Φίλιππου Σαχινίδη και Γιώργου Ζανιά, προκειμένου να αποτρέψει την συζήτηση και την ψήφιση τροπολογίας, την οποία πρότειναν όλες οι πλευρές του Ελληνικού Κοινοβουλίου στην οποία διασφαλίζονταν η προστασία του ενεργητικού των επιχειρήσεων (που έλαβαν διερευνώμενες, από τα αρμόδια όργανα της κοινότητας, ως προς την εθνική και την κοινοτική νομιμότητά τους κρατικές ενισχύσεις) μέχρις ότου τα αρμόδια κοινοτικά όργανα αποφανθούν για τη νομιμότητα ή μη των ενισχύσεων αυτών.
Με την ψήφιση της τροπολογίας αυτής, θα προστατεύονταν μέχρι την πλήρη διερεύνηση του θέματος των κρατικών ενισχύσεων, τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου και η λειτουργία και η προοπτική των επιχειρήσεων, σε αντίθεση με αυτό που «κάποιοι ευρηματικοί σοφοί του Υπουργείου Οικονομικών, προτίθενται να εξασφαλίσουν, με πράξεις - παραλείψεις και με νομοθετικές πρωτοβουλίες, ότι, η βέβαιη ανάκτηση ως παράνομων, (όπως θα χαρακτηρισθούν το σύνολο των κρατικών ενισχύσεων που παρασχέθηκε την τελευταία εικοσαετία) θα ωφελήσει - ενισχύσει - χρηματοδοτήσει, με το χρηματικό προϊόν της (ανάκτησης), τα πολλαπλώς ωφεληθέντα πιστωτικά ιδρύματα, με αντίκρισμα την ολοσχερή καταστροφή των υποτιθέμενα ωφεληθεισών επιχειρήσεων». Η σημασία δε της ψήφισης της τροπολογίας προκύπτει ανεπιφύλακτα, αν λάβουμε υπόψη, μεταξύδεκάδων επίσημων εγγράφων και εγγ΄ραφων συμπερασμάτων συσκέψεων, το περιεχόμενο του υπ’ αριθ. 807/4.4.2013 έγγραφο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων προς τον πρωθυπουργό της χώρας κύριο Αντώνη Σαμαρά, ότι, οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και οι κρατικές ενισχύσεις γενικότερα, «είχαν πολλαπλάσιες διαχρονικά θετικές μεταβολές στην κεφαλαιακή τους επάρκεια, στη ρευστότηα και στην κερδοφορία των πιστωτικών ιδρυμάτων, από τις αντίστοιχες επιπτώσεις (κατά κανόνα στην προοπτική τους καταστροφικών) στις επιχειρήσεις περιοχών ή κλάδων, υπέρ των οποίων υποτίθεται, ότι θεσπίσθηκε το μέτρο κρατικής ενίσχυσης».
Τελικά, όπως και στο δράμα της Αυλίδας, που αντί τελικά για την Ιφιγένεια σφαγιάσθηκε το ελάφι που έστειλε η Άρτεμις στη θέση της στο βωμό, έτσι και στο δικό μας δράμα, στη θέση των δύο πρώην υπουργών, στο βωμό της θυσίας σπαράζει το σύνολο της επιχειρηματικότητας όλης της χώρας.
Σήμερα, ο υπουργός Οικονομικών κύριος Χρήστος Σταϊκούρας, καλεί "για να γλυκάνει το χάπι" σε συνάντηση τα Επιμελητήρια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, υπαινισσόμενος, ότι, το υπουργείο Οικονομικών, έναντι της τροπολογίας που θάφτηκε, διαθέτει προτάσεις συμφέρουσες προς την επιχειρηματικότητα.
Αν και τα ανταλλάγματα αυτού του τύπου, η ανατροφή μας και η εκπαίδευσή μας δεν μας επιτρέπει να τα έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση, ωστόσο, θεωρούμαι επιβεβλημένο, να ευχηθούμε στους εκπροσώπους μας καλή επιτυχία και να τους υπενθυμίσουμε, ότι, η επιτυχία αυτή συνοψίζεται :
Στην εξεύρεση λύσης μέσω της συνεργασίας του υπουργείου Οικονομικών, της Ένωσης Ελληνικών τραπεζών και των επιχειρήσεων, ούτως ώστε, να επιτευχθεί η αναίμακτη και χωρίς περαιτέρω θυσίες της επιχειρηματικότητας και της κοινωνίας, η εξόφληση των δανείων των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών συνολικά και των δανείων με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου
ΕΙΔΙΚΑ η παροχή ΜΕΓΑΛΩΝ χρονικών διευκολύνσεων, η ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ των επιτοκίων και ο περιορισμός της οφειλής σε επίπεδα αντιμετωπίσιμα από τους οφειλέτες, έστω και σε βάθος χρόνου (το λεγόμενο κούρεμα με αντικειμενικά κριτήρια), αποτελούν εργαλεία για την διασφάλιση του στόχου αυτού.
Μέχρις, ότου, βρεθούν οι πλέον κατάλληλες λύσεις, για την εξεύρεση των οποίων, προφανώς όλοι είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε νύχτα μέρα, να υπάρξει μορατόριουμ και αποφυγή τετελεσμένων γεγονότων.
Στην εξασφάλιση διαβεβαίωσης εκ μέρους της κυβέρνησης και ειδικά του υπουργείου Οικονομικών, πως με οποιοδήποτε κόστος και με εξάντληση κάθε διαπραγματευτικής ικανότητας της χώρας, ότι, ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ, ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΚΑΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ (από τις επιχειρήσεις που ενεπλάκησαν στο σύστημα των κρατικών ενισχύσεων δηλαδή, εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, επιδοτήσεων επιτοκίου από το λογαριασμό του Ν. 128/1975, επιδοτήσεις εργατικού κόστους κλπ).
Η καλή θέληση των κυβερνώντων, εκφράζεται κατά κύριο λόγο με την αντικειμενικότητα και όχι με την μονομερή εφαρμογή των αυστηρότερων κανόνων σε βάρος, των ασθενέστερων, παραγωγικότερων και κοινωνικά και εθνικά περισσότερο απαραίτητων ενεργών οικονομικών - επιχειρηματικών κυττάρων του οικονομικού μας συστήματος.
Για όλα τα παραπάνω απαιτούνται άμεσες απαντήσεις και άμεσες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση κάθε εκτροπής σε βάρος της νομιμότητας, του εθνικού συμφέροντος, της ηθικής και της λογικής.
Ακόμα περισσότερο, όταν, τον λογαριασμό καλούνται να τον πληρώσουν οι Έλληνες της παρούσας και των επόμενων τριών τουλάχιστον γενεών.
