Μια σειρά από παράδοξα γεγονότα που
συνέβησαν τις τελευταίες ήμερες στην ΕΥΑΘ αξίζει να ελεγχθούν για να
κατανοήσουμε καλύτερα το βάθος των γεγονότων που συμβαίνουν στην εταιρία αλλά
και τις πιθανές σκοπιμότητες που αυτά μπορεί να εξυπηρετούν.
Την περασμένη Πέμπτη 7/4 ήταν
προγραμματισμένο να διενεργηθεί ο διαγωνισμός Νο1/2016 για τη Λειτουργία και
Συντήρηση της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων Μείζονος Περιοχής Θεσσαλονίκης
στη Σίνδο, ο οποίος ωστόσο αναβλήθηκε δεδομένου ότι «ο χώρος διεξαγωγής του
διαγωνισμού είχε καταληφθεί από αριθμό μελών του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ
γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την έναρξη της διαδικασίας» σύμφωνα με το
πρακτικό της επιτροπής Διαγωνισμού.
Την ίδια ημέρα στο blog που διατηρεί
το Σωματείο Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ, το οποίο σταμάτησε και τη διενέργεια του
διαγωνισμού , το Σωματείο ανακοίνωνε «Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ, πραγματοποίησαν
επιτυχώς κινητοποίηση σήμερα, προκειμένου να αποτραπεί ο διαγωνισμός για το
περίφημο υπέρ-έργο της διαχείρισης των μονάδων λειτουργίας Βιολογικού,
Ξήρανσης, διαχείρισης Ιλύος και συντηρήσεων» διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού
–υποδεικνύοντας τα 1700 άτομα ως ενδεδειγμένο αριθμό κατ’ αντιστοιχία της
εταιρείας ύδρευσης του Άμστερνταμ-Waternet- ανάλογης δυναμικότητας με την
Θεσσαλονίκη και την ΕΥΑΘ.
Πουθενά ωστόσο δεν αναφέρεται το
γεγονός ότι η τεχνογνωσία και η εμπειρία που χρειάζεται για ένα τέτοιο σύνθετο
έργο που αφορά στην εύρυθμη λειτουργία των υποδομών, την προστασία του
περιβάλλοντος και κυρίως τη Δημόσια Υγεία δεν είναι διαθέσιμη στα στελέχη της
ΕΥΑΘ δεδομένου ότι κάτι τέτοιο δεν το έχουν ξανακάνει ποτέ στο παρελθόν, αντ’
αυτού ισχυρίζονται ότι «με τον διαγωνισμό χάνεται η τεχνογνωσία της ΕΥΑΘ στους
εργολάβους και γίνεται εξαρτώμενη για μεγάλο χρονικό διάστημα», αναφέρουν οι
εργαζόμενοι σε σχετική ανακοίνωση τους. Επιπλέον αυτού είναι και το γεγονός ότι
οι ιδιωτικοί φορείς που αναλαμβάνουν τέτοιες σύνθετες λειτουργίες πέραν της
συγκεκριμένης εμπειρίας και γνώσης τους, εγγυώνται και για τα αποτελέσματα της
επεξεργασίας, όχι μόνο με οικονομικούς όρους (εγγυητικές επιστολές) αλλά και
τις αστικές και ποινικές ευθύνες που αναλαμβάνουν ώστε να μην πάει κάτι στραβά
στη λειτουργία και προκύψει μόλυνση του περιβάλλοντος.
Στο σημείο αυτό μπαίνει στην ιστορία
η σκοπιμότητα που αναφέραμε στην αρχή. Όψιμοι φίλοι του Σωματείου έχουν γίνει
εσχάτως «διεθνείς εταιρίες» οι οποίες αφού εισέπραξαν την άρνηση για την
ιδιωτικοποίηση της εταιρίας έχουν βρει σαν σχέδιο άλωσης της ΕΥΑΘ την είσοδο
δια του «πολιτιστικού ιμπεριαλισμού», δηλαδή συμβάσεις «εκπαίδευσης και παροχής
συμβουλών». Μόνο που στην περίπτωση αυτή οι ¨διεθνείς εταιρίες¨ θα λάβουν
τη μερίδα του λέοντος χωρίς κανένα ρίσκο , μιας και θα παρέχουν μόνο συμβουλές,
ενώ η εταιρία θα πάρει μόνη αυτή επάνω της τους λειτουργικούς κινδύνους του
έργου , χωρίς καμία πρότερη εμπειρία.
Αυτές οι πρόσφατες λυκοφιλίες είναι
που έχουν προκαλέσει τον προβληματισμό για τη σκοπιμότητα και τα πιθανά οφέλη ,
πως αυτά κατανέμονται αλλά κυρίως ποιος θα τα πληρώσει!
