Του Δημήτρη Γαρούφα*
Το Ινστιτούτο Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων ιδρύθηκε το 1966 στη Θεσσαλονίκη από τον αείμνηστο καθηγητή Δημήτριο Κωσταντόπουλο ως ΝΠΔΔ εποπτευόμενο από το..
Υπουργείο Δικαιοσύνης. Από το 1973(και για περισσότερα από 30 χρόνια) το Ινστιτούτο πέραν των άλλων δραστηριοτήτων του διοργάνωνε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ ειδικά μαθήματα διεθνούς δικαίου και διεθνών σχέσεων κατά το πρότυπο της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου της Χάγης στα οποία έχουν διδάξει κορυφαίοι διεθνολόγοι καθηγητές και διπλωμάτες μερικοί εκ των οποίων έγιναν Γενικοί Γραμματείς στον ΟΗΕ ,πρόεδροι του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και ανωτάτων Δικαστηρίων σε διεθνές επίπεδο καθώς και υπουργοί εξωτερικών στις χώρες τους. Τα μαθήματα αυτά κατέστησαν το Ινστιτούτο παγκόσμια γνωστό ενώ συμμετείχαν σπουδαστές από 50 χώρες και τα πρακτικά των συνόδων αυτών αξιολογήθηκαν από έγκυρα επιστημονικά περιοδικά ως ίσης αξίας με τα αντίστοιχα της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου της Χάγης..
Το Ινστιτούτο το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο «Αγγελιοφόρος της Ειρήνης» του ΟΗΕ ενώ διαθέτει και σημαντική βιβλιοθήκη με πολύτιμο υλικό και για τα εθνικά μας θέματα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο νομικός κόσμος και οι διεθνολόγοι στο εξωτερικό ξέρουν την Θεσσαλονίκη γιατί χιλιάδες από αυτούς συμμετείχαν στα ετήσια μαθήματα που διοργάνωνε στην Θεσσαλονίκη ενώ οι εκδόσεις του κοσμούν επιστημονικές βιβλιοθήκες στο εξωτερικό..
Αυτό το Ινστιτούτο που ήταν θεσμός για τη Θεσσαλονίκη με υπερεθνική εμβέλεια και την έκανε γνωστή στο εξωτερικό ως επιστημονικό κέντρο αποφάσισε τον Φεβρουάριο του 2013 το Υπουργείο Δικαιοσύνης να το καταργήσει…στο πλαίσιο οικονομιών..και φυσικά στην Θεσσαλονίκη δεν «κουνιέται ούτε φύλλο» σαν να πρόκειται για φορέα που εδρεύει στην αλλοδαπή..
Θα ξαναπούμε για χιλιοστή φορά ότι η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη θεσμών και εκδηλώσεων υπερεθνικής εμβέλειας για να τονίζεται ο ιδιαίτερος ρόλος τους. Το Ινστιτούτο ανταποκρινόταν σε αυτή την αναγκαιότητα αλλά ταυτόχρονα υπηρετούσε και αυτονόητους εθνικούς σκοπούς..Γι΄ αυτό θεωρούμε λάθος την απόφαση κατάργησης του γιατί αυτή η απόφαση βλάπτει εθνικά τη χώρα αλλά και υποβαθμίζει τη Θεσσαλονίκη που χάνει ένα φορέα υπερεθνικής-παγκόσμιας εμβέλειας.
Η δαπάνη λειτουργίας του Ινστιτούτου δεν ήταν τεράστια και θα μπορούσε να βρεθεί λύση που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές. Θα μπορούσε π.χ.να στεγαστεί στον Τομέα Διεθνών Σπουδών της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ ,με εποπτεία πάντα του Υπουργείου Δικαιοσύνης , και με στελέχωση πέραν του υπάρχοντος ολιγομελούς προσωπικού με το διδακτικό προσωπικό του Τομέα Διεθνών Σπουδών και με συμμετοχή μεταπτυχιακών φοιτητών.
Νομίζω πως ,έστω στο παρά πέντε ,πρέπει να βρεθεί λύση σωτηρίας του Ινστιτούτου που τόσα προσέφερε στη χώρα μας και τη Θεσσαλονίκη και μπορεί να προσφέρει περισσότερα αν στηριχθεί και αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες όπως γινόταν στα χρόνια ακμής του. Θα έπρεπε ήδη να έχουν διαμαρτυρηθεί και δραστηριοποιηθεί δημόσια για την σωτηρία του το ΑΠΘ, ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ο Δικηγορικός Σύλλογος αλλά και όλοι όσοι εκπροσωπούν αυτή την πόλη γιατί τονίζω και πάλι ότι το Ινστιτούτο προσέφερε εθνικές υπηρεσίες στη χώρα αλλά και έδινε λάμψη πνευματικής μητρόπολης στη Θεσσαλονίκη.
*Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.Το άρθρο δημοσιεύθηκε(22-9-2013) στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ
