Γράφει ο Πασχάλης Τσολάκης
Η γνωστή πλέον κυρία, που κατάφερε να προκαλέσει οργή και θυμό στην συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων, με τις απόψεις, θέσεις και προτάσεις της, ξαναχτύπησε.
Ζήτησε τώρα να καταργηθούν τα αρχαία Ελληνικά και τα χαρακτήρισε «νεκρή γλώσσα». Στην γλώσσα της πιάτσας ένα από τα σχόλια θα ήταν: Τι άλλο θα ακούσουμε από αυτήν ρε πούστη!
Η μαντάμ αυτή, το κυρία είναι ελληνική λέξη και κάθε τι ελληνικό το απεχθάνεται, αφού κάθισε στα θρανία θα γνωρίζει ότι κάθε λαός έχει τις ρίζες του, την γλώσσα του, την ιστορία του, τους μύθους του, τις παραδόσεις του, τα ήθη και έθιμά του, την κουλτούρα του. Όλα αυτά είναι η συνέχειά του. Είναι οι πηγές του, που συνεχίζουν να κυλούν την πορεία των λαών.
Να νεκρώσουμε τις πηγές, να νεκρώσουμε το παρελθόν, να μην υπάρχει σημείο αναφοράς. Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να νεκρώσουν κύτταρα που αναπαράγουν την γλώσσα, τις παραδόσεις, τα έθιμα, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να χαράξουν ορόσημα πάνω στους χάρτες, ματαιοπονούν γιατί τα σύνορα ενός λαού είναι η γλώσσα του, η ιστορία του και η κουλτούρα του κι αυτά δεν εκπορθούνται, που σημαίνει δεν εκπατρίζονται.
Αν νεκρώσουν τα αρχαία ελληνικά νεκρώνει και η ιατρική, η επιστημονική και η τεχνολογική ορολογία. Νεκρώνουν και ακυρώνονται τα επιτεύγματα της αρχαιότητας, που ονομάστηκαν θαύματα και που ήταν ή και είχαν ελληνική συμμετοχή.
Πως θα ονομάζεται π.χ η λαπαροσκόπηση; Πως θα χαρακτηρίζεται αυτό που νοσεί; Θα καταργηθεί το νοσώ και μαζί και το νοσοκομείο; Θα καταργηθεί το άλγος και πως θα ονομάζονται τα αναλγητικά; Πως θα ονομάζεται ο ατέρμων κοχλίας. Ατέλειωτη βίδα;
Να καταργηθούν οι παροιμίες και τα γνωμικά; Θα καταργηθεί το ορώ και πως θα λέγεται η ορατότητα;
Αν η αναφερόμενη μαντάμ πάει στον γιατρό για εξέταση ούρων, πώς θα το πει;
Η Ελληνική γλώσσα είναι μια πανδαισία νοημάτων, σκέψεων και χρωμάτων.
Δεν είπε τυχαία ο Νίτσε: Όσο σκοτεινός κι αν είναι ο κόσμος αρκεί ένα κομμάτι ελληνικής σκέψης για να φωτιστεί.
Ως ιστορικός, υποτίθεται η κυρία εεε η μαντάμ, ρε δεν γνωρίζει αυτό που όλη η παγκόσμια διανόηση αναγνωρίζει; Το Ελληνικό πνεύμα υπήρξε ο φωτεινός φάρος της ανθρωπότητας. Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι της Δύσης, που κήρυξαν την Άρνηση και το Μηδενισμό, δεν είχαν πίσω τους την Ελληνική σκέψη των οραματιστών της Ιωνίας. Δεν είχαν τον Ορφικό λόγο και τα υπερβατικά οράματα μιας πλατωνικής φιλοσοφίας. Ίσως γι’ αυτό, όσοι αγνοούν αυτήν την ελληνική πνευματικότητα, γοητεύονται με την παθιασμένη τους άρνηση. Η γοητεία των λόγων ήταν πάντα απατηλή. Η Ελληνική αρχή της φιλοσοφίας, είναι το κλειδί για να ερευνήσει κανείς τα μυστικά του Σύμπαντος. Το μυστικό της εγκόσμιας περιπλάνησης του ανθρώπου. Η ελπίδα του Αιώνιου, όπως την διατύπωσε ο Ηράκλειτος. «Αν δεν ελπίσεις, ποτέ δεν θα βρεις το ανέλπιστο και το ανεξερεύνητο». Μπροστά σ’ αυτήν την ελπίδα του αιώνιου, όπως λέει και η συγγραφέας, οι μηδενιστικές φιλοσοφίες γονατίζουν. Μπροστά στο Πυθαγόρειο «ένα» που ανοίγει τους κύκλους της υπερβατικής γνώσης, οι μηδενιστικές φιλοσοφίες συντρίβονται.
Νέκρωσαν την οικονομία, νέκρωσαν την ανάπτυξη, νέκρωσαν την ελληνική παραγωγή, νέκρωσαν τις ελπίδες και τα όνειρα, επιδιώκουν τώρα να νεκρώσουν και την ρίζα της γλώσσας μας. Πρόθυμοι πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Η απάντηση προς την μαντάμ από τον αρχαίο: Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι. Ανάχαρσις, 6ος π.Χ. αιών, Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος
μτφρ: για μένα είναι ντροπή η πατρίδα μου, ενώ εσύ είσαι ντροπή για την πατρίδα σου.
