Αφού απολαύσαμε το τρίτο το μακρύτερο, περίσσεψαν τα δύο άκρα

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[Δέκατη όγδοη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία το Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ και δέκατη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών ..

της αντιπολίτευσης. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Διάβαζα στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Crash τη συγκινητική ιστορία μίας γραίας, η οποία ανήκε στους αντάρτες του Βελουχιώτη. Είχε καταδικασθεί σε θάνατο από το στρατοδικείο, αλλά ο ανακριτής της, ένας ανθυπολοχαγός των τεθωρακισμένων, κατόρθωσε να γίνει αναθεώρηση της δίκης και να μετατραπεί η ποινή της σε ισόβια. Όταν τον ρώτησε «γιατί το έκανες;» πήρε την απάντηση «θα ξανασυναντηθούμε». Δεν ξανασυναντήθηκαν όσο κι’ αν τον ανεζήτησε. Τελικά, με τη βοήθεια του δημοσιογράφου που της πήρε τη συνέντευξη, πληροφορήθηκε ότι ο τότε ανθυπολοχαγός και μετέπειτα στρατηγός είχε πεθάνει. Έψαξε, βρήκε τον τάφο του και αποθέτοντας λίγα λουλούδια είπε: «Ευχαριστώ».

Αυτά διάβαζα όταν άκουσα την είδηση ότι ο πρωθυπουργός και Πρόεδρος της ΝΔ μιλώντας στα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής του κώματος διεκήρυξε ότι «Δεν υπάρχει καλή και κακή βία». Οι παριστάμενοι τον χειροκροτούσαν με φρενήρεις ρυθμούς σε κάθε ουρανομήκη ατάκα που εκτόξευε ο Μεγάλος. «Εγώ δεν κάνω θεωρίες, κάνω πολιτική» είπε παραφράζοντας τον πασίγνωστο κολλητό του Φαήλο, ο οποίος μας είχεν ενημερώσει προ ημερών ότι «δεν υπάρχει θεωρία των δύο άκρων, αλλά πραγματικότητα των δύο άκρων». Και νάσου κι’ άλλα ποδοχειροκροτήματα από κάτω. Αν τα χειροκροτήματα αυτά μπορούσαν να μεταλλαχθούν ψηφιακώς, όπως μεταλλάσσεται η φωνή μας σε ψηφία, αλλά κατ’ αντίστροφη φορά, είμαι βέβαιος ότι τα χειροκροτήματα θα μεταφράζονταν σε «Μπράβο μεγάλε Αρχηγέ. Κράτα γερά, σκίσε τους ναζιστές και τα κομμούνια, για να μπορούμε να νεμόμαστε την εξουσία με όλα τα αγαθά της, κι’ άσε το κορόιδο τον ελληνικό λαό να βογγά από τα Μνημόνια».

Αντίλογος δεν υπήρχε φυσικά. Ζούμε πλέον στην εποχή των Δύο Άκρων, όπως ζήσαμε στην εποχή της Αλλαγής, του Εκσυγχρονισμού, της Επανίδρυσης του κράτους και του Λεφτά Υπάρχουν. Και τούτο, διότι δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Υπάρχει μόνον νόμιμη βία. Αυτή που ασκείται δια των δυνάμεων καταστολής στην υπηρεσία του εκάστοτε δημοκράτορα, όπως μας έχει ενημερώσει από καιρού ο Μπουμπούκος. Είναι η βία που εκφράζει την κατά Δένδια «αυθεντία του κράτους δικαίου». Αν σταμάταγε στη λέξη «κράτους» δεν θα ήταν τόσο προκλητική η δήλωση. Αλλά η λέξη «δικαίου» τί γύρευε εκεί κυρ-Δένδια μου; εγώ θα σου αναφέρω δύο περιστατικά και συ πες μου, αν υπάρχει κράτος δικαίου.

Ο γνωστός δημοσιογράφος Παπαχρήστος έγραψε ότι ο Πάνος Καμμένος είναι ένα από τα πρώτα ονόματα πολιτικών που ελέγχονται από το ΣΔΟΕ. Συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτοφώρου κατόπιν μηνύσεως του Καμμένου και μετ’ ου πολύ αφέθη ελεύθερος κατά τα ειωθότα. Δεν διέπραξε δα και κανένα κακούργημα. Τη δουλειά του έκανε ρίχνοντας λάσπη στους αντιπάλους του εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικού συμπλέγματος που καταδυναστεύει αυτόν τον τόπο. Αφέθη, λοιπόν, ελεύθερος με εισαγγελική εντολή για να συνεχίσει το week-end του ή όποια άλλη δουλειά είχε προγραμματίσει να κάνει. Έτσι συμβαίνει πάντοτε. Σε ήσσονος σημασίας αυτόφωρα αδικήματα, ο καταγγελλόμενος συλλαμβάνεται, απολογείται στοιχειωδώς και στη συνέχεια αφήνεται ελεύθερος με εντολή του εισαγγελέα. Άντε 2-3 ώρες το πολύ στο κρατητήριο του Αστυνομικού Τμήματος.

