Και όμως καθημερινά το τοπίο αλλάζει και αποσαφηνίζεται πλέον η «θολούρα» που συγκεκριμένοι κύκλοι θέλησαν να δημιουργήσουν, γύρω από το όνομα και την προσωπικότητα του... Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Ένας αβυσσαλέος πόλεμος επικοινωνιακής λάσπης, ενός πολέμου αριστοτεχνικά συντονισμένου, έχει ξεσπάσει σε βάρος ενός πολιτικού ανδρός που εδώ και τρεις δεκαετίες δοκιμάζεται στην πιο δύσκολη αρένα, σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και βγαίνει νικητής, χάρη στο τεράστιο έργο του, στην αγάπη και στην εμπιστοσύνη των πολιτών.
Αθώος ο Παναγιώτης Ψωμιάδης για τις αμμοληψίες στον Αξιό, αθώος για την υπόθεση της μεταφοράς μαθητών, αθώος για την κατηγορία της ρύπανσης του περιβάλλοντος στη λίμνη Κορώνεια, αθώος για την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης που είχε υποβάλλει ο Μιχάλης Τρεμόπουλος για το θέμα των Σκοπίων, αθώος στην κατηγορία της παράβασης καθήκοντος για πολεοδομικές παραβάσεις στα Βρασνά. Αυτές, όμως, οι δικαστικές αποφάσεις πέρασαν στα «ψιλά» των εφημερίδων. Αν είχε καταδικαστεί, θα ήταν (πάλι) πρωτοσέλιδο…
Το «αμάρτημα» του Παναγιώτη Ψωμιάδη δεν είναι ότι επέβαλε χαμηλότερα πρόστιμα, μια νόμιμη διαδικασία που οι γνωρίζοντες ξέρουν καλά ότι ακολουθείται σε όλη την Ελλάδα. Ο Ψωμιάδης έγινε «κόκκινο πανί» γιατί μιλούσε ελεύθερα και συνεχίζει ακόμη να μιλά για πράγματα που «ενοχλούν».
Ο άνθρωπος που έχουν βάλει στο στόχαστρο δεν υπήρξε ποτέ «υπάκουος», αχυράνθρωπος και κλακαδόρος του συστήματος. Και αυτό το «αντάρτικο», το βρίσκει πλέον μπροστά του. Άσχετα αν ο ίδιος ήταν πάντα ο άνθρωπος των «επικίνδυνων» αποστολών.
Με τις δικές του πλάτες, εκμεταλλευόμενοι τη δική του δημοφιλία και δυναμική, αναρριχήθηκε σειρά προσώπων στην ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Πολλοί εξ αυτών που κάποτε κρατούσαν στασίδι έξω από το γραφείο του, τον παρακαλούσαν για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη του, τώρα είναι εξαφανισμένοι. Βουλευτές, δήμαρχοι, πρόεδροι φορέων και οργανισμών, όλος ο καλός ο κόσμος. Αλλά είπαμε, δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται.
Πρωτοπαλίκαρο του συστηματικού πολέμου σε βάρος του Ψωμιάδη, ο γνωστός οικολόγος Μιχάλης Τρεμόπουλος. Με μια ρητορική που αγγίζει τα όρια της εμπάθειας, κατόρθωσε να γίνει συμπαθής στο σύστημα, ένας «βολικός σύμμαχος», που εκμεταλλεύτηκε τον κυοφορούμενο «αντι -Ψωμιαδισμό», ώστε να φτάσει ακόμη και στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου.
Φαίνεται, όμως, πλέον, πως κάτι αλλάζει. Η αλήθεια δεν μπορεί να καταργηθεί. Στο δικαστήριο της 19ης Απριλίου, όπου ο Π. Ψωμιάδης αθωώθηκε στη μήνυση που είχε καταθέσει εις βάρος του ο Μιχ. Τρεμόπουλος για συκοφαντική δυσφήμιση για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας, ο κεντρικός μάρτυρας κατηγορίας Ιωάννης Σιάνης, παραπέμφθηκε για ψευδορκία. Θυμίζουμε μόνο, πως ο εν λόγω κύριος είναι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας στις επόμενες δίκες που ακολουθούν (45άρια και δρόμος Ωραιοκάστρου), με την αξιοπιστία του πλέον να καταρρέει.
Όλα παίρνουν το δρόμο της δικαίωσης, παρά τον τιτάνιο δικαστικό αγώνα που δίνει ο ίδιος εδώ και τόσο καιρό. Η Δικαιοσύνη μέχρι και σήμερα έχει ελέγξει τα πάντα.
Δεν έχει διαπιστωθεί, ούτε καταγραφεί, ούτε αποδοθεί στον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ή παραμικρή μομφή κατάχρησης - υπεξαίρεσης ή προσωπικού οικονομικού οφέλους. Μέχρι και σήμερα, κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει στον Παναγιώτη Ψωμιάδη πως έχει καταχραστεί έστω κι ένα ευρώ. Και η οριστική δικαίωση, είναι βέβαιο πως στο τέλος θα έρθει.
