[συγκρινόμενα με τα συσσίτια]
Περπατώ εις τους δρόμους και έχει κιτρινίσει το μάτι μου. Όπου και να στρέψω το βλέμμα μου πολλά ταξί ακινητοποιημένα σε ξεχασμένες πιάτσες και ένα κατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Εν πρώτοις έχουν αντικατασταθεί όλες οι πινακίδες στις προσόψεις των τραπεζικών καταστημάτων, ώστε να απεικονίζουν τον νέο λογότυπο, δηλαδή τις τρεις παράλληλες λοξές γραμμές που ξεκινούν από άνω αριστερά και καταλήγουν κάτω δεξιά και οι οποίες, φαντάζομαι ότι, συμβολίζουν τα κουπιά της τριήρους που αποτελούσε το προηγούμενο λογότυπο.
Εκεί που έβλεπα κατάστημα της ΑΤΕ βλέπω της Πειραιώς. Το ίδιο με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ, την Κύπρου, την MARFIN κ.ο.κ. Ορισμένα εκ των καταστημάτων είναι πράγματι κοσμήματα. Χάρμα ιδέσθαι! Κι΄ όταν τα επισκέπτεσαι, διαπιστώνεις ότι όλο το έντυπο υλικό έχει αντικατασταθεί, ώστε να φέρει πλέον τον νέο λογότυπο. Πόσα εκατομμύρια να διατέθηκαν, άραγε, για όλες αυτές τις αλλαγές; Αν κρίνω από το γεγονός ότι για την αντικατάσταση των πινακίδων του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επί Γιωργάκη και Μιχαλάκη δαπανήθηκαν € 14 εκ., συνειδητοποιώ ότι το κονδύλιο δεν πρέπει να είναι ευκαταφρόνητο. Βέβαια, το κονδύλιο του Υπουργείου θα εμπεριείχε και μίζες, ενώ στην περίπτωση της Πειραιώς δεν μπορώ να φαντασθώ ότι συνέβη το ίδιο.
Πάντως, η αλλαγή αυτή σε όλα τα τραπεζικά καταστήματα πρέπει να στοίχισε κάμποσα εκατομμύρια, τα οποία ασφαλώς και διαθέτει το μαγαζί με τόσες εγχύσεις περιουσιακών στοιχείων που του έγιναν. Άλλωστε, όταν η τράπεζα για να εκτυπώσει την κίνηση του λογαριασμού των καταθέσεών σου ζητεί αμοιβή αρκετών δεκάδων ευρώ ή για να ασχοληθεί με την άρση της προσημείωσης επί ακινήτου σου εισπράττει € 200 πλέον εξόδων για δικηγόρους κ.λπ., ασφαλώς και διαθέτει χρήμα για να εξωραΐζει τα καταστήματά της προς τέρψιν των οφθαλμών μας, τους οποίους πετάει έξω κατά τις συναλλαγές.
Μετά από τις διαπιστώσεις αυτές αναλογίσθηκα τί θα γίνει αν δεν πάει καλά το μαγαζί, όπερ ακραίο, αλλά ουδόλως απίθανο. Αφού συνέλαβαν τον Ρέστη για κακούργημα, ουδέν απίθανο σ’ αυτόν τον απίθανο τόπο. Τί θα γίνει λοιπόν, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά; Πολύ απλό. Θα χάσει εν πρώτοις την αξία της η μετοχή, θα κλαίνε οι μέτοχοι τα λεφτά τους και θα κληθούν να αυξήσουν το μετοχικό κεφάλαιο, όπερ μάλλον δεν θα πράξουν. Οπότε; Οπότε θα κληθούν να συνεισφέρουν οι καταθέτες. Ναι, αυτοί που τώρα κρατούν ένα βιβλιαράκι με κίτρινο εξώφυλλο και τρεις κίτρινες λοξές γραμμές σε μπλε φόντο, όπου καταγράφονται οι αναλήψεις και καταθέσεις τους. Διότι αυτοί οι καταθέτες είναι επενδυτές είπε ο μνημονιακός νομοθέτης, ευρωπαϊκός τε και εθνικός. Αν αυτοί οι προνοητικοί καταθέτες ερωτήσουν ανησυχούντες τον κ. Σάλλα «Γιατί σκορπάτε τόσο χρήμα σε εξωραϊσμούς καταστημάτων;», εκείνος θα απαντήσει «Κάντε δουλειά σας. Αν δεν σας αρέσει, υπάρχουν και άλλες 2-3 τράπεζες. Δεν είμαστε μονοπώλιο. Ολιγοπώλιο είμαστε». «Και γιατί σκορπάτε € 200 εκ. ετησίως για διαφήμιση σε όλα τα κανάλια όλες τις εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ.», ο κ. Σάλλας θα απαντήσει: «Ίδια απάντηση». Από μέσα του, όμως, θα πει: «Για να μην κάνουν τέτοιες ερωτήσεις βρε ζώον».
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση