Παρακολούθησα το σόου του θλιβερού Καμίνη που απέφυγε με μία αιλουροειδή κίνηση τη γροθιά του Καιάδα της Χρυσής Αυγής, με αποτέλεσμα να προσγειωθεί η χερούκλα του τελευταίου στο μαγουλάκι δωδεκάχρονης κορασίδος. Έτσι λένε τα ΜΜΕ. Κι’ όταν το λένε τα ΜΜΕ, έτσι είναι. Ό,τι δεν λένε τα ΜΜΕ, δεν υπάρχει.
Γράφει για Taxalia ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Μετά άκουσα ότι είναι απαράδεκτο να κυκλοφορεί βουλευτής με όπλο. Θυμήθηκα τον βουλευτή Γιακουμάτο να ομιλεί από του βήματος της Βουλής και να προβάλλει από τη ζώνη του η λαβή τού πιστολιού που έφερε εντός της αιθούσης της Ολομέλειας της Βουλής.
Η Χρυσή Αυγή διένειμε τρόφιμα σε Έλληνες, ενώ ο Καμίνης σε Έλληνες και μη.
Οι απλήρωτοι αλλοδαποί συλλέκτες φράουλας έχουν τεθεί υπό την προστασία του υπουργού κ. Δένδια, ενώ οι απλήρωτοι Έλληνες, φραουλοσυλλέκτες και μη, προστατεύονται επαρκώς από την ανεπαρκή Επιθεώρηση Εργασίας.
Ο Δήμαρχος Στυλίδος διένειμε αρνιά σε Έλληνες δημότες του ενόψει του Πάσχα. Του την έπεσαν πάραυτα οι πονόψυχοι αντιρατσιστές, επειδή δεν έδινε αρνιά σε αλλοδαπούς. Με δεδομένο ότι οι αλλοδαποί είναι μουσουλμάνοι στη συντριπτική πλειονότητά τους, τι να ήθελαν άραγε το αρνί; Να γιορτάσουν το Πάσχα; Προτείνω στον κ. Γκλέτσο να μοιράσει κάποια στιγμή, έτσι στο άσχετο, γουρουνόπουλα. Αλλά τι λέω, θα ξεχυθούν και πάλι οι πονόψυχοι και θα του την πέσουν, επειδή μοιράζοντας γουρουνόπουλα καταδικάζει σε αποκλεισμό τα αδέλφια μας τους λαθρομετανάστες, για τους οποίος εν μέσω Μνημονίου και φοροεπιδρομών ξοδεύουμε εκατομμύρια εκατομμυρίων για να νοιώθουν άνετα στη χώρα, στην οποία εισέβαλαν απρόσκλητοι. Στον Καιάδα, λοιπόν, όλοι τόσο κυριολεκτικώς όσο και μεταφορικώς. Εκεί σπρώχνουν τον λαό. Όχι ακουσίως. Εκουσίως.
Μετά διάβασα στο διαδίκτυο τη φερόμενη ως απολογία ενώπιον δικαστηρίου του αμερικανού κωμικού Michael Richards, ο οποίος κατηγορήθηκε για ρατσισμό. Τι είπε ρε το άτομο: «Είμαι υπερήφανος που είμαι λευκός. Γιατί άραγε είναι ρατσιστές οι λευκοί; Υπάρχουν αφροαμερικάνοι, ισπανοαμερικάνοι, ασιαμερικάνοι, αραβοαμερικάνοι κ.λπ. Από την άλλη υπάρχουν απλώς αμερικάνοι. Σου λένε ότι οι λευκοί διαπράττουν πολλά εγκλήματα βίας, αλλά τότε γιατί η τα γκέτο είναι οι πιο επικίνδυνες συνοικίες; Έχουμε το Ενωμένο Ταμείο Μαύρων για το Κολλέγιο, γιορτάζουμε την ημέρα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, έχουμε τον Μήνα της Ιστορίας των Μαύρων, την ημέρα του Cesar Chavez, το Yom Hashoah, το Ma'uled Al-Nabi, τη Μαύρη Ψυχαγωγική Τηλεόραση. Εάν ιδρύαμε τη Λευκή Ψυχαγωγική Τηλεόραση ή καθιερώναμε τον Μήνα της Λευκής Ιστορίας, θα ήμασταν ρατσιστές. Το ίδιο θα ήμασταν και αν ιδρύαμε μία οργάνωση για την βελτίωση της ζωής των λευκών. Υπάρχει Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, Μαύρο Εμπορικό Επιμελητήριο, αλλά και σκέτο Εμπορικό Επιμελητήριο. Αν είχαμε ένα Ταμείο που θα έδινε υποτροφίες μόνον σε λευκούς, θα ήμασταν ρατσιστές. Υπάρχουν στις ΗΠΑ πάνω από 60 Κολλέγια για μαύρους αποκλειστικώς. Αν, όμως, υπήρχαν Κολλέγια μόνο για λευκούς; Είσαι υπερήφανος που είσαι μαύρος, κίτρινος, μελαψός, και δεν φοβάσαι να το εκφράσεις. Αν, όμως, εγώ πω ότι είμαι υπερήφανος που είμαι λευκός, θα με αποκαλέσουν ρατσιστή. Μας ληστεύετε, κλέβετε τα αυτοκίνητά μας και μας πυροβολείτε, αλλά αν ένας λευκός αστυνομικός πυροβολήσει ένα μαύρο κακοποιό ή πλακώσει στο ξύλο ένα μαύρο βαποράκι, τον αποκαλείτε ρατσιστή. Εγώ είμαι υπερήφανος που είμαι λευκός, αλλά σεις με αποκαλείτε ρατσιστή».