Την ίδια ημέρα που συνελήφθη ο πασίγνωστος δημοσιογράφος συνελήφθη κάπου στην επικράτεια και μία άγνωστη γυναίκα κατόπιν μηνύσεως του πρώην συζύγου της, ο οποίος την κατηγορεί ότι αυτή δεν αφήνει τα παιδιά τους να επικοινωνήσουν με τον πατέρα τους. Το πρωί είχε πάει να πάρει τα παιδιά, τα παιδιά τού είπαν για πολλοστή φορά ότι δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν, αυτός κάλεσε την Άμεση Δράση, η οποία κατέγραψε τις δηλώσεις αμφοτέρων των γονέων και απήλθε. Το απόγευμα περιπολικό πήγε στο σπίτι της μητέρας, όπου το πλήρωμα της ανεκοίνωσε ότι θέλει να της μιλήσει ο Διοικητής του ΑΤ της περιοχής. Η γυναίκα πήγε ανυποψίαστη στο ΑΤ με τα δύο παιδιά, όπου πληροφορήθηκε ότι κρατείται. Απελογήθη και ανέμενε την τύχη της. Οι αστυνομικοί τής είπαν ότι ο Διοικητής θα έλθει το βράδυ ώρα 9 και θα δει, αν θα καλέσει τον εισαγγελέα υπηρεσίας, για να του πει, αν θα την αφήσει ελεύθερη. Ο Διοικητής δεν πήγε και οι αστυνομικοί εδήλωσαν ότι δεν τολμούν να τηλεφωνήσουν στον εισαγγελέα υπηρεσίας, διότι είχαν γενική εντολή να μην τον ενοχλούν για ήσσονος σημασίας περιστατικά. Ακολούθως μία εισαγγελεύς, η οποία οχλήθη, απήντησε ότι η μαμά θα πρέπει να κρατηθεί. Τα παιδιά τα πήρε από το ΑΤ η γιαγιά και οι αστυνομικοί φέρθηκαν στη μαμά με τον πιο ανθρώπινο τρόπο στα πλαίσια των καθηκόντων τους και των υπηρεσιακών εντολών τους. Την επομένη η μαμά οδηγήθηκε κυριακάτικα για δακτυλικά αποτυπώματα κ.λπ. και μετά στον Εισαγγελέα, ο οποίος την άφησε ελεύθερη ορίζοντας τακτική δικάσιμο. Γύρισε σπίτι της σεσημασμένη.

Αυτό είναι το κράτος δικαίου που έχουμε. Αυτή είναι η ισονομία που επιτάσσει το Σύνταγμα. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Η βία είναι μία και καταδικάζεται πάντοτε μετά την εκδήλωσή της από τα κώματα όλου του πολιτικού φάσματος, προ πάντων όταν σκάνε κάτι γκαζάκια σε γραφεία γραφικών βουλευτών ή υπουργών.

Πράγματι, δεν υπάρχει καλή ή κακή βία. Η βία ή ασκείται ή δεν ασκείται. Όπως δεν υπάρχει καλός και κακός βιασμός. Ο βιασμός είναι ειδεχθής ούτως ή άλλως.

Υπάρχουν μόνον καλές και κακές τράπεζες. Στην αρχή κάθε τράπεζα είναι καλή. Μόλις την ξεσκίσει το εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικό σύμπλεγμα, τη χωρίζει σε καλή κι κακή. Καλή είναι αυτή που παίρνει όλες τις απαιτήσεις και τις καταθέσεις. Κακή είναι αυτή που παίρνει όλες τις υποχρεώσεις, εν γένει δε τον κατιμά. Αν με τη μέθοδο αυτή βιάζεται ο δανειστής της τράπεζας που δεν θα πληρωθεί ποτέ, δεν έχει σημασία. Ο βιασμός, η βία είναι νόμιμη, επειδή στηρίζεται σε νόμο.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, καλή και κακή βία. Υπάρχουν μόνον καλές και κακές τράπεζες που βιάζουν τον ελληνικό λαό, μολονότι είναι γνωστόν ότι δεν υπάρχει καλός και κακός βιασμός. Αυτό ξέχασε να το αναφέρει ο πρωθυπουργός που προΐσταται ενός κράτους δικαίου. Ίσως διότι γνωρίζει ότι είναι ένας εκ των βιαστών αυτού του λαού που προσπαθεί να κρατηθεί στην καρέκλα πάση θυσία. Ακόμη και με διάλυση της κοινωνίας μέσω ενός νέου εθνικού διχασμού. Εύχομαι να αποτύχει! Ας διαβάσει στο Crash τη συνέντευξη που προανέφερα και ας προβληματιστεί. Μπορεί να μην υπάρχει καλή ή κακή βία, αλλά η βία είναι αενάως γέννημα θρέμμα της ίδιας της βίας. Ακόμη καλλίτερα, όμως, θα ήταν να διαβάσει το βιβλίο με τον τίτλο «Γιατί δεν αυτοκτόνησες;» του φίλου μου γιατρού Γωγούση.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση