Πριν από δύο μήνες στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ψηφίστηκε η έκθεση σχετικά με τη Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπή για τις συντάξεις και το σφαγιασμό τους. Στην ίδια κατεύθυνση, κινήθηκε λίγο αργότερα και η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας.
Επιδιώκεται η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η σταδιακή μετάβαση προς ένα σύστημα που η «δημόσια» σύνταξη αντικαθίσταται από τη «βασική» προνοιακού χαρακτήρα, οι εισφορές των εργαζομένων θα είναι η «βασική πηγή χρηματοδότησης» της Κοινωνικής Ασφάλισης, με μείωση των εισφορών της εργοδοσίας, με επιβολή νέας φορολογίας στα λαϊκά στρώματα για την Κοινωνική Ασφάλιση, με άγριες περικοπές στις δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία επαγγελματικών Tαμείων και διευκολύνεται η είσοδος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικά ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα. Είναι γνωστό ότι με τον ν. 3863/2010 (ν. Λοβέρδου) που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, το κράτος από το 2015 θα εγγυάται μόνο το ποσό των 360 ευρώ. Αυτό αργά ή γρήγορα θα επιχειρηθεί να ισχύσει για όλους τους νυν συνταξιούχους. Η ΕΕ τονίζει ότι πρέπει να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις στα συστήματα του «πρώτου πυλώνα», παίρνοντας υπόψη τις εισφορές και τα έσοδα των Ταμείων, το προσδόκιμο της ζωής, τον αριθμό αυτών που βγαίνουν στη σύνταξη, δηλαδή δείκτες που βάζουν ακόμα κα τα 360 ευρώ να είναι υπό αμφισβήτηση.
Η ΕΕ απαιτεί από τα κράτη - μέλη να αντιμετωπίσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα με νέα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων. Ομολογεί ότι μέχρι τώρα συνεχίστηκε η μείωση - μέσω των ασφαλιστικών εθνικών προϋπολογισμών - των παρεχόμενων συντάξεων και ότι πολλοί συνταξιούχου έγιναν φτωχοί ή βρίσκονται στο κατώφλι της φτώχειας. Είναι καθαρό ότι η ΕΕ ακολούθησε αυτήν την πολιτική και πριν την κρίση και θα τη συνεχίσει το επόμενο διάστημα. Δε χωράνε σύγχρονα δικαιώματα σε Ασφάλιση, Υγεία, Πρόνοια, στην πολιτική της «ανάπτυξης» που υπόσχονται, τα θεωρούν τροχοπέδη της «ανάπτυξής τους».
Γι' αυτούς, το Ασφαλιστικό πρέπει να «λυθεί» με τρόπο που θα οδηγεί στην «ανάπτυξη», στο τσάκισμα όλων των δικαιωμάτων και σε ένα «δίκτυ» ελάχιστης ασφάλισης, που θα απευθύνεται στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα εργαζομένων και συνταξιούχων με αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων με ταυτόχρονη ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης και των ιδιωτικών επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής) στην Υγεία και Πρόνοια.
Η ΕΕ απαιτεί να επιταχυνθεί και να γενικευτεί η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στις γυναίκες, σε όλα τα κράτη - μέλη. Ηδη, 18 κράτη - μέλη με την εθνική νομοθεσία τους εξομοιώνουν προς τα πάνω τα όρια με αυτά των ανδρών με ορίζοντα το 2020. Πέντε κράτη - μέλη το προβλέπουν για αργότερα και 4 κράτη - μέλη δεν έχουν ακόμα νομοθετική πρόβλεψη.
Η προηγούμενη τρικομματική κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Εργασίας, με κείμενο που χαρακτηρίζεται επείγον στις 17 Μαΐου 2013 εξέφρασε την πλήρη συμφωνία με τις κατευθύνσεις της Λευκής Βίβλου. Με τη σύσταση για σύνδεση ηλικίας συνταξιοδότησης με την αύξηση του προσδόκιμου ανέβασαν και θα ανεβάσουν ακόμη περισσότερο τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με επιπλέον χρόνια εργασίας στην πλάτη κάθε εργαζόμενου, αλλά με μικρότερη σύνταξη. Η όποια αύξηση του προσδόκιμου ζωής (χωρίς να παρουσιάζεται κανένα αξιόπιστο στατιστικό επιστημονικό δεδομένο ή μελέτη), αποτέλεσμα της επιστημονικής προόδου και των υλικών μέσων διαβίωσης με τη σκληρή δουλειά της εργατικής τάξης, χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο για την παράταση της εκμετάλλευσης για δουλειά μέχρι το θάνατο.
Βασική κατεύθυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι η «μετατόπιση από συστήματα καθορισμένων παροχών σε συστήματα καθορισμένων εισφορών», με άλλα λόγια το μόνο που γνωρίζουν οι εργαζόμενοι είναι οι εισφορές που δίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι ποσό σύνταξης θα πάρουν! Δεύτερο κοινό βασικό χαρακτηριστικό των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στα κράτη - μέλη είναι η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης, δηλαδή η μείωση του ύψους των συντάξεων.
Η σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο θα οδηγήσει σε συνεχείς αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Για την Ελλάδα, έχει νομοθετηθεί αυτόματος μηχανισμός αναπροσαρμογής, όπου κάθε 3 χρόνια αρχίζοντας από το 2020 θα αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση.
Τα επαγγελματικά ταμεία και η ιδιωτική ασφάλιση αντιμετωπίζονται σαν ισότιμος, ουσιαστικός, αξιόπιστος, μακροπρόθεσμος επενδυτής και πυλώνας της Ασφάλισης. Το επόμενο διάστημα θα υπάρξει πρωτοβουλία εκπόνησης πράσινης βίβλου σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις από τα συνταξιουχικά ταμεία του «δεύτερου πυλώνα» στην «πραγματική οικονομία», όπως λένε.
Για τη στήριξη της ίδρυσης επαγγελματικών ταμείων θα υπάρξει χρηματοδότηση από την ΕΕ με το πρόγραμμα για την «κοινωνική αλλαγή και καινοτομία». Ετοιμάζουν ενιαία μέθοδο υπολογισμού της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας για όλες τις χώρες των δημόσιων οικονομικών που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου και το μερίδιο των επιπτώσεων από τις συντάξεις.
Ολα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια. Περιέχονται στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 2001, στους στόχους που καθόρισε η Επιτροπή και ενέκρινε το Συμβούλιο της ΕΕ από το 2010 και περιλαμβάνονται, επίσης, στις συστάσεις της Επιτροπής στα κράτη - μέλη μέσα από τις Ετήσιες Ερευνες Ανάπτυξης των ετών 2011 και 2012 των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020». Ολες οι στρατηγικές αντιασφαλιστικών αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αυξήσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης θα καθοδηγούνται από την ΕΕ και θα εφαρμόζονται από τις αστικές κυβερνήσεις σε κάθε κράτος - μέλος, με ενιαίο τρόπο και σιδερένια υλοποίηση. Επίσης, δεν αποτελούν ελληνική ιδιαιτερότητα, αποτελούν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, που εξαπολύονται με σφοδρότητα ενάντια στην εργατική τάξη σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ, αξιοποιώντας την καπιταλιστική κρίση.
Θ. Κ.
Ριζοσπάστης, 3/8/2013
Επιδιώκεται η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η σταδιακή μετάβαση προς ένα σύστημα που η «δημόσια» σύνταξη αντικαθίσταται από τη «βασική» προνοιακού χαρακτήρα, οι εισφορές των εργαζομένων θα είναι η «βασική πηγή χρηματοδότησης» της Κοινωνικής Ασφάλισης, με μείωση των εισφορών της εργοδοσίας, με επιβολή νέας φορολογίας στα λαϊκά στρώματα για την Κοινωνική Ασφάλιση, με άγριες περικοπές στις δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία επαγγελματικών Tαμείων και διευκολύνεται η είσοδος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικά ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα. Είναι γνωστό ότι με τον ν. 3863/2010 (ν. Λοβέρδου) που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, το κράτος από το 2015 θα εγγυάται μόνο το ποσό των 360 ευρώ. Αυτό αργά ή γρήγορα θα επιχειρηθεί να ισχύσει για όλους τους νυν συνταξιούχους. Η ΕΕ τονίζει ότι πρέπει να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις στα συστήματα του «πρώτου πυλώνα», παίρνοντας υπόψη τις εισφορές και τα έσοδα των Ταμείων, το προσδόκιμο της ζωής, τον αριθμό αυτών που βγαίνουν στη σύνταξη, δηλαδή δείκτες που βάζουν ακόμα κα τα 360 ευρώ να είναι υπό αμφισβήτηση.
Η ΕΕ απαιτεί από τα κράτη - μέλη να αντιμετωπίσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα με νέα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων. Ομολογεί ότι μέχρι τώρα συνεχίστηκε η μείωση - μέσω των ασφαλιστικών εθνικών προϋπολογισμών - των παρεχόμενων συντάξεων και ότι πολλοί συνταξιούχου έγιναν φτωχοί ή βρίσκονται στο κατώφλι της φτώχειας. Είναι καθαρό ότι η ΕΕ ακολούθησε αυτήν την πολιτική και πριν την κρίση και θα τη συνεχίσει το επόμενο διάστημα. Δε χωράνε σύγχρονα δικαιώματα σε Ασφάλιση, Υγεία, Πρόνοια, στην πολιτική της «ανάπτυξης» που υπόσχονται, τα θεωρούν τροχοπέδη της «ανάπτυξής τους».
Γι' αυτούς, το Ασφαλιστικό πρέπει να «λυθεί» με τρόπο που θα οδηγεί στην «ανάπτυξη», στο τσάκισμα όλων των δικαιωμάτων και σε ένα «δίκτυ» ελάχιστης ασφάλισης, που θα απευθύνεται στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα εργαζομένων και συνταξιούχων με αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων με ταυτόχρονη ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης και των ιδιωτικών επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής) στην Υγεία και Πρόνοια.
Η ΕΕ απαιτεί να επιταχυνθεί και να γενικευτεί η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στις γυναίκες, σε όλα τα κράτη - μέλη. Ηδη, 18 κράτη - μέλη με την εθνική νομοθεσία τους εξομοιώνουν προς τα πάνω τα όρια με αυτά των ανδρών με ορίζοντα το 2020. Πέντε κράτη - μέλη το προβλέπουν για αργότερα και 4 κράτη - μέλη δεν έχουν ακόμα νομοθετική πρόβλεψη.
Η προηγούμενη τρικομματική κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Εργασίας, με κείμενο που χαρακτηρίζεται επείγον στις 17 Μαΐου 2013 εξέφρασε την πλήρη συμφωνία με τις κατευθύνσεις της Λευκής Βίβλου. Με τη σύσταση για σύνδεση ηλικίας συνταξιοδότησης με την αύξηση του προσδόκιμου ανέβασαν και θα ανεβάσουν ακόμη περισσότερο τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με επιπλέον χρόνια εργασίας στην πλάτη κάθε εργαζόμενου, αλλά με μικρότερη σύνταξη. Η όποια αύξηση του προσδόκιμου ζωής (χωρίς να παρουσιάζεται κανένα αξιόπιστο στατιστικό επιστημονικό δεδομένο ή μελέτη), αποτέλεσμα της επιστημονικής προόδου και των υλικών μέσων διαβίωσης με τη σκληρή δουλειά της εργατικής τάξης, χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο για την παράταση της εκμετάλλευσης για δουλειά μέχρι το θάνατο.
Βασική κατεύθυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι η «μετατόπιση από συστήματα καθορισμένων παροχών σε συστήματα καθορισμένων εισφορών», με άλλα λόγια το μόνο που γνωρίζουν οι εργαζόμενοι είναι οι εισφορές που δίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι ποσό σύνταξης θα πάρουν! Δεύτερο κοινό βασικό χαρακτηριστικό των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στα κράτη - μέλη είναι η μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης, δηλαδή η μείωση του ύψους των συντάξεων.
Η σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο θα οδηγήσει σε συνεχείς αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Για την Ελλάδα, έχει νομοθετηθεί αυτόματος μηχανισμός αναπροσαρμογής, όπου κάθε 3 χρόνια αρχίζοντας από το 2020 θα αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση.
Τα επαγγελματικά ταμεία και η ιδιωτική ασφάλιση αντιμετωπίζονται σαν ισότιμος, ουσιαστικός, αξιόπιστος, μακροπρόθεσμος επενδυτής και πυλώνας της Ασφάλισης. Το επόμενο διάστημα θα υπάρξει πρωτοβουλία εκπόνησης πράσινης βίβλου σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις από τα συνταξιουχικά ταμεία του «δεύτερου πυλώνα» στην «πραγματική οικονομία», όπως λένε.
Για τη στήριξη της ίδρυσης επαγγελματικών ταμείων θα υπάρξει χρηματοδότηση από την ΕΕ με το πρόγραμμα για την «κοινωνική αλλαγή και καινοτομία». Ετοιμάζουν ενιαία μέθοδο υπολογισμού της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας για όλες τις χώρες των δημόσιων οικονομικών που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου και το μερίδιο των επιπτώσεων από τις συντάξεις.
Ολα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια. Περιέχονται στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 2001, στους στόχους που καθόρισε η Επιτροπή και ενέκρινε το Συμβούλιο της ΕΕ από το 2010 και περιλαμβάνονται, επίσης, στις συστάσεις της Επιτροπής στα κράτη - μέλη μέσα από τις Ετήσιες Ερευνες Ανάπτυξης των ετών 2011 και 2012 των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020». Ολες οι στρατηγικές αντιασφαλιστικών αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αυξήσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης θα καθοδηγούνται από την ΕΕ και θα εφαρμόζονται από τις αστικές κυβερνήσεις σε κάθε κράτος - μέλος, με ενιαίο τρόπο και σιδερένια υλοποίηση. Επίσης, δεν αποτελούν ελληνική ιδιαιτερότητα, αποτελούν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, που εξαπολύονται με σφοδρότητα ενάντια στην εργατική τάξη σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ, αξιοποιώντας την καπιταλιστική κρίση.
Θ. Κ.
Ριζοσπάστης, 3/8/2013
