Από την "Εφημερίδα των Συντακτών"
ΕΥΠ εναντίον ΕΥΠ πριν από λίγες ημέρες στα Δικαστήρια της Ευελπίδων. Στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας εκδικάστηκε στις 31 Οκτωβρίου η αγωγή του πρώην υποδιοικητή της ΕΥΠ ..
Φώτιου Παπαγεωργίου εναντίον του δημοσιογράφου Γιώργου Φιλιππάκη και των εκδόσεων Λιβάνη για δημοσίευμα στο περιοδικό «Επίκαιρα», διεκδικώντας μάλιστα και αποζημίωση 300.000 ευρώ για… συκοφαντική δυσφήμιση.
Η διαδικασία διεξήχθη μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και δεν έλειψαν οι αντεγκλήσεις ακόμα και μεταξύ των νομικών εκπροσώπων των δύο πλευρών.
Το επίδικο δημοσίευμα με τίτλο «Στενές σχέσεις παρακράτους και ΕΥΠ» δημοσιεύθηκε στις 10.11.2011 και αναφερόταν σε «παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ» και σε ένα σχέδιο που είχε η υπηρεσία το 2008 να διεισδύσει στις «ομάδες των Εξαρχείων», το οποίο ναυάγησε εν μέσω «περίεργων καρφωμάτων».
Ο κ. Παπαγεωργίου την επίμαχη περίοδο υπηρετούσε ως επιχειρησιακός υποδιοικητής της ΕΥΠ (2009 – 2012), ενώ προηγουμένως ήταν ανώτερο στέλεχος της Αντιτρομοκρατικής.
«…Υπόκοσμος»
Καταθέτοντας ως μάρτυρας υπεράσπισης των εναγομένων ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ (22.11.2004 – 14.7.2009) και εν συνεχεία βουλευτής του ΛΑΟΣ (στις εκλογές του 2009) Ιωάννης Κοραντής, δεν θα διστάσει να πει ότι «η ΕΥΠ κινείται μέσα στον χώρο του παρακράτους, του υποκόσμου».
Τη συνταρακτική αυτή ομολογία ο άνθρωπος που διοίκησε την ΕΥΠ για τεσσεράμιση χρόνια, τη βασίζει στον ίδιο τον θεσμικό ρόλο της υπηρεσίας:
«Ομολογώ ότι κάπου το κουράσαμε. Το παρακράτος και το παρακράτος… Δηλαδή αυτή είναι μία έννοια, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον, καθ’ υπερβολήν θα έλεγα. Με βάση το νόμο της ΕΥΠ του 2008, σαφέστατα η ΕΥΠ εντέλλεται με το άρθρο 5, εδάφιο γ’, αν θυμάμαι καλά, να επιχειρεί διείσδυση, για λόγους ασφαλείας προφανώς, σε διάφορους κύκλους και στο εδάφιο δ’ να χρησιμοποιεί άλλη ταυτότητα ο εντεταλμένος πράκτορας να το πω απλά της ΕΥΠ, τον οποίο σημειωτέον υποχρεούνται βάσει του ίδιου νόμου όλες οι κρατικές υπηρεσίες να συνδράμουν και να εξυπηρετούν υποκειμενικές και πειθαρχικές διώξεις».
Στη συνέχεια ο κ. Κοραντής επιχείρησε να σχετικοποιήσει τη θέση του:
«Πολύ λογικά, εάν η ΕΥΠ ήθελε και όφειλε να διεισδύσει σε μία οργάνωση τρομοκρατική, διακίνηση λαθρομεταναστών, λαθρεμπορίου, θα έπρεπε να έχει τα εργαλεία που θα της επέτρεπαν να το κάνει εκ του ασφαλούς. Οφείλω να σας πω ότι η διάταξη αυτή, κυρία πρόεδρε, για πρώτη φορά μπήκε σ’ αυτό το νόμο. Είναι μία διάταξη την οποία έχουν όλες οι υπηρεσίες πληροφοριών όλων των χωρών της Ε.Ε.».
«Κομματικοί εγκάθετοι»
Με βάση αυτή τη θέση ο κ. Κοραντής απάντησε θετικά και στο ερώτημα αν οφείλουν οι πράκτορες της ΕΥΠ «να μπουν σε αυτές τις ομάδες, στο παρακράτος».
