Η αριστερά σε σύγχυση

 Του Ανδρέα Μήλιου

Η αριστερά στην Ελλάδα είναι αποκομμένη  από την πραγματικότητα. Βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση, αδυνατώντας να αντιληφθεί τις
κατακλυσμιαίες αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στη διεθνή σκηνή. Πάσχει από απώλεια γραμμικής αίσθησης του χωροχρόνου, τους πολυπρισματικούς μετασχηματισμούς του οποίου δεν είναι σε θέση να κατανοήσει και να επεξεργασθεί, λόγω αιθεροβαμικής ιδεολογίας και ψευδαισθητικών ιδεοληψιών.

Τα στιγμή που τα σύγχρονα κράτη κατακλύζονται από τα κύματα της αποεθνικοποίησης και παραχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους σε διεθνείς ενώσεις κρατών, η αριστερή κυβέρνηση επενδύει στο εθνικολαϊκό κράτος, αντιμετωπίζοντας ως εχθρούς ακόμα και τους εταίρους που μας χρηματοδοτούν για να εξακολουθούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις.

Τη στιγμή που τα περισσότερα σύγχρονα κράτη προσπαθούν να προσελκύσουν επενδυτικά κεφάλαια από τις διεθνείς αγορές, δημιουργώντας ευνοϊκές επενδυτικές συνθήκες προσαρμόζοντας τα εθνικά τους δίκαια στις απαιτήσεις των ομογενειοποιημένων διεθνών απαιτήσεων, η αριστερή κυβέρνηση διώχνει από τη χώρα τη μοναδική μεγάλη επένδυση, οδηγώντας στην ανεργία δυο χιλιάδες εργαζόμενους.

Τη στιγμή που η χώρα, αποκλεισμένη από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές, επιζητά σαν δυστυχής ναρκομανής μια ακόμη δόση από τους εταίρους για να συνεχίσει να στέκεται στα πόδια της, οι αριστεροί κυβερνήτες αντιστέκονται σθεναρά σε κάθε ιδιωτικοποίηση που θα δώσει δουλειά σε χιλιάδες ανέργους. Για τις δύο από τις τρεις ιδιωτικοποιήσεις, που είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και υπογράφηκαν το τελευταίο διάστημα από την παρούσα, οι αρμόδιοι υπουργοί τοποθετήθηκαν δημόσια αρνητικά μετά την υπογραφή. Τι μπορεί να περιμένει η δύσμοιρη χώρα από ανθρώπους που δεν τιμούν την υπογραφή τους;

Τη στιγμή που οι πολυεθνικές επιχειρήσεις κατευθύνουν τις επενδύσεις τους προς τα συμφερότερα οικονομικά περιβάλλοντα, επηρεάζοντας καθοριστικά τα μεγέθη των εθνικών οικονομιών, οι σοβιετικής κοπής κυβερνήτες μας σαλπίζουν πολεμικά εμβατήρια εναντίον τους.

Τη στιγμή που συμπεριφέρονται εχθρικά στις ξένες επενδύσεις, τις μόνες που μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας για το ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, υπόσχονται ότι δεν θα μειώσουν τις συντάξεις. Πρόκειται για τραγελαφικά απατηλή υπόσχεση, αφού η καταβολή των συντάξεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη όχι μόνο με την καταβολή εισφορών, αλλά και με τη σχέση τρία προς ένα (τρεις εργαζόμενοι για κάθε συνταξιούχο). Όταν ανατραπεί αυτή η σχέση, πράγμα που έχει συμβεί προ πολλού στην Ελλάδα, αφού ένας συνταξιούχος αντιστοιχεί σε 1,7 εργαζόμενους, οι συντάξεις μετατρέπονται εκ των πραγμάτων σε φιλοδωρήματα.

Τη στιγμή που επί ένα χρόνο "η πρώτη φορά αριστερά" δεν έκανε το παραμικρό για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, ο πρωθυπουργός ως νέος Ρομπέν των δασών, διαλαλεί ότι θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας φορολογώντας τους πλούσιους. Δηλαδή το πρόβλημα της χώρας θα λυθεί από τη φορολόγηση των 211 συμπολιτών μας που το 2014 δήλωσαν ετήσιο εισόδημα άνω των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ ή από τη φορολόγηση των 6.330 συμπολιτών μας που το ίδιο έτος δήλωσαν ετήσιο εισόδημα περισσότερο από 100.000 ευρώ! Ειλικρινά δεν ξέρω ποιοι είναι περισσότερο ανόητοι. Αυτοί  που τα λένε ή αυτοί που τα πιστεύουνε.

Συμπέρασμα: Επειδή η πίεση των παγκοσμιοποιημένων αγορών προς τις εθνικές κυβερνήσεις θα συνεχισθεί, αφού η εκλογή του κ. Τσίπρα δεν τους …τρόμαξε, τα περιθώρια δράσης του τελευταίου είναι εξαιρετικά στενά. Προσωπικά πιστεύω ότι έχουν εξαντληθεί ολοσχερώς. Με αυτό το ιδεοληπτικό και απροσάρμοστο στις φασματικές συνθήκες τις μετανεωτερικότητας πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να πάει ούτε μέχρι το επόμενο τετράγωνο. Οι άνθρωποι ζούνε στο ξεκίνημα της βιομηχανικής εποχής! Έχουν απώλεια φάσματος. Ένας ακόμα αναλώσιμος πρωθυπουργός που δείλιασε να αντιπαρατεθεί με την ιστορία. Κρίμα για τον ίδιο, δις κρίμα για τους άθλιους του Ουγκώ που διατυμπανίζει ότι υποστηρίζει και τρις κρίμα για τη χειμαζόμενη χώρα.

* Ο κ. Ανδρέας Μήλιος είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης.

 capital.gr