Σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης, δανειζόμενος φράση του Πωλ Νιούμαν, ανέφερε ότι «όποιος δεν έχει εχθρούς δεν έχει χαρακτήρα», προσθέτοντας
ότι του ταιριάζει γάντι.
Ίσως με αυτό το σκεπτικό, στο χθεσινό άρθρο του στο «Βήμα» αποφασίζει να μην ασχοληθεί μόνο με το κόμμα της Χρυσής Αυγής αλλά και με τους ψηφοφόρους της.
Στην αρχή προσπαθεί να δικαιολογήσει την βουλευτή κ. Ρεπούση και γράφει: «Τι να τα κάνω τα παλικάρια που διυλίζουν τη Ρεπούση αλλά καταπίνουν αμάσητο τον εθνικό εξευτελισμό με το ρατσιστικό νομοσχέδιο»; Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, η αργοπορία στην πιθανή ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου (ποιού απ’όλα, άραγε;) έχει ήδη οδηγήσει την Ελλάδα σε εθνικό εξευτελισμό! Μάλιστα...
Κι αμέσως μετά, πετά την βόμβα: «Τι να την κάνω την οργή για τον «συνωστισμό στη Σμύρνη», αλλά την ανοχή για τετρακόσιους είκοσι πέντε χιλιάδες ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής που συνωστίζονται ανάμεσά μας;».
Μένω με την ειλικρινή απορία: τι ακριβώς επιθυμεί να προβάλλει με αυτή την αναφορά του; Λιγότερη (ή και καμία) ανοχή για τους 425.990 Έλληνες οι οποίοι σε ελεύθερες εκλογές αποφάσισαν να δώσουν την ψήφο τους στο συγκεκριμένο κόμμα; Και τι σημαίνει αυτό;
Και ποιά μέτρα προτείνει ο κ. Πρετεντέρης ώστε αυτοί οι 'ακατανόμαστοι' να σταματήσουν να περπατούν ανάμεσά μας;
Θάνος Τάκης
Υ.Γ. Έχει ενδιαφέρον να παραθέσουμε μια ακόμη φράση από την ίδια συνέντευξη, όπου αναφέρει: «(Δημοσιογράφος): Φοβάστε; (Πρετεντέρης): Εγώ δεν φοβάμαι. Η οικογένειά μου μερικές φορές φοβάται. Δεν ξέρω αν θα πάω για καφέ στην πλατεία Εξαρχείων, δεν θα το κάνω μάλλον...».
Προφανώς αποφεύγει την πλατεία Εξαρχείων ίσως γιατί υποθέτει ότι εκεί 'συνωστίζονται' ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής...