Για τον τρόπο δράσης και την ανυπαρξία ελέγχου της ΕΥΠ, στην ίδια δίκη αναφέρθηκε ότι ο κ. Λαμπρινόπουλος, πρόεδρος της αρχής για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), είχε καταθέσει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ότι «ουδέποτε είχε κληθεί η ΑΔΑΕ να επισκεφθεί την ΕΥΠ και να ερευνήσει, να πράξει δηλαδή αυτό το οποίο οφείλει να κάνει, για το οποίο έχει δικαίωμα αν όχι υποχρέωση εκ του νόμου».
Στην κατάθεσή του ο κ. Κοραντής επικαλέστηκε την μαρτυρία του κ. Λαμπρινόπουλου και για το γεγονός ότι τον επίδικο χρόνο (2009 – 2012) είχαν υπερδιπλασιασθεί οι αιτήσεις προς την ΑΔΑΕ για την άρση του απορρήτου σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Η γνώμη του κ. Κοραντή για την κατάσταση στην ΕΥΠ μετά την αποχώρησή του, είναι ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης «κυριολεκτικά διέλυσε την ΕΥΠ, τοποθετώντας κομματικούς εγκάθετους σε καίρια πόστα, εντελώς ακατάλληλους να διοικήσουν και επιτρέποντας να αναδειχθούν προσωπικές εμπάθειες, μωροφιλοδοξίες και ενδοσυνδικαλιστικές διαφωνίες που είχαν ως αποτέλεσμα να εξαφανισθεί η τάξη και η ηρεμία στην τόσο ευαίσθητη αυτή υπηρεσία», όπως υποστήριζε και στη βουλή (ερώτηση ΛΑΟΣ, 12.1.2011).
Ενδιαφέρον είχε και η απάντηση του κ. Κοραντή σχετικά με τα «καρφώματα» στο εσωτερικό της ΕΥΠ. «Βοά ο τόπος, κύριε συνήγορε, για τα καρφώματα μέσα», θα πει ο πρώην διοικητής και θα καταλήξει: «Για ρωτήστε τους εργαζόμενους στην ΕΥΠ σήμερα από πού προέρχονται τα περίεργα καρφώματα και θα σας πουν».
Χρήσιμη… προϋπηρεσία
Ένταση προκλήθηκε και κατά την κατάθεση του μάρτυρα που υπέδειξε ο ενάγων.
Δικηγόρος στο επάγγελμα, φίλος και συντοπίτης του κ. Παπαγεωργίου, ο μάρτυρας ο οποίος από σύμπτωση ονομάζεται κι αυτός Φώτιος Παπαγεωργίου, κλήθηκε να απαντήσει που εργάζεται σήμερα ο πρώην επιχειρησιακός υποδιοικητής της ΕΥΠ.
Στην αρχή ο μάρτυρας απέφυγε να απαντήσει: «Δεν γνωρίζω που εργάζεται, αλλά εργάζεται».
Έπειτα από πιέσεις του συνηγόρου των εναγομένων Ιωάννη Λαμπίρη, έγινε πιο σαφής.
«Εργάζεται σε μία μεγάλη επιχείρηση».
Λίγο αργότερα του ζητήθηκε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Εργάζεται στην ασφάλεια μεγάλων επιχειρήσεων».
Χρειάστηκαν και άλλες πολλές ερωτήσεις για να αποκαλύψει στο τέλος ο μάρτυρας:
«Εργάζεται στις επιχειρήσεις Λάτση».
Κι αν διερωτάται κανείς σε ποιόν τομέα, η απάντηση δόθηκε επίσης από τον μάρτυρα.
«Σε θέματα ασφαλείας»!
Το συμπέρασμα από τη δίκη είναι ότι στο πλαίσιο της ΕΥΠ η σύγκρουση των ηγετικών στελεχών είναι ακόμη πιο σκληρή από την πολιτική αντιπαράθεση εκείνων που τους τοποθετούν σε αυτές τις νευραλγικές θέσεις.
Όσο για τον «εθνικό ρόλο» της υπηρεσίας, αυτό είναι μάλλον το τελευταίο που ενδιαφέρει…
Εφημερίδα των Συντακτών
