτό δυστυχώς δε συμβαίνει στο Δήμο Θεσσαλονίκης του 2013 όπως προκύπτει από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Στο δημοτικό Συμβούλιο της 20ης Μαΐου εισήχθη το θέμα της κήρυξης ως έκπτωτων 10 χρηστών πάγκων στην αγορά Βλάλη (σύνολο οφειλής 38.746 ευρώ)
Από αυτούς:
· τρεις δεν είχαν καταβάλει μισθώματα εννέα (9) μηνών
· δυο δεν είχαν καταβάλει μισθώματα δεκαπέντε (15) μηνών
· τρεις δεν είχαν καταβάλει μισθώματα δεκαοκτώ (18) μηνών
· ένας δεν είχε καταβάλει μισθώματα είκοσι ενός (21) μηνών
· ένας δεν είχε καταβάλει μισθώματα εικοσιτεσσάρων (24) μηνών
Έχουν κάποιο λόγο αυτοί οι πολίτες να αισθάνονται ίσοι απέναντι στο νόμο, όταν έχουν την ίδια ποινή για διαφορετικής διάρκειας (από 9 έως 24 μήνες) αθέτηση υποχρεώσεων;
Έχουν κάποιο λόγο αυτοί οι πολίτες να αισθάνονται ίσοι απέναντι στο νόμο, όταν την ίδια ώρα η διοίκηση του Δήμου εξακολουθεί :
· να μην εφαρμόζει, οκτώ μήνες μετά από τη λήψη της, την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για διοικητική αποβολή επιχείρησης που έχει νοικιάσει ακίνητο του δήμου, τα χρέη της οποίας υπερβαίνουν τα μισθώματα δύο (2) ετών (σχεδόν 500.000 ευρώ), παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση έχει χάσει όλα τα ένδικα μέσα που έχει ασκήσει.
· να μην κάνει ούτε πρόταση διοικητικής αποβολής, ούτε κατάπτωση εγγυητικής για τον μισθωτή ακινήτου του δήμου, που χρωστά μισθώματα 18 μηνών (σχεδόν 200.000 ευρώ)
Πρόκειται για μία στυγνή και αδικαιολόγητη παρέμβαση στην αγορά, η οποία λαμβάνει ευνοιοκρατικά χαρακτηριστικά, που δημιουργούν καχυποψία στους πολίτες. Κυρίως όταν ασκείται από μία διοίκηση που κατά τα άλλα ομνύει στην αγορά. Αγορά χωρίς κανόνες για όλους, χωρίς ισονομία δεν γίνεται!
Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης ρωτήσαμε:
Πήρε θέση η διοίκηση στην αίτηση καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος με οφειλές 125.000 ευρώ στο δήμο να ενταχθεί στο άρθρο 99, η οποία απειλεί την ισορροπία στην πιο κεντρική πλατεία της πόλης;
Νοείται η έκδοση άδειας σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος χωρίς δικές του τουαλέτες;
Μπορεί ο δήμος να μην χρεώνει τέλη κατάληψης δημοσίου χώρου για τραπεζοκαθίσματα σε επιχειρήσεις που στεγάζονται σε ακίνητα που του ανήκουν ενώ οι γειτονικές επιχειρήσεις πληρώνουν 130 ευρώ το τετραγωνικό;
Πόσες άδειες για τραπεζοκαθίσματα έχουν δοθεί το 2013 σε καταστήματα που δεν έχουν πληρώσει τα τέλη για το 2012; Ποια επιχείρηση μπορεί να αντέξει στον ανταγωνισμό με το γείτονα, που δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του; Αν έχουν εκδοθεί τέτοιες άδειες, πρέπει να ανακληθούν!
Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει πόλη για μας! Η ισονομία είναι προϋπόθεση για αυτό!
