Περί ανωτάτης εκπαιδεύσεως

Είναι τόσο δύσκολο να επιβληθεί ένα συνεχές ωράριο και να πάψουν οι καθηγητάδες να βλέπουν το ΑΕΙ ή ΤΕΙ ως φέουδο;

Και μια πρόταση για να λυθεί για πάντα το πρόβλημα της ανώτατης εκπαίδευσης

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[Εξηκοστή όγδοη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html ), εξηκοστή από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ένατη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Παρακολουθώ και εγώ το show που παίζεται με τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ, την αδυναμία των ΑΕΙ να λειτουργήσουν, αν πραγματοποιηθούν απολύσεις, το κλείσιμο των ΑΕΙ με αποφάσεις των Συγκλήτων, την απεργία και απογραφή των διοικητικών υπαλλήλων, τη θέση σε αργία των μη απογραφέντων εξ αυτών, τις συσκέψεις του υπουργού με τους Πρυτάνεις για την αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης, την πειθαρχική δίωξη του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.λπ. κ.λπ.

Το μόνο σημαντικό, κατ’ εμέ, που ανεδύθη στην επιφάνεια από όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι 313 υπάλληλοι έχουν διορισθεί όχι μόνον εντελώς αναξιοκρατικώς, αλλά και ελέω νεποτισμού. Ας θυμηθούμε και το Τμήμα Θεολογίας ενός ΑΕΙ, όπου μπαμπάς, μαμά, κόρη και γαμβρός έχουν από μία έδρα [πανεπιστημιακή, διότι από την άλλη δεν μπορούσαν φύσει να μην έχουν]. Αυτό, όμως, υπήρχε. Οι διορισμοί δεν έγιναν χθες. Και τους γνώριζαν όλοι, αλλά έκαναν μόκο. Τώρα, έριξαν την πληροφορία στην αρένα για να στηλιτεύσουν την αναξιοκρατία των κ.κ. καθηγητών. Λες και δεν τα ήξερε αυτά ο κ. υπουργός-καθηγητής που κατέχει έδραν εις την Σχολήν δια τους Πάντας. Λες και ο ίδιος δεν βόλεψε μερικούς με τον τρόπο αυτό. Όσο για το διδακτικό προσωπικό των ΑΕΙ, ο κ. Υπουργός δεν είπε τίποτε για τούτο http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63385247. Γιατί;

Επίσης, ουδείς υπενθύμισε στον κ. υπουργό ότι η δικηγόρος αδελφή τού υπουργού κ. Χατζηδάκη είχε διορισθεί εντελώς αξιοκρατικά στη Νομική Υπηρεσία της ΔΕΗ, απ’ όπου απεσπάσθη στο γραφείο του αδελφού της, όταν αυτός έγινε υπουργός. Ούτε ότι η σύζυγος του κ. Λοβέρδου που το παίζει ανεξάρτητος και αντιπολιτευόμενος/συμπολιτευόμενος την κυβέρνηση είχε διορισθεί στο Δημόσιο ως πρώην υπάλληλος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, όπως ο Καρχιδάκης [για να μην ξεχνιόμαστε], αλλά έχει εξαιρεθεί από τη διαθεσιμότητα επίσης εντελώς αξιοκρατικά. Φαντάσου πόσες άλλες τέτοιες ασχήμιες έχουν γίνει που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητος. Γι’ αυτές τίποτε ο λαλίστατος κ. υπουργός Παιδείας.

Εγώ, ως πεζός άνθρωπος που θεωρώ πως είμαι, άρα προσγειωμένος, θα διατυπώσω τις πεζές απορίες μου και παρακαλώ όποιον επιθυμεί να μου τις λύσει:

