Δεν εννοώ την κυβέρνηση. Όχι γιατί δεν είναι «νούμερα». Αλλά γιατί δεν κυβερνούν. Είναι αδύνατο να κυβερνηθεί η Ελλάδα με τη μορφή και τη δομή που έχει σήμερα η Δημόσια Διοίκηση. Είναι..
αδύνατον! Όσες μεταρρυθμίσεις κι αν σχεδιάζουν οι ελάχιστοι μεταρρυθμιστές του διοικητικού μηχανισμού, προσκρούουν σ' ένα συμπαγές τείχος, σ' ένα αδιαπέραστο μπετόν - αρμέ της πιο παρανοϊκής γραφειοκρατίας του κόσμου.
Ας μιλήσουμε λοιπόν με νούμερα. Η Δημόσια Διοίκηση διαθέτει 23.142 (!) αρμοδιότητες εκ των οποίων οι 10.765 είναι επιτελικές, οι 9.816 υποστηρικτικές, οι 998 παροχής υπηρεσιών και οι 1563 ελεγκτικές. Πώς καθορίσθηκαν αυτές οι αρμοδιότητες; Φυσικά με ρυθμιστικές διατάξεις! Από το 1975 μέχρι το 2005 εκδόθηκαν από το τέρας της Δημόσιας Διοίκησης 171.500 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου! Ιδού η παραγωγή αναλυτικά:
3.430 Νόμοι
20.580 Προεδρικά διατάγματα,
114.905 Υπουργικές Αποφάσεις,
24.010 Αποφάσεις Περιφερειών
8.575 Αποφάσεις Νομαρχιών
Τί βλέπετε; Τη μερίδα του λέοντος (67%) έχουν οι Υπουργικές Αποφάσεις, αυτές δηλαδή που δεν περνούν από τη Βουλή! Ενώ οι νόμοι είναι μόνο το 2%! Σε απλά ελληνικά: το κοινοβουλευτικό μας σύστημα είναι κανονική «μούφα». Συνεδρίαζε, τάχα μου, το Νομοθετικό Σώμα, και μέσα σε 30 χρόνια παρήγαγε μόνο το 2% των διατάξεων που διέπουν τη ζωή μας. Το υπόλοιπο 98% ήταν «στο μιλητό», ένα είδος παρανομοθεσίας, που το Σύνταγμα προβλέπει μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εθνικής ανάγκης. Αλλά σιγά να μη σεβαστεί ο πολιτικός κόσμος το Σύνταγμα. Εδώ δε σέβεται τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια, θα σεβαστεί μια παλιοφυλλάδα; Γιατί, ποια άλλη αντίληψη έχουν για το Σύνταγμα αυτοί που μας «κυβερνούν» όταν διαβάζουν στο άρθρο 74, παράγραφος 5 το εξής κατανοητό, και από παιδί του Δημοτικού: «Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου, δεν εισάγεται για συζήτηση».
Πόσες φορές παραβιάσθηκε βάναυσα αυτή η διάταξη απ' όσους ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα; Κάθε μέρα! Οι άσχετες διατάξεις είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση! Κι' όταν είναι καραμπινάτη λαμογιά, για να μην μας πάρουν χαμπάρι, το φέρνουμε ως «τσόντα» την τελευταία στιγμή στο νομοσχέδιο για την προστασία της αρκούδας της Πίνδου και το ψηφίζουμε απνευστί τα μεσάνυχτα! Δεν είναι κοινοβουλευτισμός αυτό, οργανωμένο έγκλημα είναι!
Ας συνεχίσουμε όμως τα νούμερα για τις τεχνολογικές υποδομές της κεντρικής κυβέρνησης. Έχουν υπολογιστές; Αμέ! Και περισσεύουν κι' όλας! 54.927 τερματικά (ποσοστό κάλυψης 102%!). Αυτά υποστηρίζονται από 2.983 servers! Αλλά το συγκλονιστικό είναι αλλού. Υπάρχουν μόνο 332 βάσεις δεδομένων, αδιευκρίνιστο ποιές είναι διασυνδεδεμένες (δηλ. ανταλλάσσουν ή/και διασταυρώνουν στοιχεία μεταξύ τους) και μόνο 13.343 υπηρεσιακά e-mails (ποσοστό κάλυψης 25%). Με τι επικοινωνούν οι υπόλοιποι χωρίς e-mail; Στέλνουν το κλητήρα να παραδώσει το έγγραφο; Μήπως ο υπολογιστής στο γραφείο τους είναι μόνο για πασιέντζες, ή είναι πάντα κλειστός για ντεκόρ; Τι σημαίνει αγοράζουμε υπολογιστές με τη σέσουλα χωρίς να ενδιαφερόμαστε να τους χρησιμοποιήσουμε; Σημαίνει ότι ήταν πολλά τα λεφτά της μίζας για τον προμηθευτή και για 'κείνον που ενέκρινε την προμήθεια. Για να συνεννοούμαστε.
