Καθοριστικό ρόλο έπαιξε όταν πριν λίγες μέρες 38 Βουλευτές, μετά από πρωτοβουλία του Σάββα Αναστασιάδη, υπέγραψαν και έστειλαν επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, με την οποία μεταβίβαζαν την αγωνίας τους για τους αδικοχαμένους νεκρούς της γενοκτονίας, να μην γίνει για δεύτερη φορά η σφαγή τους από τους ίδιους τους Έλληνες Βουλευτές.
Άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη στην Εφημερίδα"Κυριακάτικη Δημοκρατία" σήμερα 14/09/2014
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/09/blog-post_861.html#.VBWgqPl_vRU
Αντιρατσιστικό, μια αποτίμηση
Του Σάββα Καλεντερίδη
Η πυρπόληση και η καταστροφή της Σμύρνης ήταν μέρος του σχεδίου γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής. Δεν τους αρκούσε να σφάξουν και να εκδιώξουν τους Έλληνες. Ήθελαν να εξαφανίσουν ακόμα και τα ντουβάρια, για να μην μιλούν αιωνίως για την παρουσία των Ελλήνων στην "Γκιαούρ Ιζμίρ". Οι Τούρκοι, 91 χρόνια μετά το έγκλημα, όχι μόνο παραμένουν αμετανόητοι αλλά συνεχίζουν τις πολιτικές γενοκτονίας με σύγχρονους όρους.
Στις 9 Σεπτεμβρίου το Ελληνικό Κοινοβούλιο, τέθηκε σε ψηφοφορία το Άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου, το οποίο, σύμφωνα με το κείμενο του νόμου δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προβλέπει την ποινικοποίηση της κακόβουλης άρνησης «εγκλημάτων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων του ναζισμού που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων», προβλέποντας «φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 − 20.000) ευρώ» σε όσους παραβαίνουν το νόμο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Βουλής, υπέρ του άρθρου 2, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι γενοκτονίες που έγιναν από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές κατά των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Πόντιοι, Μικρασιάτες και Αρμένιοι) ψήφισαν 54 βουλευτές, 42 καταψήφισαν και 3 δήλωσαν παρόν.
Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ υπερψήφισαν το συγκεκριμένο άρθρο, με εξαίρεση την Μαρία Ρεπούση, η οποία διαφοροποιήθηκε από το κόμμα της.
Να υπενθυμίσουμε ότι το συγκεκριμένο άρθρο αποτέλεσε αιτία πολιτικοδιπλωματικής διελκυστίνδας, με την Τουρκία, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω, να αναμειγνύεται απ’ ευθείας και ενεργώς στην ελληνική νομοθετική διαδικασία και να πετυχαίνει αλεπάλληλες φορές από το 2010 μέχρι σήμερα την αναβολή της ψήφισής του.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο άρθρο ήταν σχεδόν αποφασισμένο να ψηφιστεί χωρίς να υπάρχει αναφορά στις γενοκτονίες που έχουν ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή, με αποτέλεσμα την ουσιαστική ακύρωση των νόμων που αναφέρονται στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ενώ θα είχε κάθε δικαίωμα οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης να μιλά για ρατσιστική διάκριση των εθνών που έχουν υποστεί γενοκτονίες, από έναν νόμο που υποτίθεται εισάγεται προς ψήφιση για να καταπολεμήσει τον ρατσισμό!
Λίγες μέρες πριν εισαχθεί προς συζήτηση και ψήφιση, 38 βουλευτές, ανάμεσά τους και ένας εν ενεργεία υπουργός της Κυβέρνησης, ο εξ Αργυρουπόλεως του Πόντου καταγόμενος Μιχάλης Παπαδόπουλος, μετά από πρωτοβουλία του έλκοντος την καταγωγή από την Κερασούντα βουλευτή Σάββα Αναστασιάδη, υπέγραψαν και έστειλαν επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, με την οποία μεταβίβαζαν στην ουσία τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των πολιτών των εκλογικών τους περιφερειών αλλά και των αδικοχαμένων, στην πλειονότητά τους άταφων, νεκρών της γενοκτονίας, να μην γίνει για δεύτερη φορά η σφαγή τους από τους ίδιους τους Έλληνες βουλευτές.
Το διάστημα αυτό ακούστηκαν και γράφτηκαν από διαφωνούντες βουλευτές, δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες διάφορες αθλιότητες και ανηθικότητες για την ενέργεια των 38 βουλευτών, ερμηνεύοντας εντελώς αυθαίρετα τις προθέσεις τους και προσάπτοντάς τους ποταπά κίνητρα, μια που ο συντάκτης του παρόντος είναι σε θέση να γνωρίζει τους περισσότερους από τους υπογράψαντες και τα ηθικά τους κίνητρα.
Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου και του επίμαχου άρθρου, ο διεθνής τύπος έκανε αναφορές στο θέμα, ενώ είχαμε και αντιδράσεις. Θετικές από την Αρμενία, αρνητικές από το Αζερμπαϊτζάν και αμφίσημες από την Τουρκία.
Ο εκπρόσωπους του υπουργείου Εξωτερικών της τελευταίας μάλιστα, έκανε δήλωση, η οποία εκθέτει τις ελληνικές κυβερνήσεις, μια που καταμαρτυρεί παρεμβάσεις της Άγκυρας στο νομοθετικό έργο της Ελληνικής Βουλής.
Η δήλωση έχει ως εξής:
«Παρακολουθήσαμε εκ του σύνεγγυς σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας και της ψήφισης το νόμο που ποινικοποιεί το ρατσισμό και την ξενοφοβία, ο οποίος ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, και ζητήσαμε από τους Έλληνες Υπευθύνους σε όλα τα επίπεδα να κινηθούν με την ευαισθησία που απαιτεί το θέμα.
Στο πλαίσιο αυτό, συγκρατήσαμε τη δήλωση που έκανε ο Έλληνες υπουργός Δικαιοσύνης στη συνεδρίαση της Ελληνικής Βουλής της 5ης Σεπτεμβρίου, ο οποίος είπε ότι η ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου δεν αποτελεί μια κίνηση εξωτερικής πολιτικής και ότι δεν στοχοποιεί κανένα γειτονικό κράτος.
Θα παρακολουθούμε από κοντά την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου, ο οποίος αναφέρεται σεαστήρικτες αποφάσεις που έλαβε το Ελληνικό Κοινοβούλιο στο παρελθόν, μια που υπάρχει κίνδυνος να στρέφεται εναντίον της ελευθερίας της έκφρασης, που αποτελεί το θεμέλιο λίθο των δημοκρατικών αρχών και της δημοκρατίας.
Από την άλλη πλευρά, θεωρούμε ότι ο συγκεκριμένος νόμος μπορεί να δίνει τη δυνατότητα ποινικοποίησης και τιμωρίας ξενοφοβικών λόγων και ενεργειών που στρέφονται εναντίον της Τουρκικής Μειονότητας στης Δυτικής Θράκης και των συγγενών μας πληθυσμών που κατοικούν στηΡόδο και την Κω.»
Κλείνοντας το παρόν άρθρο θα θέλαμε να επισημάνουμε την απόδειξη της ανάμειξης της αμετανόητης γενοκτόνου Τουρκίας στα εσωτερικά μας και συγκεκριμένα στην νομοθετική διαδικασία της χώρας μας, την ανηθικότητα που έχει εισχωρήσει σε μέρος του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας και το γεγονός ότι μερικοί έντιμοι, ηθικοί και ψυχωμένοι Έλληνες, μπορούν να πετύχουν πολλά και να σώσουν την τιμή της πατρίδας μας.
