Ελληνική Υφαντουργία: Τίτλοι τέλους ...

...ή αλλιώς ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του στρεβλού Ελληνικού επιχειρείν
Ακόμα 180 περίπου εργαζόμενοι θα προστεθούν στις στρατιές των
ανέργων. Όπως ανακοινώθηκε στους εργαζομένους του υφαντηρίου της Ελληνικής Υφαντουργίας που βρίσκεται στην Νέα Πέλλα των Γιαννιτσών, μέχρι τα Χριστούγεννα θα απολυθούν όλοι, λαμβάνοντας το 40% της αποζημίωσης τους.

Πως όμως έφτασε ένας μεγάλος όμιλος όπως αυτός σε αυτό το σημείο; Να σημειωθεί πως το εν λόγω εργοστάσιο είναι το μεγαλύτερο του ομίλου και ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής υφάσματος denim στην Ευρώπη.

Πολλοί θα σπεύσουν να πουν πως φταίει η κρίση, η έλλειψη ρευστότητας, η κακή πορεία του κλάδου της κλωστουφαντουργίας εδώ και χρόνια, ο αθέμιτος ανταγωνισμός από χώρες της Ασίας κλπ. Όλα αυτά ισχύουν και σαφέστατα παίζουν τεράστιο ρόλο.

Είναι όμως μόνο αυτά; Όλα όμως τα παραπάνω δεν είναι αρκετά για να σβήσουν από το χάρτη μία μεγάλη και σοβαρή επιχείρηση. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι οι οποίοι και θα αναφερθούν αμέσως παρακάτω.

Τα τελευταία δέκα χρόνια ο όμιλος δημιουργεί συνεχώς χρέη τα οποία τα «καλύπτει» με άφθονο δανεισμό από τράπεζες. Καμία σοβαρή και έγκαιρη προσπάθεια δεν έχει γίνει για εξορθολογισμό της παραγωγής, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, αλλαγή πορείας.

Η καλή σχέση της ιδιοκτήτριας οικογένειας Ακκά με τις τράπεζες αρκούσε για πολλά χρόνια ώστε να καλύπτει κάτω από το χαλί τις τερατώδεις ζημιές. Δάνεια, δάνεια και πάλι δάνεια. Σήμερα ο όμιλος χρωστάει πάνω από 100.000.000 Ευρώ μόνο στις τράπεζες, και πλέον ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Ο κύριος Ακκάς βεβαίως δεν διατίθεται να δώσει χρήματα από την τσέπη του για χρεή της εταιρίας του. Άλλωστε τα χρέη είναι εταιρικά άρα όχι προσωπικά, ενώ για τα κέρδη ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

Αυτό είναι το προφίλ του Έλληνα επιχειρηματία: φτιάχτηκε από επιδοτήσεις και δάνεια, πλούτισε, και μόλις τα πράγματα έσφιξαν φάνηκε άβουλος και ανίκανος για κάτι παραπάνω. Οπότε γέμισε την αγορά και τους εργαζομένους του με φέσια και τώρα απολύει τον κόσμο και αρνείται την οποιαδήποτε καταβολή χρεών. Να σημειωθεί πως οι εργαζόμενοι του ομίλου είναι πάνω από 7 μήνες απλήρωτοι. Το ίδιο συμβαίνει και με τους προμηθευτές.

Το μέλλον προδιαγράφεται μαύρο και για τους εργαζομένους του κλωστηρίου του ομίλου που εδρεύει στη Νέα Σάντα Κιλκίς. Πολύ δύσκολα θα αποφύγει τη μοίρα του εργοστασίου της Πέλλας.

Αξίζει να σημειωθεί πως τον Απρίλιο το εργοστάσιο στη Πέλλα πλημμύρισε, με αποτέλεσμα να πάθει σοβαρές ζημιές. Αυτοί που ξέρουν όμως κάτι παραπάνω λένε πως η πλημμύρα δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ένα μπάζωμα του γειτονικού ρέματος έφτανε. Το εργοστάσιο υπολειτουργούσε για μήνες, και η αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρία θα ήταν πολύ πιο χρήσιμη από ένα εργοστάσιο που με τον τρόπο που λειτουργούσε έμπαινε μέσα καθημερινά.

Τα χρήματα της αποζημίωσης δεν γνωρίζει κανείς που και πότε δόθηκαν. Αυτό όμως που λένε οι κακές γλώσσες είναι πως τα χρήματα αυτά δόθηκαν στην τράπεζα για να αρθεί το ενέχυρο που υπήρχε για το μέχρι πρότινος ιδιόκτητο κτήριο της οικογένειας Ακκά στην οδό Κομνηνών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ώστε αυτό να επιστρέψει και πάλι στα χέρια του κυρίου Ακκά.

Μάταια περίμεναν οι εργαζόμενοι να πληρωθούν κάποιο ποσό από αυτά τα χρήματα ή έστω να επενδυθούν αυτά τα χρήματα πίσω στη εταιρία όπως τους υπόσχονταν οι διοικούντες.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως όλα αυτά συμβαίνουν με την σιωπηρή ανοχή των διοικήσεων των σωματείων εργαζομένων των εργοστασίων. Οι κακές γλώσσες λένε επίσης πως οι συνδικαλιστές γνώριζαν τα πάντα και πούλησαν πολύ ακριβά την σιωπή τους.

Δυστηχώς όμως κανείς δεν θα κλάψει για τους φεσομένους-απολυμένους. Ούτε καν η τηλεπερσόνα Βίκυ Χατζηβασιλείου – σύζυγος του κυρίου Ακκά.
Αυτή τουλάχιστον κλαίει κάθε εβδομάδα και πληρώνεται!

Φώτης Μακρίδης

δείτε εδώ την Απάντηση της Ελληνικής Υφαντουργίας