Φορολόγηση και των χωραφιών σχεδιάζουν οι δήμιοι του οικονομικού επιτελείου. Τους λείπουν 1,7 δις. Πού πηγαίνουν αυτά; Μα, φυσικά, στον ανοικονόμητο φαταούλα: το Ελληνικό Δημόσιο! Πάρτε μια γεύση... χρηστής διαχείρισης: 69 Δημόσια Νομικά Πρόσωπα (ΔΝΠ) υπάρχουν για την εκπαίδευση και κατάρτιση, 54 ΔΝΠ για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση, 19 ΔΝΠ για χωροταξικό σχεδιασμό & έλεγχο δόμησης, 56 ΔΝΠ για την έρευνα και την ανάπτυξη, 209 ΔΝΠ για τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία!
Να το ξαναπώ: 209 Νομικά Πρόσωπα (ΝΠ) με τον πρόεδρο, το συμβούλιο, τα γραφεία, τους μισθούς, τα επιδόματα, τα έξοδα κίνησης, τα αναλώσιμα, για να φροντίσουν τον πολιτισμό, (δήθεν) και την ψυχαγωγία - σίγουρα, όσων διορίστηκαν εκεί από το παράθυρο!
Κι' όμως. Δεν σκέφτονται ότι τα 209 μπορούν να τα κάνουν 208 και να μην πάθει τίποτε απολύτως η ψυχαγωγία. Όχι! Θα βάλουμε κι' άλλους φόρους: στο χώμα, στον αέρα, στην ανάσα, στη σκέψη, κι' ούτε μας καίγεται καρφί που έχουμε οδηγήσει ένα λαό στην κατάθλιψη, αρκεί να πληρωθούν οι λεβέντες μας στα 209 ΔΝΠ για την ψυχαγωγία! Χρεοκοπήστε οι επιχειρήσεις, χάστε τις δουλειές σας οι εργαζόμενοι, αρκεί να μην πειράξουμε ούτε μια τρίχα στα 54 ΔΝΠ για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση!
Δηλαδή όταν ήταν 53 τα ΔΝΠ και έφτιαχναν το τελευταίο (μέχρι στιγμής) δεν βρέθηκε ένας να πει: ντροπή ρε παιδιά - το παραξηλώσαμε! Δεν μας φτάνουν 53 οργανισμοί για την επιχειρηματικότητα και θέλουμε κι' άλλον; Ποια επιχειρηματικότητα; Αυτή που κυνηγάμε με τις δεκάδες χιλιάδες σελίδες του ΚΒΣ; Με την αντιφατική νομοθεσία; Με την Δικαιοσύνη παράλυτη; Με τη γραφειοκρατία; Με τη διαφθορά; Με τη φορολογία στο Θεό; Νισάφι ρε παιδιά, κι η πρόκληση έχει τα όριά της!
Φυσικά και δε βρέθηκε. Γιατί για να το πεις αυτό χρειάζεται «τσίπα». Ενώ για να φορολογείς και τα ραδίκια, ξεδιαντροπιά. Κι' επίσης, θα έπρεπε κάποιος να έχει μετρήσει τους προηγούμενους οργανισμούς για να ξέρει πόσοι είναι. Αλλά τα «νούμερα» που μας κυβερνούν το απέδειξαν, χρόνια τώρα: δεν ξέρουν να μετρούν.
Ιωάννης Α. Κολομβάκης
Ταξχος (ΕΠ) ε.α.
Μηχ/κος Δικτύων – MSc
ikolomvakis@gmail.com
Υ.Γ. Ευχαριστώ θερμά τον καθηγητή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, και καθηγητή μου στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ), Δρ κ. Παναγιώτη Καρκατσούλη για τα πολύτιμα στοιχεία του.
