-Κύριε Καθηγητά, τί ἔχετε να πεῖτε για τίς παρελάσεις «ὁμοφυλοφιλικῆς ὑπερηφανείας» πού θα διεξαχθοῦν καί φέτος
σέ Ἀθήνα καί Θεσσαλονίκη;
Ἀπάντηση:
-Νομίζω ὅτι καί οἱ διοργανωτές καί ὁ λαός θά πρέπει, ὄχι νά ὑπερηφανεύονται, ἀλλά νά ντρέπονται γιά τήν κατάντια αὐτή, ὅπου ἄτομα τά ὁποῖα ἔχουν παρεκκλίσεις τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς τους, παρά φύσιν συμπεριφορές, ἐμφανίζονται στούς δρόμους τῆς πόλης...
-σέ μιά ἱστορική πόλη, σέ μιά πόλη μέ βαθειές ρίζες, τόσο ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐθνική, ὅσο κι ὅσον ἀφορᾶ τήν θρησκευτική μας ἱστορία- νά παρελαύνουν καί νά ὑπερηφανεύονται.
Γιατί νά ὐπερηφανεύονται; Νά ὐπερηφανεύονται γιατί θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλλουν ἕναν δικό τους παρά φύσιν τρόπο ζωῆς; Αὐτό εἶναι. Διότι οὐδείς ἔχει σέ προσωπικό ἐπίπεδο ἀντίρρηση ὁ ὁποιοσδήποτε νά ἐπιλέγει τόν τρόπο τῆς σεξουαλικῆς του συμπεριφορᾶς, ἀρκεῖ αὐτό ὅμως, νά μή θέλει νά τό ἐπιβάλλει ὡς πρότυπο στούς ἄλλους. Ἐδῶ, πρόκειται περί αὐτοῦ. Ἔχουμε γεμίσει σέ ὅλα τά κανάλια, σ’ ὅλες τίς τηλεοράσεις ἀνθρώπους μέ gay-συμπεριφορά, μέ θηλυπρέπεια, λές κι αὐτοί εἶναι οἱ κυρίαρχοι, ἡ φυσική- ἡ φυσιολογική συμπεριφορά. Αὐτό εἶναι τό πρόβλημα. Λοιπόν, καί αὐτό τό gay-pride τό δείχνει, μέ τίς εὐλογίες δυστυχῶς τοῦ Δήμου καί χωρίς νά ὑπάρχουν ἀντιστάσεις κι ἀντιρρήσεις ἀπό τόν Θεσσαλονικιώτικο λαό καί τούς ἐκπροσώπους του, χωρίς ἐπαναλαμβάνω νά ὐπάρχουν αὐτές, διότι δέν εἶναι ἀντίρρηση ἤ ἀντίσταση τό νά γίνει μία Ἀγρυπνία ἤ νά ὑπάρξει μία προσευχή τοῦ Ἱεράρχου μας νά μᾶς συγχωρήσει ὁ Θεός γι’ αὐτές τίς συμπεριφορές. Αὐτό εἶναι τό ἕνα κομμάτι.
Τό ἄλλο κομμάτι εἶναι ὅμως, ὅτι ζοῦμε σέ μία Συντεταγμένη Πολιτεία, μέ θεσμούς πολιτικούς, μέ Νομικές Διατάξεις… Ποῦ εἶναι αὐτές οἰ Νομικές Διατάξεις; Ἐγώ μεγάλωσα γνωρίζοντας ὅτι ὑπάρχει προστασία τῆς δημοσίας αἰδοῦς, προσβολή τῆς δημοσίας αἰδοῦς. Ὅταν διάφοροι, ἄς ποῦμε, τραβεστί, ἡμίγυμνοι καί γυμνοί κυκλοφοροῦν στήν πόλη παρευλαύνοντας, αὐτό δέν εἶναι προσβολή τῆς δημοσίας αἰδοῦς; Τί εἶναι δηλαδή προσβολή τῆς δημοσίας αἰδοῦς, ἄν δέν εἶναι αὐτό;
Λοιπόν, δεύτερον: ποῦ εἶναι ἡ ἀντιπολίτευση στόνΔῆμο; Ὁ ἀνθ-ὑποψήφιος τοῦ κυρίου Μπουτάρη, λέγεται Καλαφάτης. Ποῦ εἶναι ὀ κύριος Καλαφάτης; Βέβαια, καί οἱ μικρότερες παρατάξεις στόν Δῆμο, ἀλλά ὁ κύριος Καλαφάτης, ὡς τρόπον τινά ἀξιωματική ἀντιπολίτευση, ποῦ εἶναι, νά ὀργανώσει, ἄς ποῦμε, μία διαμαρτυρία γι’ αὐτό τό θέμα; Καί οἱ βουλευτές τῆς Θεσσαλονίκης, ἰδιαίτερα αὐτοί πού ψηφίστηκαν ἀπό ὅσους δέν συμφωνοῦν μέ τό χάλι αὐτό, ποῦ εἶναι; Ποῦ βρίσκονται ὅλοι τους; Να σᾶς πῶ κάτι; Ἐγώ ἄν ἤμουν, θά ἔκανα -γιά νά μήν ὑπάρξουν ἐντάσεις-, τουλάχιστον μία καθιστική διαμαρτυρία! Καθιστική διαμαρτυρία στήν περιοχή! Και ἄς πᾶνε ἀπό τόν Λευκό Πύργο νά κάνουν τήν παρέλασή τους παρακάτω, στίς ὡραῖες ἀκτές πού ἔχουμε, ἔξω ἀπό τήν πόλη, ἄν θέλουν νά μποροῦν νά βουτήξουν καί στήν θάλασσα. Δηλαδή θέλουν καί στό Κέντρο τῆς πόλης! Θέλουν καί μέ ἱστορικό συμβολισμό παρέλαση!
Λοιπόν, αὐτά τά πράγματα εἶναι ἀνεπίτρεπτα! Καί ἐπαναλαμβάνω, ποῦ εἶναι ἡ ἀντιπολίτευση στόν Δῆμο, νά καλέσει τόν κόσμο, νά κάνει ἕνα συλλαλητήριο ἀντίδρασης γι’ αὐτό τό θέμα πού προσβάλλει καί τήν πόλη καί τούς ἀνθρώπους της; Ἐάν εἶχαν γίνει δέκα παρελάσεις «pride» τῶν κατά φύσιν συμπεριφερομένων σεξουαλικῶς πολιτῶν τῆς Θεσσαλονίκης, ἄς γινόταν καί μία παρέλαση τῶν παρά φύσιν. Ἐδῶ τώρα, προσπαθοῦν να μᾶς τό ἐπιβάλλουν, λές καί εἶναι μοναδικό αὐτό, ἡ μοναδική συμπεριφορά. Τά παιδιά τί μηνύματα παίρνουν ἄς ποῦμε; Τί μηνύματα παίρνουν οἱ νέοι, τά παιδιά, τί; Τί ἀκριβῶς θέλει νά κάνει ὁ κύριος Μπουτάρης; Τί ἀκριβῶς θέλει νά κάνει; Λοιπόν, ἔπρεπε σέ πολιτικό ἐπίπεδο, νά καταγγελθεῖ ὁ κύριος Μπουτάρης καί νά ὑπάρξει ἀντίδραση ἀπό τίς ὑπόλοιπες παρατάξεις στόν Δῆμο! Ἐκτός ἄν συμφωνοῦν! Ἄς βγοῦν νά μᾶς τό ποῦνε! Μήν βγαίνουν προεκλογικά μόνο καί λένε: «ἐμεῖς διαφωνοῦμε μέ τόν κύριο Μπουτάρη». Ἄς βγοῦν τώρα νά μᾶς τό ποῦνε. Ποῦ εἶναι, ποῦ βρίσκονται; Δέν ξέρω, ποῦ βρίσκονται. Ἐκεῖνο πού ξέρω εἶναι ὅτι οἱ πολίτες τῆς Θεσσαλονίκης πού διαφωνοῦν, ἔχουν ἀφεθεῖ ἀνυπεράσπιστοι ἀπό τούς ἐκπροσώπους τους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειακούς συμβούλους καί βουλευτές.
Ἐρώτηση:
-Κύριε Καθηγητᾶ, οἱ διάφοροι παράγοντες, ὅπως π.χ. ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ἄλλοι τῆς Ἀθήνας, πιστεύετε ὅτι προσπαθοῦν νά παρουσιάσουν αὐτό τό φριχτό ἁμάρτημα -γιατί ἔτσι εἶναι για τήν Πίστη μας- σάν κάτι τό φυσιολογικό;
Ἀπάντηση:
-Κοιτάξτε, αὐτά τά διάφορα ἄτομα πού τυχαίνει νά εἶναι σήμερα Δήμαρχοι, ἤ τυχαίνει νά εἶναι σέ πολιτικές θέσεις, κατά τή γνώμη μου, ἐξυπηρετοῦν στόχους μιᾶς Παγκοσμιοποίησης, μιᾶς ὁμογενοποίησης πρός τά κάτω, τοῦ πληθυσμοῦ, ἔτσι ὥστε τά ἄτομα, οἱ πολίτες νά εἶναι εὐάλωτοι σέ ὁποιαδήποτε ἐξάρτηση καί δικτατορία. Διότι ὅταν κάποιος εἶναι εὐάλωτος στά πάθη του, εἶναι εὐάλωτος καί σέ ὁ,τιδήποτε τοῦ ἐπιβληθεῖ! Δέν ἔχει ἀντιστάσεις, δέν ἔχει ἀντιρρήσεις.Λοιπόν, ἐδῶ εἶναι προφανές, τό βλέπουμε ὅτι πρόκειται γιά ἕνα παγκόσμιο κίνημα.
Βλέπουμε, τίς προάλλες, ὅτι γίνεται δημοψήφισμα στήν Ἰρλανδία γιά τόν «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τί ἀκολουθεῖ τά διάφορα gay-pride; Ἡ νομιμοποίηση τοῦ «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων, καί στήν συνέχεια ἡ νομιμοποίηση τῆς υἱοθεσίας ἀπό τά ζευγάρια ὁμοφυλοφίλων! Δηλαδή, ἀνατρέπεται ὅλη ἡ βάση τῆς Ψυχιατρικῆς, τῆς ἐξέλιξης τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι ἡ ταύτιση μέ τό ἴδιο φύλο. Δηλαδή τά παιδιά, μεγαλώνουν μέσα σέ μία οἰκογένεια καί ταυτίζονται, ἀνάλογα μέ τό φύλο τους, μέ τόν πατέρα τους ἤ μέ τήν μητέρα τους. Ὅταν δέν ὑπάρχει αὐτό τό πρᾶγμα, δυναμιτίζεται ἡ ἐξέλιξη, ἡ διαμόρφωση, ἡ ὁλοκλήρωση τῆς προσωπικότητος. Αὐτό πᾶνε νά κάνουνε. Δέν θέλουν προσωπικότητες. Θέλουν μαζάνθρωπους, οἱ ὁποῖοι θα ἀσχολοῦνται μέ τό ὑπογάστριό τους καί δέν θά ἔχουν ἀπόψεις, ἰδέες. Δέν θά εἶναι πολιτικά ὄντα τελικά, κατά τόν Ἀριστοτέλη.
Αὐτή εἶναι ἡ ὅλη ἱστορία. Λοιπόν, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι τώρα πού μοῦ λέτε, πού εἶναι Δήμαρχοι, ἤ ξέρω γώ τί ἄλλο εἶναι, αὐτοί εἶναι ταγμένοι σέ μία τέτοια «λογική». Μπορεῖ εἴτε ἠθελημένα, εἴτε ἄθελά τους. Μπορεῖ καί κάποιοι νά θεωροῦν ὅτι εἶναι πάρα πολύ «δημοκράτες καί προοδευτικοί» ὅταν ἀποδέχονται ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἰσότιμα μέ τήν φυσιολογική συμπεριφορά. Καί πάλι δέν μιλάω γιά τό κάθε ἄτομο, το ὁποῖο ἐν πάσῃ περιπτώσει στόν προσωπικό του χῶρο, στήν προσωπική του σφαῖρα, θά μποροῦσε νά συμπεριφερθεῖ -ἐφόσον δέν βλάπτει κανέναν ἄλλον- μέ μία «ἐλευθερία», πού ὁ ἴδιος ἤ ἡ ἴδια νομίζει. Μιλάω γιά κοινωνικά πρότυπα. Ἐδῶ, αὐτά τά πράγματα ἀποτελοῦν, ὅπως μάθαμε στήν Ἰατρική, σεξουαλικές διαταραχές, σεξουαλικές παρεκκλίσεις. Νά σᾶς πῶ, σεξουαλική παρέκκλιση εἶναι καί ὁ μαζοχισμός, εἶναι καί ὁ σαδισμός, εἶναι καί ἡ παιδεραστία.
