Οι ερωτήσεις που υποβάλλονται κατά κόρον από βουλευτές στα αντίστοιχα υπουργεία για διάφορα προβλήματα πολιτών ή περιοχών ή οτιδήποτε άλλο, μετά από αρνητική απάντηση του αρμόδιου ..
υπουργού, καταλήγουν συνήθως στο αρχείο. Τέτοιες ερωτήσεις, βέβαια, μπορούν να υποβάλλουν όλοι οι πολίτες σύμφωνα με τον ακόλουθο κανονισμό της Βουλής που ορίζει: «Οι πολίτες, μεμονωμένα ή συλλογικά, μπορούν να απευθύνουν εγγράφως και επωνύμως παράπονα ή αιτήματα στη Βουλή. Οι Βουλευτές που επιθυμούν να υιοθετήσουν αναφορά την προσυπογράφουν κατά την κατάθεσή της ή το δηλώνουν κατά την ανακοίνωση της στη Boυλή. Ο Υπουργός είναι υποχρεωμένος να απαντήσει εγγράφως εντός 25 ημερών στην αναφορά την οποία έχει υιοθετήσει Βουλευτής».
Ο κανονισμός, όμως, δεν διευκρινίζει αν ο υπουργός έχει υποχρέωση ν’ απαντήσει στον κάθε πολίτη που υποβάλλει σχετικό ερώτημα.
Στην περίπτωση τώρα των βουλευτών, που θα λάβουν απάντηση από τον αρμόδιο υπουργό για το ερώτημα που έχουν καταθέσει στη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και δεν τους ικανοποιεί, ελάχιστοι θα καταθέσουν επερώτηση, δηλαδή πρόταση για συζήτηση του προβλήματος στο κοινοβούλιο. Με απλά λόγια, όπως άλλωστε έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν, οι χιλιάδες ερωτήσεις βουλευτών είναι όπως και οι… φωτοβολίδες. Δίνουν προσωρινά την αίσθηση στην κοινή γνώμη, αφού δημοσιεύονται στον τοπικό Τύπο, ότι όλα έχουν δρομολογηθεί καλώς… Μια διαχρονική, λοιπόν, συνήθεια από τους παλιούς πολιτικούς χωρίς τελειωμό!