1] Από τα δικά μου φοιτητικά χρόνια [1966-1971] θυμάμαι ότι δεν υπήρχε συνεχές ωράριο διδασκαλίας. Ο ένας καθηγητής δίδασκε 9-10 π.μ., επειδή έτσι τον βόλευαν οι άλλες επαγγελματικές ή μη ενασχολήσεις του, ο άλλος 11-12 μ., ο άλλος 3-4 μ.μ. κ.ο.κ. Τί έκαναν οι φοιτητές στα ενδιάμεσα; Μερικοί έψαχναν κάποια βιβλιοθήκη για να μελετήσουν, αλλά οι περισσότεροι κωλοβάραγαν παίζοντας πρέφα, κυνηγώντας γκόμενες ή προσηλυτίζοντας φοιτητές στην κομματική οργάνωσή τους. Πληροφορούμαι ότι το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Είναι τόσο δύσκολο να επιβληθεί ένα συνεχές ωράριο και να πάψουν οι καθηγητάδες να βλέπουν το ΑΕΙ ή ΤΕΙ ως φέουδο;

2] Επιστήμων τις αναζητεί πανεπιστημιακή έδρα. Ανακαλύπτει ότι υπάρχει στην Κομοτηνή, θέτει υποψηφιότητα, έχει και τα κονέ του και καταλαμβάνει την έδρα. Τώρα μπορεί να γράψει στην επαγγελματική του κάρτα «επ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ» [το «επ.», ήτοι «επίκουρος», με πεζά, ώστε να είναι δυσδιάκριτο]. Ρυθμίζει τα μαθήματά του με τέτοιον τρόπο, ώστε να ανεβαίνει από την Αθήνα μία φορά την εβδομάδα, να διδάσκει και να παίρνει το αεροπλάνο για να επιστρέψει στη βάση του. Πότε συναναστρέφεται τους φοιτητές του; Πότε συζητεί μαζί τους ως καθηγητής, αλλά και ως δάσκαλος; Ποτέ.

3]Επειδή είναι κουραστικό να ανεβοκατεβαίνει στην Κομοτηνή, μετά από μερικά χρόνια θέτει ο ίδιος επιστήμων υποψηφιότητα για κενωθείσα έδρα στην Αθήνα. Τα καταφέρνει, μεταπηδά και ακολουθεί και αυτός το γνωστό τροπάριο. Οι άλλες επαγγελματικές ή μη ενασχολήσεις του τού επιτρέπουν να διδάσκει 7-8 μ. την Τρίτη, 9-10 π.μ. την Πέμπτη, 10-12 μ. την Παρασκευή και να πάνε οι φοιτητές να κουρευτούνε. Το ίδιο περίπου και το πρόγραμμα των υπολοίπων, ώστε να μην υπάρχει συνεχές ωράριο διδασκαλίας. Στη συνέχεια παραπονείται που οι περισσότεροι φοιτητές δεν παρακολουθούν τα μαθήματά του, επειδή δεν γουστάρουν ή έχουν απαυδήσει ή δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του κ. καθηγητού. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν, ή μάλλον υπήρχαν, και φοιτητές εργαζόμενοι. Κι’ αυτούς ο κ. καθηγητής τους ξεσκίζει στις εξετάσεις. Εξετάζοντάς τους π.χ. 8 μ.μ., επειδή όλη μέρα είχε άλλες σημαντικότερες ασχολίες, φτάνει στις 11 μ.μ. και λέει ο κ. Καθηγητής στους εξεταζομένους: «Πολλές απουσίες έχεις παιδί μου από το μάθημά μου. Δεν είσαι αρκούντως προετοιμασμένος. Σου βάζω 4 και έλα ξανά κάποια άλλη εξεταστική περίοδο. Εσύ που δεν πάτησες το πόδι σου στο μάθημά μου κάτι είπες, αλλά όχι πάνω από 3. Εσύ νεαρά μου πήρες 6 στο τάδε μάθημα που είναι συγγενές με το δικό μου. Να σου βάλω κι’ εγώ ένα 6 να μην κουραζόμαστε;».

Γι’ αυτά κ. Αρβανιτόπουλε, κύριοι Πρυτάνεις, κύριοι καθηγητές τί έχετε κάνει; Τίποτε. Ούτε που σας έχει περάσει από το μυαλό ότι κάτι πρέπει να κάνετε γι’ αυτά. Κάτι σαν διαρθρωτική αλλαγή ας πούμε, κάτι σαν εξάρθρωση της αγκύλωσης που ταλανίζει όλους τους φοιτητές, αλλά σας βολεύει.