Ι.Ν.
Ένας αβυσσαλέος πόλεμος επικοινωνιακής λάσπης, ενός πολέμου αριστοτεχνικά συντονισμένου, έχει ξεσπάσει σε βάρος ενός πολιτικού ανδρός που εδώ και τρεις δεκαετίες δοκιμάζεται στην πιο δύσκολη αρένα, σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και βγαίνει νικητής, χάρη στο τεράστιο έργο του, στην αγάπη και στην εμπιστοσύνη των πολιτών.
Αθώος ο Παναγιώτης Ψωμιάδης για τις αμμοληψίες στον Αξιό, αθώος για την υπόθεση της μεταφοράς μαθητών, αθώος για την κατηγορία της ρύπανσης του περιβάλλοντος στη λίμνη Κορώνεια, αθώος για την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης που είχε υποβάλλει ο Μιχάλης Τρεμόπουλος για το θέμα των Σκοπίων, αθώος στην κατηγορία της παράβασης καθήκοντος για πολεοδομικές παραβάσεις στα Βρασνά. Αυτές, όμως, οι δικαστικές αποφάσεις πέρασαν στα «ψιλά» των εφημερίδων. Αν είχε καταδικαστεί, θα ήταν (πάλι) πρωτοσέλιδο…
Το «αμάρτημα» του Παναγιώτη Ψωμιάδη δεν είναι ότι επέβαλε χαμηλότερα πρόστιμα, μια νόμιμη διαδικασία που οι γνωρίζοντες ξέρουν καλά ότι ακολουθείται σε όλη την Ελλάδα. Ο Ψωμιάδης έγινε «κόκκινο πανί» γιατί μιλούσε ελεύθερα και συνεχίζει ακόμη να μιλά για πράγματα που «ενοχλούν».
Ο άνθρωπος που έχουν βάλει στο στόχαστρο δεν υπήρξε ποτέ «υπάκουος», αχυράνθρωπος και κλακαδόρος του συστήματος. Και αυτό το «αντάρτικο», το βρίσκει πλέον μπροστά του. Άσχετα αν ο ίδιος ήταν πάντα ο άνθρωπος των «επικίνδυνων» αποστολών.
Με τις δικές του πλάτες, εκμεταλλευόμενοι τη δική του δημοφιλία και δυναμική, αναρριχήθηκε σειρά προσώπων στην ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Πολλοί εξ αυτών που κάποτε κρατούσαν στασίδι έξω από το γραφείο του, τον παρακαλούσαν για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη του, τώρα είναι εξαφανισμένοι. Βουλευτές, δήμαρχοι, πρόεδροι φορέων και οργανισμών, όλος ο καλός ο κόσμος. Αλλά είπαμε, δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται.
Πρωτοπαλίκαρο του συστηματικού πολέμου σε βάρος του Ψωμιάδη, ο γνωστός οικολόγος Μιχάλης Τρεμόπουλος. Με μια ρητορική που αγγίζει τα όρια της εμπάθειας, κατόρθωσε να γίνει συμπαθής στο σύστημα, ένας «βολικός σύμμαχος», που εκμεταλλεύτηκε τον κυοφορούμενο «αντι -Ψωμιαδισμό», ώστε να φτάσει ακόμη και στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου.
Φαίνεται, όμως, πλέον, πως κάτι αλλάζει. Η αλήθεια δεν μπορεί να καταργηθεί. Στο δικαστήριο της 19ης Απριλίου, όπου ο Π. Ψωμιάδης αθωώθηκε στη μήνυση που είχε καταθέσει εις βάρος του ο Μιχ. Τρεμόπουλος για συκοφαντική δυσφήμιση για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας, ο κεντρικός μάρτυρας κατηγορίας Ιωάννης Σιάνης, παραπέμφθηκε για ψευδορκία. Θυμίζουμε μόνο, πως ο εν λόγω κύριος είναι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας στις επόμενες δίκες που ακολουθούν (45άρια και δρόμος Ωραιοκάστρου), με την αξιοπιστία του πλέον να καταρρέει.
Όλα παίρνουν το δρόμο της δικαίωσης, παρά τον τιτάνιο δικαστικό αγώνα που δίνει ο ίδιος εδώ και τόσο καιρό. Η Δικαιοσύνη μέχρι και σήμερα έχει ελέγξει τα πάντα.
Δεν έχει διαπιστωθεί, ούτε καταγραφεί, ούτε αποδοθεί στον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ή παραμικρή μομφή κατάχρησης - υπεξαίρεσης ή προσωπικού οικονομικού οφέλους. Μέχρι και σήμερα, κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει στον Παναγιώτη Ψωμιάδη πως έχει καταχραστεί έστω κι ένα ευρώ. Και η οριστική δικαίωση, είναι βέβαιο πως στο τέλος θα έρθει.
Ι.Ν.