Γράφει ο Ντίνος Μπάνος
Αγαπητοί Συνέλληνες,
μπήκε ο Δεκέμβριος και πλησιάζει η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, τα Χριστούγεννα…
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αντί η γιορτή των Χριστουγέννων, να είναι για τους Έλληνες μια γιορτή αγάπης, χαράς και ευτυχίας, όπως ήταν στα προ των Μνημονίων, χρόνια, μεταβλήθηκε σε 15νθήμερη περίοδο λαϊκού μίσους, απέραντης λύπης και μεγάλης δυστυχίας, χάρη στα στυγνά μνημονιακά μέτρα οικονομικής εξαθλίωσης που μας επέβαλλαν οι ξένοι δανειστές, δια των προσκυνημένων και συχνά διεφθαρμένων, υποτακτικών πολιτικών ηγεσιών και των «συν αυτώ» πειθήνιων βουλευτών τους, που παραμένουν σφικτά γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, πασχίζοντας με κάθε τρόπο να μην τις χάσουν…
Έτσι, αναλύοντας τις σημαντικές αυτές μεταβολές, αρχικά διαπιστώνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αφού:
· έχασε τουλάχιστον το 50% σχεδόν των εισοδημάτων της
· έφτασε στο σημείο να ζει με τα ελάχιστα φθηνότερα ή και ληγμένα τρόφιμα
· κατάντησε να στέλνει τα παιδιά της σε σχολεία χωρίς θέρμανση
· στερείται την γνωστή δωρεάν (;) ιατρική περίθαλψη και την δωρεάν (;)εκπαίδευση
· η ανεργία στους νέους πλησιάζει το 70%, ενώ η γενική ανεργία πλησιάζει γοργά το 30%
· μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις πτωχεύουν και κλείνουν η μία μετά την άλλη
· χιλιάδες οικογενειών στερείται ηλεκτρικού ρεύματος
· τα κρούσματα θανάτων από έλλειψη κεντρικής θέρμανσης αυξάνουν και συμπληρώνουν καθημερινά, τον αποτρόπαιο κατάλογο των αθώων θυμάτων της οικονομικής κρίσης
· χιλιάδες οικογένειες, θα γιορτάσουν (;) χωρίς τα παιδιά τους, που μετανάστευσαν στην αλλοδαπή, αναζητώντας εργασία για να επιβιώσουν
· αρκετοί θα γιορτάσουν τα τελευταία τους Χριστούγεννα στο σπίτι τους, αφού τον επόμενο χρόνο και με τις «ευλογίες της συγκυβέρνησης» θα βγει, λόγω χρέους, στον πλειστηριασμό
· και ένα σωρό άλλα προβλήματα, ενώ…
· …οι συγκυβερνώντες δεν δίνουν δεκάρα για τα προβλήματα επιβίωσης του λαού
το λαϊκό μίσος που αισθάνεται απέναντι σε αυτούς που δημιούργησαν αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να θεωρείται ως απόλυτα δικαιολογημένο, ενώ ταυτόχρονα απόλυτα αδικαιολόγητη πρέπει να θεωρείται η όποια αδιαφορία, η αδράνεια και η ραστώνη, που ο ίδιος επιδεικνύει για το ατέλειωτο οικονομικό κάτεργο που τον καταδίκασαν, πιστεύοντας στο δόγμα, «μπόρα είναι και θα περάσει».
Στη συνέχεια και λόγω των παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι και η χαρά που θα έπρεπε να υπάρχει αυτές τις ημέρες, αντικαταστάθηκε αυτόματα από μία ατέλειωτη λύπη και κατάθλιψη, το χαμόγελο κατάντησε σπάνιο είδος και το βάρος των πολλαπλών και αξεπέραστων οικονομικών υποχρεώσεων, οδήγησε κάποιους ακόμη και στην …αυτοκτονία…
Τέλος, η ευτυχία έγινε «όνειρο θερινής νυκτός», καθότι και η ελάχιστες στιγμές ευτυχίας που μπορούσαν να απολαύσουν τα μέλη κάθε οικογένειας, ανταλλάσσοντας μεταξύ τους κάποια δώρα, δεν μπορούν πλέον να τις γευτούν, αφού η «φιλεύσπλαχνη» συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, φρόντισε, συν τοις άλλοις, να περικόψει και τα Δώρα των Χριστουγέννων, ακόμη και από τους φτωχούς, πλέον χαμηλοσυνταξιούχους, στερώντας από κάθε μικρό εγγόνι, το δώρο του παππού και της γιαγιάς, που προέρχονταν από το Δώρο της πενιχρής σύνταξής τους και με τμήμα αυτής, ενίσχυαν οικονομικά και τα όποια άνεργα άτομα της οικογένειας…
Ακόμη, πολλές οικογένειες θα στερήσουν και φέτος από τα παιδιά τους τη χαρά και ευτυχία της προμήθειας και του στολισμού του παραδοσιακού χριστουγεννιάτικου δένδρου, διότι δεν περισσεύουν χρήματα για τέτοιες «πολυτέλειες», ενώ και τα λιγοστά χρήματα που μπορεί να βρεθούν για το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι, δεν θα φτάνουν ούτε για μια απλή κοτόσουπα από MAGGI…
Η δική μου πρόταση, προς αυτούς που ακόμη μπορούν να αγοράζουν δένδρα, στολίδια, άπειρα φωτάκια και ατέλειωτες ηλεκτρικές γιρλάντες, σε σημείο που το σπίτι τους να μοιάζει με νυχτερινό λούνα παρκ, είναι να αποφύγουν αυτά τα έξοδα και με τα χρήματα αυτά να βοηθήσουν διακριτικά και ανώνυμα κάθε κοντινό άπορο συνάνθρωπό τους, εξηγώντας και μαθαίνοντας ταυτόχρονα στα πιθανόν, δυσαρεστημένα παιδιά τους, την ανθρωπιά, την αγάπη, την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση προς κάθε φτωχό και αναξιοπαθούντα και κυρίως τους υπαίτιους αυτής της οικονομικής κατάντιας του λαού.
Αυτό είναι ίσως το μοναδικό σημαντικό όφελος και μεγάλο δώρο που αξίζει και πρέπει να αποκομίσουν...
Ντίνος Μπάνος
