Κύριοι βουλευτές,
δεν πρέπει να ψηφίσετε το νόμο γιατί πλήττει το δικαίωμα στην άποψη και την ελευθερία λόγου. Ως τόσο, θεωρώ ότι αυτοί που θα τον ψηφίσουν, θα προβούν τουλάχιστον στις παρακάτω αλλαγές:
1) Να διαγραφεί η λέξη μίσος. Δεν μετράται το μίσος, όπως και κανένα συναίσθημα. Κι εγώ θέλω να μη μας γεννούν αισθήματα μελαγχολίας και τρομοκρατίας τα δελτία ειδήσεων με τις προπαγανδιστικές απειλητικές δηλώσεις αξιωματούχων και τις «κρίσιμες» συναντήσεις και την επόμενη δόση του μνημονίου, αλλά δεν γίνεται να ενσωματωθεί στο γραπτό Δίκαιο αυτή μου η θεμιτή επιθυμία.
2) Η λέξη ρατσισμός ν’ αντικατασταθεί από τη λέξη διακρίσεις.
3) Να διαγραφεί η λέξη ξενοφοβία. Εναλλακτικά, να προστεθεί η λέξη Ελληνοφοβία.
4) Να διαγραφούν τα περί γενοκτονιών. Εναλλακτικά, να προστεθούν ρητά οι γενοκτονίες Ποντίων και Μικρασιατών Ελλήνων καθώς και των Αρμενίων και Ασσυρίων από το τουρκικό κράτος και με τις δύο μορφές του («Οθωμανική Αυτοκρατορία» και «Τουρκική Δημοκρατία»).
5) Να προβλέπονται εξ ίσου αυστηρές ποινές για όσους αποδίδουν ψευδώς και κακοβούλως ρατσιστικά κίνητρα σε άλλους.
6) Να απαλειφθούν οι διατάξεις περί συλλογικής ευθύνης. Δεν γίνεται να τιμωρείται ολόκληρο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου για τις ενέργειες ενός μέλους του.
7) Ν’ απαλειφθούν τελείως οι ποινές φυλακίσεως. Δεν επιτρέπεται να φυλακίζονται οι αντιφρονούντες, είναι απαράδεκτο να υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι σε δημοκρατικό καθεστώς. Τα πρόστιμα να μειωθούν στο 1/10. Μειώνεται το κύρος των νόμων και της δικαιοσύνης όταν οι διατάξεις και οι αποφάσεις θυμίζουν την παροιμία «ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι». Ούτε για τους εμπόρους ναρκωτικών δεν προβλέπονται τέτοιες ποινές.
8) Ν’ αφαιρεθεί ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Δεν είναι κοινά αποδεκτός ο όρος από την επιστημονική κοινότητα. Δεν θα ήταν σωστό η προβληματική κατάσταση της ομοφυλοφιλίας να χρησιμοποιείται ως νομικό όπλο κατά δικαίων και αδίκων.
9) Να προστεθεί στο άρθρο 2 και η υποκίνηση σε πράξεις βίας εναντίον επαγγελματικών και κοινωνικών τάξεων καθώς και ανθρώπων πολιτικών ή κομματικών πεποιθήσεων αλλά και σε καταστροφή δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας. Αν θέλουμε να είμαστε αμερόληπτοι, δεν είναι δυνατόν να καταδικάζουμε παρερμηνεύοντας το σύνθημα «Έξω οι ξένοι», αλλά να κάνουμε πως δεν ακούμε και δεν βλέπουμε το «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» ή το «Τα σχολεία φωτίζουν μόνο όταν καίγονται».
(σχόλιο αναγνώστη εδώ)
