Προς τί βουλεύεσθαι βούλονται;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Μετά την «πανστρατιά» είχαμε το «Πατριωτικό Μέτωπο Ευθύνης» του Αντώνη. Όποιος δεν είναι υπεύθυνος πατριώτης δεν ψηφίζει ΝΔ. Οι ανεύθυνοι πατριώτες ψηφίζουν π.χ. Καμμένο, εξ ου και...

φροντίσαμε να απογυμνώσουμε τους ΑΝ-ΕΛ από όλους τους υπεύθυνους πατριώτες. Μόλις τους είπαμε ότι οι υπεύθυνοι πατριώτες έχουν θέση στη ΝΔ, ώστε η χώρα να αποκτήσει και πάλι μνημονιακή κυβέρνηση, αλλά σίγουρα κυβέρνηση, έσπευσαν να ενταχθούν στις τάξεις της χωρίς να έχουν κατά νουν οφίκια. Το ίδιο πολιτικό σκηνικό. Μια ζωή τα δύο κόμματα εξουσίας υπόσχονταν και πραγματοποιούσαν διορισμούς στον απλό ψηφοφόρο. Αυτά φαίνεται πως τελείωσαν [;]. Τα κόμματα δεν μπορούν πλέον να υποσχεθούν διορισμούς ψηφοφόρων, αλλά μπορούν να υποσχεθούν διορισμούς επιλαχόντων βουλευτών ή να τους δώσουν κάποια δουλίτσα ως δώρο κάποιου μέλους του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος. Οι ψηφοφόροι απλώς μετακινήθηκαν από το κόμμα της αντιμνημονιακής ανευθυνότητας στο κόμμα της μνημονιακής υπευθυνότητας ακολουθώντας τον υποψήφιο της καρδιάς τους, ώστε όταν αυτός θα διορισθεί σε κάποιο Δημόσιο Οργανισμό ως Διοικητής, να θυμηθεί τους πιστούς ψηφοφόρους του.

Ετίθετο, λοιπόν, το μεγάλο ερώτημα για τις εκλογές της 17.06.2012: γιατί ο Σαμαράς ήθελε εκλογές και επέμενε; Μια χαρά δεν ήταν η κυβέρνηση Παπανδρέου; Τί το διαφορετικό έκανε εκείνος, αλλά και ο Λουκάς, από αυτό που επαγγελλόταν ο Σαμαράς; Προκάλεσε ο Αντώνης ολόκληρη αναστάτωση τον Νοέμβριο του 2011 για να γίνουν εκλογές. Να διεξαχθούν τον Φεβρουάριο του 2012 στην αρχή, τον Απρίλιο στη συνέχεια, τον Μάιο τελικά και επειδή έπεσε μια σφαλιάρα την 06.05.2012, τον Ιούνιο 2012, διότι η χώρα έπρεπε να έχει κυβέρνηση. Δεν είχε κυβέρνηση την 11.11.2011; Δεν μπορούσε να έχει την 06.05.2012 την κυβέρνηση που απέκτησε την 17.06.2012; [Εδώ θυμήθηκα τον άρτι υπουργοποιηθέντα Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ο οποίος εδήλωσε με απαράμιλλη σοβαρότητα ότι η ΝΔ ήταν διατεθειμένη μετά τις εκλογές της 06.05.2012 να στηρίξει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να του αποδείξει ότι δεν μπορεί να κάνει αυτά που επαγγέλλεται. Μιλάμε για τόση υπευθυνότητα]. Προς τί οι εκλογές της 17.06.2012 λοιπόν; Το δίλημμα που ετίθετο ήταν αντεστραμμένο. Ενώ τον Νοέμβριο του 2011 θέλαμε κυβέρνηση αντιμνημονιακή, τον Ιούνιο του 2012 θέλαμε να συνεχίσουμε να έχουμε κυβέρνηση μνημονιακή, αλλά με άλλο πρωθυπουργό.

Ας θυμηθούμε:

«Δεν υπάρχει περίπτωση για νέα μέτρα….. Είμαστε στο σωστό δρόμο και τα πρώτα αποτελέσματα ήδη φαίνονται και αυτά τα πρώτα αποτελέσματα είναι πολύ σημαντικό μήνυμα προς την ελληνική κοινωνία κατ’ αρχάς και κατά δεύτερο λόγο προς τις αγορές. Τόσο στην ελληνική αγορά … αλλά και τις διεθνείς αγορές από τις οποίες προσδοκούμε το 2011 μια συνέχιση της χρηματοδότησης του Δημοσίου χρέους». Γ. Παπακωνσταντίνου, Ιούλιος 2010

«Αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία… Τα μέτρα δεν είναι μάταια, σε δύο χρόνια θα υπάρχει μια διαφορετική Ελλάδα….»

Α. Σαμαράς, Αύγουστος 2012

Διαβάζω στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» ότι στα πλαίσια συζητήσεων για τον ανασχηματισμό των ημερών, σκέφτηκε ο Σαμαράς την τοποθέτηση της Φώφης στο υπουργείο Υγείας, αλλά την ξέχασε μόλις σύμβουλος τις τού επεσήμανε ότι δεν πρέπει να την τοποθετήσει εκεί «επειδή δεν πρόκειται να κλείσει τα νοσοκομεία που άνοιξε ο πατέρας της». Έτσι, την τοποθέτησε στο υπουργείο Άμυνας, όπου θα μπορεί άνετα να κλείσει στρατόπεδα, αφού δεν τα δημιούργησε ο πατέρας της. Μιλάμε για την αποθέωση της πολιτικής ευθύνης και της μέριμνας για τον λαό. Τελικά θα τα κλείσει ο Άδωνις.

Επανέρχεται, λοιπόν, το βασανιστικό ερώτημα: γιατί όλοι οι μνημονιακοί πολιτικάντηδες θέλουν να εκλεγούν βουλευτές και να γίνουν υπουργοί; Για να προσφέρουν τί; Σε ποιόν;

Προτείνω, στις επόμενες εκλογές, αν διεξαχθούν χωρίς λίστα, ήτοι μετά την 17.12.2013, να σταυροδοτήσουμε όλοι οποιονδήποτε δεν είναι σήμερα και δεν διετέλεσε ποτέ βουλευτής. Μήπως και κάτι αλλάξει. Μήπως οι νέοι βουλευτές είναι πιο συνεσταλμένοι και αξιοπρεπείς! Αρκετά με τις κωλοτούμπες και τις αοριστόλογες αμετροέπειες. Η έλλειψη αξιοπρέπειας στα πρόσωπα των αντιπροσώπων μας προσβάλλει εμάς τους ίδιους και τη νοημοσύνη μας.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση