Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Το πρώτο-πρώτο που διδάχθηκα στη Νομική Σχολή μόλις έσκασα μύτη στο Πανεπιστήμιο ήταν τί είναι «κανών δικαίου» ή «κανόνας δικαίου» κατά τη δημοτικιά. Πολύ απλό: η αρχή, ο οδηγός που τυγχάνει ομοιόμορφης υποχρεωτικής εφαρμογής για όλα τα μέλη της κοινωνίας, στα οποία ...
απευθύνεται, ρυθμίζοντας τις σχέσεις τους με στόχο την αρμονική συμβίωσή τους.
Ομοιόμορφη εφαρμογή, λοιπόν, εν πρώτοις, για όλους εκ δευτέρου και υποχρεωτική εκ τρίτου. Η υποχρεωτικότητα αποτελεί την πεμπτουσία, αφού μόνον δι’ αυτής μεταφραζόμενης σε κυρώσεις εξασφαλίζεται η συμμόρφωση σε περίπτωση που κάποιος αρνείται να συμμορφωθεί. Εξ αντιδιαστολής προκύπτει ότι εάν δεν υπάρχει υποχρεωτική εφαρμογή ή ομοιομορφία στην εφαρμογή, δεν μπορούμε να μιλάμε για κανόνες δικαίου. Από την άλλη μεριά όλοι οι νόμοι που περιέχουν κανόνες δικαίου αποκαλούνται ουσιαστικοί νόμοι και εκπορεύονται από το Κοινοβούλιο ή από όργανα της Διοίκησης κατ’ εξουσιοδότηση αυτού.
Τί έγινε τις μέρες τούτες με τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση; Υπεγράφη λέει συνυποσχετικό μεταξύ τους, ώστε οι εφοπλιστές να καταβάλουν € 140 εκ. για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Όλα τα παπαγαλάκια διέδωσαν την είδηση, ώστε εμείς οι πληβείοι να αναπέμψουμε το «Ωσαννά!» στους εφοπλιστές και στον τρισμέγιστο Στουρνάρα για το επίτευγμα. Ουάου!
Κανένα παπαγαλάκι, όμως, δεν θύμισε τί ορίζει ο νόμος 4093/2012 στην παράγραφο ΙΔ, υποπαράγραφος ΙΔ.2, του άρθρου πρώτου του εν λόγω νομοθετήματος.
«ΙΔ.2. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ
1. Με συνυποσχετικό μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας προσδιορίζεται ο τρόπος καταβολής και το ύψος της συνεισφοράς της τελευταίας για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, του σχετικού ποσού μη δυνάμενου να είναι κατώτερο των εκατόν σαράντα εκατομμυρίων (140.000.000) ευρώ».
Αφού θαυμάσουμε το «μη δυναμένου να είναι κατώτερο» αντί του ορθού «μη δυναμένου να είναι κατώτερου», θα αναρωτηθούμε: τί είδους κανόνας είναι αυτός που δεν είναι υποχρεωτικός; Ο νόμος ορίζει ότι «θα» υπογραφεί συνυποσχετικό, με το οποίο «θα» καθορισθεί το ύψος και ο τρόπος καταβολής της στήριξης με κατώτατο όριο τα € 140 εκ. Κι’ αν οι εφοπλιστές δεν υπέγραφαν το συνυποσχετικό; Ή αν ήθελαν να υπογράψουν για € 80 εκ., ποίες κυρώσεις θα επιβάλλονταν για μη συμμόρφωση στον νόμο; Θα τους έκανε ο Στουρνάρας ντα; Και αν υπήρχαν κυρώσεις, σε ποιόν θα επιβάλλονταν; Τί μόρφωμα είναι αυτή η «ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα» που θα μπορούσε να υποστεί κυρώσεις;
Άλλωστε η αιτιολογική έκθεση του νόμου, η οποία αποτελεί εργαλείο για την ερμηνεία των νόμων ορίζει:
«Υποπαράγραφος ΙΔ.2. Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Ναυτιλίας. Με την περίπτωση 1 προβλέπεται η υπογραφή συνυποσχετικού μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας για οικοιοθελή συνεισφορά της τελευταίας για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας»
Αφού θαυμάσουμε το «οικοιοθελή» και όχι «οικειοθελή» της αιτιολογικής έκθεσης, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει κανών δικαίου στην ανωτέρω ψηφισθείσα διάταξη. Απλώς υπάρχει μία ευχή, η οποία ασφαλώς και διατυπώθηκε κατόπιν συνεννοήσεως των δύο νομοθετικών σωμάτων, ήτοι της κυβέρνησης [από κάτω Βουλής] και της ναυτιλιακής κοινότητος [από πάνω Βουλής]. Έτσι, για να τη δει το πόπολο και να νοιώσει ότι και οι πάμπολλα έχοντες θα συνεισφέρουν στην προσπάθεια για τη διάσωση της παρτίδας. Θυμάμαι, μάλιστα, τον Στουρνάρα που το επανελάμβανε στη Βουλή, ώστε εμείς μεν να το εμπεδώσουμε, οι δε εφοπλιστές να πεισθούν ότι η εντολή τους εξετελέσθη: «Οικειοθελώς», «οικειοθελώς», «οικειοθελώς». Έτσι, η βούληση του νομοθέτη κατεγράφη πανηγυρικώς στα Πρακτικά της Βουλής, τα οποία, και αυτά, αποτελούν ερμηνευτικό εργαλείο στα χέρια του νομικού, όταν αναζητεί το αληθές νόημα των νόμων. Τσιμέντο, λοιπόν, το «οικειοθελώς».
Πολύ χρήμα ρε παιδάκι μου ρίχνουν αυτοί οι εφοπλιστές για τη στήριξη της οικονομίας. Άσε που συμμορφώθηκαν αμέσως. Ούτε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου χρειάστηκε ούτε τίποτε. Απλώς απαιτήθηκε διάστημα 8 μηνών για να προετοιμασθεί το πολύπλοκο [ή μήπως πολυπλόκαμο;] συνυποσχετικό. Το δε ποσό ακριβώς € 140 εκ. Ούτε € 140.000.001. Ούτε, βέβαια, € 139.999.999, διότι η κυβέρνηση θα αγρίευε και ποιος την κράταγε.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