Τελικά, επεξεργάσθηκα περαιτέρω μία ιδέα [concept που λένε οι μορφωμένοι] που μού έδωσε προ έτους συνεργάτης του taxalia. 

Να υπάρχουν όσα Πανεπιστήμια θέλουν με όποια μορφή θέλουν. Κάτι σαν ενεχυροδανειστήρια. Να είναι αυτοδιοίκητα, να μην παρεμβαίνει κανείς. Αλλά, δεν θα τους δίνει ο δημόσιος προϋπολογισμός ούτε μία δραχμή για να λειτουργούν. [ΣΗΜ: από μελέτη που διάβασα στο διαδίκτυο εκπονηθείσα από την Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ναι υπάρχει και τέτοιο Αρχίδιο), προκύπτει ότι 155.000 φοιτητές κόστισαν το 2009 στο Δημόσιο € 5.500 έκαστος, ήτοι εν συνόλω € 852.250.000]. 

Και πώς θα λειτουργούν τα Πανεπιστήμια, εάν κλείσει η στρόφιγγα του Δημόσιου Ταμείου; 

Θα δίνει το κράτος € 6.000 σε κάθε φοιτητή που σπουδάζει σε ίδρυμα στον τόπο της κατοικίας του και € 7.500 σε κάθε φοιτητή που σπουδάζει εκτός του τόπου της κατοικίας του. Συνολικό κόστος € 1.085.000.000. Το ποσό δίνεται για κάθε έτος φοίτησης και μόνον για όσα έτη φοίτησης απαιτούνται για την απόκτηση πτυχίου. Κι’ όταν λέμε «φοιτητή» εννοούμε πρόσωπο που επέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις με βαθμό άνω του 12/20 [άρα πολύ λιγότερους από 155.000 του 2009]. Αυτός ο φοιτητής θα έχει το δικαίωμα να επιλέξει όποιο Πανεπιστήμιο θέλει για να σπουδάσει, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό. [ΣΗΜ: η συνταγματική απαγόρευση ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ δεν απασχολεί, αφού το Σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο]. 

Κάθε εξάμηνο το Πανεπιστήμιο θα στέλνει σε ειδική Υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας την πρόοδο κάθε φοιτητή. Αν ο φοιτητής δεν έχει περάσει όλα τα μαθήματα του εξαμήνου, κόβεται το εξαχίλιαρο μέχρι να το περάσει. Το δε εξαχίλιαρο δίνεται για όσα χρόνια επιτρέπεται να είναι κάποιος φοιτητής [ελάχιστος αριθμός ετών σπουδών +2]. Αφού ολοκληρώσει τις σπουδές του, δίνει ο φοιτητής εξετάσεις για πτυχίο ενώπιον Επιτροπής συγκροτούμενης από καθηγητές άλλων Πανεπιστημίων, στην οποία θα μετέχουν κατά πλειοψηφία Έλληνες καθηγητές εγνωσμένου κύρους Πανεπιστημίων της αλλοδαπής. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση και κατάταξη των Πανεπιστημίων, ώστε με τη συμπλήρωση 10 ετών από τη λειτουργία το νέου συστήματος να αποφασίσει η πολιτεία για ποια πανεπιστήμια θα δίνει το εξαχίλιαρο και για ποια όχι. Η αξιολόγηση θα επαναλαμβάνεται στη συνέχεια κάθε χρόνο. Αυτονόητο είναι ότι τα ΑΕΙ που λειτουργούν σε κτηριακές εγκαταστάσεις ανήκουσες στο Δημόσιο θα καταβάλλουν το ελεύθερα επιτεύξιμο στην αγορά μίσθωμα.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση

Υ.Γ. Εξ ίσου αυτονόητον είναι ότι κάθε χρόνο το υπουργείο θα ανακοινώνει τις ανάγκες της χώρας σε κάθε ειδικότητα, π.χ. τόσοι φιλόλογοι, τόσοι δάσκαλοι κ.ο.κ., ώστε να γνωρίζουν τα Πανεπιστήμια και οι φοιτητές ποια είναι η αγορά εργασίας και να μην ιδρύονται Σχολές π.χ. για τη μελέτη της συμπεριφοράς των καγκουρώ σε συνθήκες παγετού.