Ίσως πει κάποιος ότι αυτά τα επιχειρήματα του συμπαθούς κωμικού είναι σοφίσματα, αφού χρόνια τώρα οι λευκοί καταπίεζαν και εκμεταλλεύονταν τους μαύρους κ.λπ., πράγμα που εξακολουθούν να κάνουν τόσο στην Αφρική όσο και στην Ασία. Γι’ αυτά, όμως, δεν κάνουν λόγο οι πονόψυχοι αριστερούληδες. Αντιθέτως φορούν πουκαμισάκια και τζινάκια και καλτσούλες και παπουτσάκια made in Vietnam, Indonesia, Singapore, China etc. έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι τα ρούχα αυτά έχουν κατασκευασθεί με ελάχιστο μεροκάματο, με αίμα, με παιδική εργασία από κίτρινους, μαύρους και μελαψούς, την οποίαν εμείς καταδικάζουμε. Ακριβώς όπως τα χιλιάδες μέλη των φιλοζωϊκών σωματείων καταδικάζουν το βάρβαρο έθιμο του πασχαλινού οβελία, ενώ φορούν δερμάτινες μπότες, δερμάτινα καπέλα, δερμάτινες τσάντες, δερμάτινες φούστες, δερμάτινα μπουφανάκια και δερμάτινες ζακετούλες.
Αμέσως μετά θυμήθηκα ότι δεν είναι λίγες οι φορές τους τελευταίους μήνες που πλησίασαν κι’ εμένα άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, καθ’ όλα ευπρεπέστατοι, οι οποίοι, διαβεβαιώνοντάς με πρωτίστως ότι δεν είναι ζητιάνοι, ζητούν τη βοήθειά μου, επειδή έχουν ανάγκη είτε για τροφή είτε για φάρμακα. Στην Αθήνα του κ. Καμίνη πάντοτε. Σφίγγεται η καρδιά μου και άλλοτε δίνω άλλοτε δεν δίνω. Δεν ξέρω αν μου λένε ψέμματα ή αν έχουν πραγματικά ανάγκη και ρίχνουν την αξιοπρέπειά τους για ένα ευρώ.
Σ’ όλη μου τη ζωή δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοια κατάσταση. Έβλεπα και βλέπω ζητιάνους, αλλά δεν είχα δει ποτέ αξιοσέβαστους γέροντες να πωλούν χαρτομάνδηλα τα μεσάνυχτα σε κομβικό σταυροδρόμι της Αθήνας. Κι’ αναρωτιέμαι: πόσοι νάναι αυτοί οι εξαθλιωμένοι συμπατριώτες μου; Πώς έφτασαν σ’ αυτό το σημείο; Σε τί έφταιξαν κ. Καμίνη περιούσιε της ΔΗΜΑΡ;
Κι’ από την άλλη μεριά είδα την πρωτομαγιά πολύ κόσμο να έχει κατακλύσει τις παραλίες. Άλλοι είχαν καταλάβει δι’ εφόδου τις καφετέριες. Η πρωτομαγιά για πρώτη φορά πέρασε απαρατήρητη, ενώ ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ είχε το θράσος να μιλήσει για ανυπαρξία πλέον εργατικού δικαίου. Όταν το κατέλυαν τα συντρόφια του πού ήταν αυτός;
Παραλλήλως βλέπω να ξεφυτρώνουν το ένα πίσω από το άλλο τα νέα κόμματα. «ΝΕΑ ΜΕΡΑ», «ΝΕΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ», «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ», «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ», «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΥΡΙΩΝ» και δεν συμμαζεύεται. Είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ιδρύουν ένα κόμμα ή πυκνώνουν τις τάξεις του να πιστεύουν ότι μπορεί όχι απλά να σώσουν την Ελλάδα, αλλά να μπουν στη Βουλή; Γιατί αυτός ο κατακερματισμός των δυνάμεων; Ποιος χρηματοδοτεί τους νέους σχηματισμούς;
Όλ’ αυτά στριφογυρίζουν στο μυαλό μου. Με τρελλαίνουν. Δεν βρίσκω απάντηση. Δεν μπορώ να τα αποδώσω όλα σε μεγαλομανία των ηγουμένων τέτοιων σχηματισμών με δεδομένο ότι δεν μπορώ να διακρίνω αγαθές προθέσεις.
