Τελικά η τιμή έχει ή δεν έχει τιμή;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Ο κ. Γεώργιος Κουρής της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ» που γκρέμισε τον Καραμανλισμό και τώρα θα γκρεμίσει τα Μνημόνια με την «KONTRANEWS», την οποία διευθύνει ο κ. Αιμίλιος Πα-λιάτσος, ο οποίος διηύθυνε την ΕΡΤ επί μνημονιακής συγκυβερνήσεως και μας σέρβιρε μνημονιακό σανό, δήλωσε ότι...

θέλει οι δικαστές να είναι χορτάτοι [κατ’ ακριβολογίαν είπε «χορτασμένοι»], ώστε να κοιμάται ήσυχος. Πρέπει, λέει, οι δικαστές να έχουν διπλάσιο μισθό από κάθε άλλο δημόσιο λειτουργό, ώστε να είναι αντικειμενικοί και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Είναι προφανές ότι ο κ. Κουρής θέλει τους δικαστές χορτάτους, ώστε να μην υποκύπτουν στις πιέσεις είτε της εκτελεστικής εξουσίας είτε μεγάλων οικονομικών συμφερόντων είτε και του τελευταίου απλού πολίτη που έχει τη δυνατότητα να λαδώσει και, έτσι, να απονέμουν δικαιοσύνη κατ’ ορθή κρίση και με τη συνείδηση ήσυχη.

Επ’ ευκαιρία της συνεντεύξεως που παρεχώρησε στον υπάλληλό του, διευθυντή της ως άνω εφημερίδος, δήλωσε ομοίως ότι έχει πληρώσει € 3,7 εκ. σε αμοιβές δικηγόρων και εξαγορές ποινών για 2.600 δίκες, στις οποίες ήταν κατηγορούμενος.

Με δεδομένο ότι ο δικαστής ασκεί μία πολύ λεπτή, αλλά πολύ σημαντική για τη Δημοκρατία και την εύρυθμη λειτουργίας της πολιτείας, εξουσία, θα περίμενα από τα συνδικαλιστικά όργανα των δικαστών να καταχερίσουν δεόντως τον κ. Κουρή, αλλά δεν άκουσα ούτε διάβασα κάτι. Ούτε τον κ. υπουργό της Δικαιοσύνης και πρώην ανώτατο δικαστή άκουσα να ψελλίσει κάτι. Μούγκα στη στρούγκα.

Θα περίμενα κάποιον να δηλώσει πως όταν ο δικαστής εισέρχεται στον δικαστικό κλάδο γνωρίζει τις θυσίες, τις οποίες θα υποστεί, για να υπηρετήσει την ιδέα του δικαίου και να εκδώσει ακριβοδίκαιες αποφάσεις χωρίς ουδ’ επί στιγμήν να κάνει εκπτώσεις στη συνείδησή του για την εξυπηρέτηση του αδίκου και ότι δεν είναι ο μισθός που τον κάνει αδέκαστο, άτεγκτο, ευσυνείδητο, ακριβοδίκαιο και, προ πάντων, ανεξάρτητο.

Να επαναλάβει, έστω, την κατακλείδα ενός άρθρου που είδε το φως της δημοσιότητος στη διάρκεια της πολύμηνης αποχής των δικαστικών από τα καθήκοντά τους εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την περικοπή των αποδοχών τους. Ήταν από τις ελάχιστες φωνές των δικαστικών που αναγνώριζαν ότι η αποχή τους είναι παράνομη ως αντίθετη προς το Σύνταγμα, εξ ου και δεν μετείχαν στην αποχή. Κατέληγε, λοιπόν, με το άρθρο της την 12.10.2012 η εφέτις κ. Μαρία Χασιρτζόγλου:

«Η συνολική περικοπή στις αποδοχές μας μέσα στην τελευταία διετία θα φθάσει το 60%, δημιουργώντας σε πολλούς, και ιδιαίτερα σε αυτούς που υπηρετούν κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, οικονομική ασφυξία. Όμως η πραγματική αυτή κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την παρανομία που ακυρώνει το ρόλο μας.

Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου».

Εγώ τέτοιους δικαστές θέλω. Φτωχούς, όσο και οι συμπολίτες τους, αλλά τεράστιους το πνεύμα.

Στον αντίποδα η κρίση των δικαστών επί της υποθέσεως της περικοπής των αποδοχών των ενστόλων. Διαβάζω στην απόφαση 2192/2014 της Ολομέλειας του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική την εν λόγω περικοπή:

«…. η αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχειρίσεως των στρατιωτικών εγγυάται την διαμόρφωση του ύψους των αποδοχών τους …. προκειμένου, συγχρόνως, να αποτρέπονται η εξωυπηρεσιακή απασχόλησή τους, και δη σε τομείς που ιδιαιτέρως εξυπηρετούνται από την στρατιωτική ή αστυνομική τους ιδιότητα (φύλαξη προσώπων, επιχειρήσεων κ.λπ.), καθώς και οι συνδεόμενοι με την άσκηση των καθηκόντων τους ηυξημένοι κίνδυνοι διαφθοράς. …… ο νομοθέτης έχει, σύμφωνα με όσα ανωτέρω έχουν εκτεθεί, υποχρέωση, κατά τον προσδιορισμό του ύψους των αποδοχών τους, να λαμβάνει υπόψη, εκτός από τα συνήθη κριτήρια, και τις ιδιαίτερες συνθήκες ασκήσεως και την επικινδυνότητα του επαγγέλματός τους, καθώς και την επιτασσομένη αποκλειστική αφιέρωση στο επάγγελμα αυτό».

Δηλαδή, προκειμένου οι «ένστολοι» να επιτελούν το καθήκον τους και να είναι προσηλωμένοι στο έργο τους κατ’ αποκλειστικότητα αντί να έχουν και δεύτερη δουλειά ή να δέχονται να διαφθαρούν, πρέπει να έχουν ικανοποιητικές αποδοχές.

Όταν αυτά τα λέει το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας, τί να πω εγώ;

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