του Δημήτρη Τσαϊλά
Λάθη συμβαίνουν. Αλλά όταν αυτά τα λάθη έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τις ζωές των δημοτών της πόλης, είναι ένα ιδιαίτερο είδος αλαζονείας να αρνηθείς...
να ζητήσεις συγγνώμη για αυτά και να ρίχνεις τα βάρη στους πολίτες.
Ο εξοχότατος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης φαίνεται να κατέχεται από μια σπάνια έλλειψη ταπεινότητας, για τους χειρισμούς της διοικήσεως του.
Πριν τρεισήμισι περίπου χρόνια, οι θεσσαλονικείς, που τότε ήμασταν καλοί άνθρωποι, αποφασίσαμε να απαλλαγούμε από τις παλαιές “καθεστωτικές” διοικήσεις του δήμου και να τιμήσουμε με τη ψήφο μας μια ηγετική φυσιογνωμία εντελώς αντισυμβατική.
Σήμερα ο ίδιος αντισυμβατικός κύριος Δήμαρχος μας ζητά να υπομείνουμε την καθημερινή ταλαιπωρία για μια ακόμη πενταετία.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, που καμαρώνουμε σε όλη μας τη ζωή ή καλύτερα που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε μια πόλη που είναι η ομορφότερη σε όλο τον κόσμο, ήμαστε πλέον βαθιά δυσαρεστημένοι με αυτή την επιδεινούμενη κατάσταση.
Και σαν να μη φτάνει αυτό ο πρώτος πολίτης της πόλης μας, ο ηγέτης της παράταξης «πρωτοβουλία», αντί ευγενικά και ταπεινά να απευθύνει μια συγγνώμη για την πρόκληση της ταλαιπωρίας και απογοήτευσης σε χιλιάδες ανθρώπους που τον τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους, μας περιγελά και μας βαθμολογεί με βαθμό κάτω από τη βάση.
Πιστεύω ότι μια συγγνώμη από τον κύριο Μπουτάρη δεν είναι απορριπτέα, τουλάχιστον το οφείλει στους φορολογούμενους της Θεσσαλονίκης, συνοδευόμενη με μια πλήρη και ειλικρινή εξήγηση για το τι συνέβη, πώς συνέβη, και γιατί δεν ήταν υπαιτιότητα των διοικούντων, αλλά των πολιτών.
Τελειώνοντας, στο Ναυτικό λέμε: Κακό καράβι, κακός Κυβερνήτης. Καλό καράβι, καλό πλήρωμα.
Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς
