Το άρθρο που τιμωρεί το βιασμό (336 Ποινικού Κώδικα) αναφέρει ότι: «όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη». Μέχρι το 1984, με την παλιά διατύπωση του άρθρου, προστατεύονταν μόνο οι γυναίκες.
Από το 1984 και μετά γίνεται δεκτό ότι θύμα βιασμού μπορεί να είναι και άντρας. Ένας άντρας μπορεί βέβαια να βιασθεί από έναν άλλο άντρα αλλά και από γυναίκα: υπάρχει νομολογία ότι βιασμός τελείται π.χ. και στην περίπτωση του εξαναγκασμένου αυνανισμού ή της εξαναγκασμένης πεολειχίας (δηλ. το θύμα είναι δεμένο και του επιχειρείται αυνανισμός ή πεολειχία παρά τη θέλησή του). Βέβαια στις διαθέσιμες αποφάσεις και το θύμα και ο δράστης ήταν άνδρες αλλά νομικά θα ίσχυαν τα ίδια κι αν ακόμη ο δράστης ήταν γυναίκα. Τώρα, για την αντιμετώπιση από το δικαστήριο: μέχρι κάποια χρόνια πριν νομίζω ότι ένας άντρας που θα δήλωνε ότι βιάσθηκε από μια γυναίκα μπορεί και να είχε περίεργη αντιμετώπιση, με το επιχείρημα «και σιγά πια, τι πάθατε;» διότι υπήρχε η άποψη ότι μια γυναίκα μπορεί να υποστεί βάναυσο σοκ όταν υφίσταται ασελγείς πράξεις παρά τη θέλησή της ενώ ένας άντρας όχι.
Σήμερα πια, όλοι έχουν καταλάβει ότι και ένας άντρας μπορεί να υποστεί τις απαίσιες ψυχολογικές συνέπειες του βιασμού όχι μόνο όταν τον βιάσει κάποιο μέλος του βιολογικού φύλου του αλλά ακόμη και όταν επιχειρήσεις εις βάρος του μια γυναίκα ασελγείς πράξεις. Τα ίδια ισχύουν και για την σεξουαλική παρενόχληση, που ορίζεται ως οποιαδήποτε ανεπιθύμητη λεκτική, μη λεκτική ή σωματική συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα που αποσκοπεί ή έχει ως αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος. Η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να αφορά στον ίδιο βαθμό άνδρες και γυναίκες και απαγορεύεται τόσο στον εργασιακό χώρο και κατά την αναζήτηση εργασίας όσο και κατά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών.
Πηγή: www.lifo.gr
