οικογενειακό κύκλο, μετά απο πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
"Μου φτάνει που τα μικρά παιδιά, στα χρόνια του Κοχλία", με φώναζαν: "ο κ.Κοχλίας" μου φτάνει οτι, και στα χρόνια του Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου, άλλα παιδιά, με προσφωνούσαν "Ο κ.Βελλίδειος"...
Ειναι η ακροτελεύτια παράγραφος του αυτοβιογραφικού κειμένου, που έγραψε και δημοσίευσε στο ομότιτλο βιβλίο του ο εικαστικός και λογοτέχνης Κώστας Λαχάς.
Ο "πλούς ονείρου" του, που ξεκίνησε 78 χρόνια πρίν στις όχθες του Εχέδωρου, ολοκληρώθηκε χθες στις 4 το απόγευμα, στα κοιμητήρια της Θέρμης στη Θεσσαλονίκη.
Γεννημένος στο 1936 στο Κάτω Θεοδωράκι του νομού Κιλκίς από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο,ο Κώστας Λαχανίδης (το Λαχάς ηταν καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο), ζούσε απο το 1960 μόνιμα στη Θεσσαλονίκη .
Δήλωση του Τρ. Μηταφίδη για την απώλεια του Κώστα Λαχά:
«Κώστας Λαχάς: μια ζωή σαν έργο ζωγραφικής»
Ο αξέχαστος σ. Κώστας Λαχάς είχε την τύχη να ζήσει μια ζωή πολύχρωμη σαν έργο ζωγραφικής.
Ζωγράφος, πεζογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος, πρωτοπόρος γκαλερίστας με τον "Κοχλία" να ανθίζει στα «πέτρινα χρόνια» της δικτατορίας, ψυχή του Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου, δραστήριος δημοτικός σύμβουλος της Αριστεράς στο δήμο Θεσσαλονίκης.
Τον αποχαιρετούμε με τα δικά του λόγια, καθώς χτες τελείωσε τον «πλου ονείρου από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό», που ξεκίνησε πριν 78 χρόνια στο Κάτω Θεοδωράκι του Κιλκίς:
«Μου φτάνει που τα μικρά παιδιά, στα χρόνια του Κοχλία, με φώναζαν ο ‘ κ. Κοχλίας’ μου φτάνει ότι, και στα χρόνια του Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου, άλλα παιδιά, με προσφωνούσαν ‘ο κ. Βελλίδειος’ …Κυρίες και κύριοι εδώ τελειώνει ο «Πλούς ονείρου από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό».