Και μετά ακούω πολλούς απ’ αυτούς που κυβέρνησαν από διάφορα πόστα να μιλούν σήμερα για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Πού τις θυμήθηκαν; Τώρα που έχουμε πιάσει πάτο άνοιξαν κάτι παλιά τεφτέρια και κάνουν και εκπομπές για να στηλιτεύσουν τους κακούς Γερμανούς, εξ αιτίας των οποίων πέρασε τόσα δεινά ο τόπος. Τους ακούω κι’ αυτούς και τρελλαίνομαι. Τόσα χρόνια μιλιά δεν έβγαζαν ούτε για πολεμικές επανορθώσεις ούτε για την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου. Ούτε βεβαίως φρόντισαν να ενημερώνονται οι νέοι για το περιεχόμενο αυτών των δύο όρων. Δεν φρόντισαν να διδάσκεται η μαθητιώσα νεολαία τί σημαίνει να παίρνει η μάνα ένα χαρτάκι τόσο δα που έγραφε: «Μας πάνε για εκτέλεση. Μάνα σ’ αγαπώ. Ζήτω η Ελλάδα». Τί σημαίνει να χρηματοδοτεί ο ίδιος ο κατακτημένος λαός τις δαπάνες συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων που έστηναν στον τοίχο τη νεολαία τους και να κατακαίνε τα χωριά του. Αλλά αν διδασκόταν αυτά η μαθητιώσα νεολαία, θα ρωτούσε κάποτε τους δωσίλογους και μαυραγορίτες που συνέχιζαν να κυβερνούν τη χώρα μετά την απελευθέρωση, τί έκαναν για να πάρουμε πίσω το δάνειο. Κι’ εκείνοι δεν θα είχαν σοβαρές απαντήσεις, για να μην αποκαλυφθούν. Έτσι, το θέμα ετάφη. Το συντηρούσαν μεμονωμένα άτομα που προσπαθούσαν να ενημερώσουν τον κόσμο, αλλά δεν τους έδινε βήμα ούτε κανάλι ούτε ραδιόφωνο πανελλήνιας εμβέλειας. Ήταν βλέπετε «γραφικοί» Δον Κιχώτες. Ξέρετε, αυτά τα κανάλια και ραδιόφωνα που λειτουργούν παράνομα και θησαυρίζουν στις πλάτες μας μπροστά στα μάτια των κυβερνώντων που δεν τολμούν να ψελλίσουν το παραμικρό σαν διαπλεκόμενοι που είναι. Κι’ έτσι, το έργο μόρφωσης της νεολαίας αφέθηκε στους Κωστόπουλους και στους Κακαουνάκηδες.
Άκουσα και πολύ λαό να ερωτάται ποιος ήταν ο Έλγιν και να μην έχει ιδέα. Άκουσα και τον κ. Ρωμανιά, τον γκουρού της κοινωνικής ασφάλισης, να μου λέει ότι από τον Ιούλιο του 2010, ότε ψηφίσθηκαν οι περίφημοι νόμοι Παπακωνσταντίνου, προειδοποιούσε πως από 01.01.2015 το κράτος θα εγγυάται μόνον την κατώτατη σύνταξη, αλλά μετά την ψήφιση του νέου νόμου την 28.04.2013 το κράτος δεν θα εγγυάται πλέον από 01.01.2015 ούτε την κατώτατη σύνταξη. Αν έχουν χρήματα τα Ταμεία, θα πληρώνουν. Αν δεν έχουν, δεν θα πληρώνουν. Τα κουρεμένα Ταμεία του κ. Βενιζέλου. Τόσο απλά. Δεν την άκουσα αυτή την «είδηση» να «παίζει».
Γύρισα στο δίλημμά μου. Φαντάστηκα την αξιοπρεπέστατη ηλικιωμένη γυναίκα που μου ζήτησε λεφτά προχθές σαν έναν απ’ αυτούς τους φορτωμένους στα καμιόνια του κ. Σόιμπλε και των ντόπιων συνεργατών του με προορισμό το σκοπευτήριο της Καισαριανής κι’ αισθάνθηκα πολύ άσχημα. Τη στέλνετε ή δεν τη στέλνετε ρε αλήτες σοσιαλφιλελεύθεροι μαλάκες στον Καιάδα;
Χρόνια Πολλά αδέλφια! Καλή επΑνάσταση!!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
