Έχω δημοσίως ομολογήσει το αδίκημα της προσέλευσής μου για πρώτη φορά στη ζωή μου σε κομματική φιέστα, έχω καταδικάσει εαυτόν εις ισόβια και πιστεύω πως έχω πληρώσει το τίμημα του ...
κακουργήματός μου, ώστε να δικαιούμαι να επανενταχθώ ήρεμος στην κοινωνία.
Ομολόγησα ότι πήγα την 19.11.2009 να ψηφίσω τον Σαμαρά, για να μην πέσει το κώμα στη Ντόρα. Και πανηγύρισα. Έλα, όμως, που το κώμα καταχώρισε τα στοιχεία μου στο σύστημά του και με τάραζε στα σου μου σου κ.λπ.
Την ανθίστηκα τη δουλειά σχετικά εγκαίρως και έστειλα στον Σαμαρά ένα εξώδικο τον Μάιο του 2011 λέγοντάς του ότι με εξαπάτησε και ότι είναι καραγκιόζης. Στο τέλος της εξωδίκου τον καλούσα να δώσει εντολή στα κομματόσκυλά του να με διαγράψουν από τα κατάστιχα του κώματος και να μη μου ξαναστείλει κανείς το παραμικρό μήνυμα.
Μου απήντησε κάποιος Δ. Καραχάλιος υποτιμώντας τη νοημοσύνη μου και στο τέλος είχε το θράσος να μου υποδείξει να αποταθώ στο μηχανογραφικό τμήμα της ΝΔ, για να με διαγράψουν.
Του απήντησα περιποιούμενος αυτόν δεόντως και επισημαίνοντας ότι η προτροπή του να αποταθώ εγώ στο μηχανογραφικό τμήμα της ΝΔ αποτελεί δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, η οποία δεν θα πρέπει να διακατέχει ένα πολιτικό κόμμα.
΄Εκτοτε ηρέμησα. Τώρα τελευταία, όμως, με έχουν ταράξει στα σου μου σου. Ο Μητσοτάκης, ο Αρβανιτόπουλος, η Καλαντζάκου, η Ράπτη και όλο το κακό συναπάντημα.
Δεν γουστάρω ρε. Τελειώνετε με τα σου μου σου και τα μηνύματα.
Δ-Ε-Ν Γ-Ο-Υ-Σ-Τ-Α-Ρ-Ω. Πώς αλλιώς να το πω;
Σωτήριος Καλαμίτσης
