Ήμουν μπροστά φάτσα-κάρτα στα επεισόδια Τσιμισκή με Δωδεκανήσου . Εκεί που είχαν κλείσει με κλούβα τα ΜΑΤ τη διέξοδο. Εκεί που καθόμουν, βλέπω στην αρχή της πορείας έναν να...
φορά αντιασφυξιογόνα μάσκα. Ωχ είπα μέσα μου , ούτε 30 δεύτερα δε πέρασαν και άρχισαν να πέφτουν τα δακρυγόνα , πιο πίσω κάδοι καίγονταν ο κόσμος άρχισε να τρέχει για να αποφύγει τα δακρυγόνα και ο άνεμος τα έστελνε προς το μέρος μας .
Ένα τσούξιμο στον λάρυγγα άρχισε…. μ ε το τρέξιμο τα αποφύγαμε. Στην Αριστοτέλους 300 μέτρα πιο πέρα ακούω απίστευτη μουσική , ένας πλανόδιος μουσικός μεσήλικας με την ηλεκτρική κιθάρα του παίζει την πιο καταπληκτική Jazz μουσική που έχω ακούσει!
Αλλαγή σκηνικού μέσα σε 2 λεπτά. Ίσως τελικά να έχουν δίκιο αυτοί που λένε «επιλέγεις το σύμπαν που θέλεις να ζήσεις»…..
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