Ἤδη, δέ, στήν Εὐρώπη, ἐμφανίστηκαν σέ διάφορες χῶρες αἰτήματα νά νομιμοποιηθεῖ ἡ παιδεραστία. Θά ἀντιλέξει κανείς ἐκεῖ, ὅτι:«ξέρετε, ἐπειδή δέν εἶναι ἐνήλιξ αὐτός πού συμμετέχει στήν πράξη, ἄρα ἐκεῖ διαφοροποιεῖται ὡς παρέκκλιση». Ἀλλά αὐτό εἶναι το θέμα; Στό ἑπόμενο στάδιο θά ποῦνε ὅτι: «ἐνήλιξ γίνεσαι στά δεκαπέντε σου». Δηλαδή αὐτές ὅλες οἱ ἀθλιότητες πού συμβαίνουν, γιατί μόνο ὡς ἀθλιότητες μπορῶ νά τίς χαρακτηρίσω, ὅπου μπορεῖ τώρα νά βγεῖ κανείς καί νά πεῖ ὅτι: «ξέρετε, ὅτι κατά τήν Ψυχιατρική πλέον, θεωρεῖται ἐπιλογή». Ἔχουν ἀλλάξει καί τήν Ἰατρική. Δηλαδή ὅλες αὐτές οἱ θεωρίες, τά ψυχαναλυτικά πρότυπα, ὅλα αὐτά πλέον, προκειμένου νά τά προσαρμόσουμε στήν ἐπιθυμία τῆς Παγκοσμιοποίησης γιά τόν μαζάνθρωπο, γιά τό ὅτι δεν ὑπάρχει οὔτε φυσιολογικό, οὔτε παθολογικό, ὅλα εἶναι ἕνας ἀχταρμάς, ὅτι οὔτε σκοπός, οὔτε προορισμός τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει… στήν προοπτική αὐτή ἀλλάξανε καί τά ψυχιατρικά, καί τώρα λέει: «ἐπιλογή», «μία ἐπιλογή»… Τί ἐπιλογή; Ποῦ στηρίζονται; Παλαιότερα λέγανε: «εἶναι νόσημα, ὑπάρχει γενετική προδιάθεση ἤ ψυχολογικά τραύματα κατά τήν ἀνάπτυξη». Τώρα λένε: «εἶναι ἐπιλογή! Δέν εἶναι νόσημα!».
Θά ἤθελα πραγματικά νά δῶ τεκμηριωμένη ἰατρική ἄποψη περί τοῦ θέματος ἀπό τούς Ψυχιάτρους -πού δέν ὐπάρχει- ἀλλά τό κυριώτερο πού θά ἤθελα νά δῶ εἶναι τήν ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος ἀπό τήν κοινωνία καί τήν πολιτεία. Τό θέμα εἶναι ἰατρικό καί ἐπιστημονικό ἀναφορικά μέ τά ἐπιμέρους ἄτομα. Εἶναι ὅμως, ἐξόχως κοινωνικό καί πολιτικό ὅταν μετατρέπεται σέ συλλογικό μέ διάφορες ἐκδηλώσεις «ὑπερηφανείας» καί νομοθετικές ρυθμίσεις πού ἐπιχειροῦν νά ἐπιβάλλουν ἀλλαγές στά κοινωνικά καί ἀξιακά πρότυπα. Ἡ κάθε κοινωνία πρέπει να ἔχει κανόνες μέ τούς ὁποίους πορεύεται. Καί οἱ κανόνες αὐτοί πρέπει νά στηρίζονται σέ μία προοπτική φυσιολογική.
Φυσιολογική, λοιπόν, προοπτική εἶναι οἱ σχέσεις τῶν δύο φύλων και ὄχι ἡ σχέση τοῦ ἑνός φύλου μέ τόν ἑαυτό του. Ὡς ἐκ τούτου, περιμένω, ὅπως πάλι εἶπα, τίς ἀντιδράσεις τῆς κοινωνίας. Δέν ἔχει σημασία νά ἀντιδρῶ ἐγώ καί νά μέ κατηγοροῦν ὡς «συντηρητικό» καί «ὁμοφοβικό». Προσέξτε· ἄμα πεῖς ὅτι: «δέν εἶναι σωστό αὐτό», σοῦ λένε: «εἶσαι ὁμοφοβικός». Δηλαδή αὐτό σημαίνει ὅτι ἄν εἶσαι κατά, ἄς ποῦμε, τῶν σφαγέων, ἤ ξέρω γώ, τῶν βασανιστῶν, θά σοῦ ποῦν: «εἶσαι βασανιστοφοβικός ἤ σαδιστοφοβικός»! Θά χρησιμοποιοῦσα ἐν προκειμένῳ μία ἔκφραση, νομίζω ὅτι ἡ ὅλη ἱστορία ἀγγίζει τά ὅρια τοῦ λεκτικοῦ αὐνανισμοῦ.
Λοιπόν, δέν ὑπάρχει καμμία ἀπολύτως, καμμία ἀπολύτως λογική σ’ αὐτά πού συμβαίνουν, ἀλλά καί στήν ἀδράνεια πού ὐπάρχει! Ποῦ εἶναι τά κόμματα; Ὁμιλοῦμε γιά οἰκονομική κρίση. Ἡ οἰκονομική κρίση εἶναι ἀπόρροια καί τῆς κοινωνικῆς-πνευματικῆς κρίσης πού ὑπάρχει. Δέν εἶναι ξεκομμένη. Ὅταν ἐμεῖς ἔχουμε τώρα διάφορα κόμματα στήν Βουλή καί διάφορες παρατάξεις στόν Δῆμο οἱ ὁποῖες κοκορομαχοῦν καί διαφωνοῦν καί ἀδιαφοροῦν σέ τέτοια σημαντικά θέματα, δεν ἐμφανίζονται καί κρύβονται σέ τέτοια σημαντικά θέματα, ποῦ διαφοροποιοῦνται οὐσιαστικά; Πουθενά δέν διαφοροποιοῦνται! Ἡ διαφοροποίηση δέν εἶναι ἄν ἕνα Φ.Π.Α. θά εἶναι 11 ἤ 23%, πρᾶγμα τό ὁποῖο μεταφράζεται σέ 10% διαφορά, δηλαδή στό εὐρώ στό 1,10. Δέν εἶναι ἐκεῖ ἡ διαφοροποίηση. Μπορεῖ νά εἶναι καί ἐκεῖ, ἀλλά αὐτό εἶναι τό ἔλασσον. Τό μεῖζον εἶναι ἡ κοσμοθεωριακή σου τοποθέτηση. Ποιά εἶναι, κύριε ἐκπρόσωπε, ἡ κοσμοθεωριακή σου τοποθέτηση; Ποιά εἶναι ἡ ἐθνική σου τοποθέτηση; Ποιά εἶναι ἡ θρησκευτική σου τοποθέτηση; Ποιά εἶναι ἡ κοινωνική σου τοποθέτηση; Ποῦ εἶσαι; Ποῦ βρίσκεσαι, κύριε ἐκπρόσωπε; Δέν εἶσαι πουθενά!
Συμπεραίνοντας, ὁ λαός ἔχει ἀφεθεῖ ἀπροστάτευτος καί δυστυχῶς, ὁ καθένας, ὅσο μπορεῖ, πρέπει νά περιφρουρήσει στόν στενό του περίγυρο, τίς ἀρχές, τίς ἀξίες, τό ἦθος καί τήν φύση του! Φτάσαμε στό σημεῖο νά περιφρουροῦμε καί τήν φύση μας! Τίθεται ὑπό ἀμφισβήτησιν καί ἡ φύση μας! Αὐτό κι ἄν εἶναι!...
orthodoxia-ellhnismos.gr
