Δημήτρης Τζώρας*
Εάν εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ, τότε έχει δύο γεωπολιτικές επιλογές. Η μία είναι να προχωρήσει σε πόλεμο με την Ρωσία, να μοιράσει τον
πλανήτη σύμφωνα με τα αμερικανικά συμφέροντα και να λύσει με βίαιο τρόπο το θέμα της υπερχρέωσης των δυτικών χωρών. Η άλλη είναι να αποδεχθεί την εν εξελίξει μεταφορά ισχύος από τα δυτικά προς τα ανατολικά του πλανήτη και να προχωρήσει σε μία νέα Γιάλτα. Δύο επιλογές, δύο διαφορετικά κέντρα ισχύος και εξουσίας.
Η επιλογή του Τζέιμς Σταυρίδη από την Χίλαρι, ως Αντιπροέδρου ή στην χειρότερη περίπτωση ως Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ δείχνει, ότι το ένα κέντρο επιθυμεί σφοδρά την σύγκρουση με την Ρωσία. Ο Τζέιμς Σταυρίδης είναι ένας φανατικά φιλοπόλεμος άνθρωπος, ένας ομογενής αξιωματικός που δεν ήθελε ποτέ του να τον συνδέουν με την Ελλάδα. Την αντιπαθεί ως γνήσιος γενίτσαρος. Είναι τόσο εξτρεμιστής, που κάνει τον Ντόναλντ Ράμσφελντ να μοιάζει μπροστά του με παπαδοπαίδι.
Ο άνθρωπος ακούει Ρωσία και Ορθοδοξία και παθαίνει αναφυλακτικό σοκ!
Εάν, όμως, πάμε στην άλλη επιλογή της ομαλής προσγειώσεως των ΗΠΑ στα νέα δεδομένα, τότε ο χώρος από τα Βαλκάνια, την Μέση Ανατολή μέχρι και τη νότια Κινεζική θάλασσα, θα αναδιαταχθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να παράξει σταθερότητα για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Για να παγιώσουν οι παγκόσμιες δυνάμεις αυτό το νέο στάτους κβο, χρειάζονται δύο πράγματα. Το ένα είναι στον χώρο της Μέσης Γης, του Μεσογειακού υπερδακτυλίου, που φτάνει μέχρι τον Περσικό Κόλπο ένα κέντρο που θα παράγει γεωπολιτικές συνέργειες, στα Βαλκάνια, την Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Μία νέα Ρώμη, που θα παράγει ειρήνη και σταθερότητα.
Το άλλο που χρειάζεται είναι να δημιουργήσουν ένα νέο πολίτευμα, που θα μπορεί να βρίσκει έκφραση από τις ΗΠΑ μέχρι την Κίνα. Ένα πολίτευμα που θα κρατάει βιώσιμα τα πολιτικά καθεστώτα εντός των δημοκρατικών ορίων και ταυτόχρονα θα μπορεί να κρατήσει ζωντανή την μεσαία παγκόσμια τάξη, που λιώνει κάτω από την οικονομική παγκοσμιοποίηση. Η ίδια η παγκοσμιοποίηση δεν θα αλλάξει. Θα αλλάξουν, όμως, τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά.
Η Ελλάδα, σε αυτό το σχήμα, έχει να παίξει σπουδαίο ρόλο αρκεί το πολιτικό της σύστημα να σοβαρευτεί, να αποδεχθεί το πεπρωμένο του και ο Ελληνικός λαός να υπερβεί τους μύθους του και της αυταπάτες του.
Η μπάλα είναι στα πόδια του Τσίπρα και της Ελλαδικής Αριστεράς.
Ο Bibi, εκτός από σπουδαίος γεωπολιτικός σκακιστής, είναι και βαθύς γνώστης της Ελληνικής και Ρωμαϊκής πολιτικής φιλοσοφίας. Γνωρίζει, ότι για να δομήσει το Ισραήλ ως Τρίτη Ρώμη, έπρεπε πρώτα να ισχυροποιήσει την οικονομία του σε μακροπρόθεσμη βάση, να ισχυροποιήσει περαιτέρω τον στρατό του και το σημαντικότερο όλων, να παράξει το Virtus που περιγράφει ο Κικέρωνας και στα Ηθικά Νικομάχεια ο Αριστοτέλης:
Την φήμη του πολίτη στην υπηρεσία της Αυτοκρατορίας!!!
Αφού πρώτα αύξησε την παγκόσμια φήμη του Ισραήλ σε απίστευτα για το μέγεθός του σημεία, τώρα κάνει την πολιτική υπέρβαση. Σπάει τον πολιτικό διαχωρισμό δεξιάς και αριστεράς και τους θέτει όλους να εργασθούν κάτω από τον Virtus του Ισραήλ!!! Οι Αμερικανοί αναλυτές, χαμένοι μέσα στις ποσοτικές αναλύσεις ισχύος, αναρωτιόντουσαν πως μπόρεσε ο Bibi να ξεστομίσει την κουβέντα, ότι το Ισραήλ είναι πλέον παγκόσμια δύναμη!!! Να λοιπόν, γιατί το είπε!!!
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση στο Ισραήλ έχει βρεθεί στα γόνατα. Την αναγκάζει, όταν έρθει στην εξουσία να διαχειριστεί ένα άλλο Ισραήλ, το οποίο δεν είναι εγκλωβισμένο μεταξύ Μεσογείου και Ιορδάνη ποταμού, αλλά ένα Ρωμαϊκό Ισραήλ!!! Η πολιτική ειρήνη που προσφέρει ο Bibi στους αντιπάλους του εντός και εκτός Ισραήλ, είναι μια θελκτική και βιώσιμη ειρήνη. Αυτό, αργά αλλά σταθερά, θα το αντιληφθούν όλοι. Τούρκοι, Σαουδάραβες, Αιγύπτιοι και στο τέλος οι Ιρανοί.
Εάν γίνει η ομαλή κατάτμηση της Μέσης Ανατολής, τότε θα δούμε το Ισραήλ να μετατρέπεται και σε χρηματοοικονομικό κέντρο παγκόσμιας εμβέλειας!
Το City της Μέσης Ανατολής. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι, ώστε οι Ελληνικές επιχειρήσεις να έχουν πρόσβαση στα αναπτυξιακά κεφάλαια που χρειάζονται.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι Σαουδάραβες, ένα κομμάτι τους τουλάχιστον, θέλει να αναγνωρίσει το Ισραήλ ως την Τρίτη Ρώμη και να ενταχθεί στο μεγάλο Ευρασιατικό παιχνίδι. Δεν το κάνουν από αγάπη, αλλά από ανάγκη μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσουν την χώρα τους από τους εξτρεμιστές ουαχαμπίτες μουλάδες και την πολιτική αναγκαιότητα να υπάρχει ένας παγκόσμιος αξιόπιστος δίαυλος μεταξύ Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας και ΗΠΑ. Ένας πολιτικός υπερκόμβος.
Αυτός, δεν είναι άλλος από το Κράτος του Ισραήλ.
Οι σχέσεις του Ισραηλινού Κράτους με την Κίνα, εκτός από εξαιρετικές και μακροχρόνιες δείχνουν, ότι εμπεριέχουν και μία άλλη αθέατη πτυχή μέχρι σήμερα. Την πολιτική όσμωση του Κινεζικού Κομμουνιστικού κόμματος με έναν από τους δύο πυλώνες του δυτικού πολιτισμού. Η Κίνα, δείχνει υπό την ηγεσία του προέδρου Ξι Ζιπίνγκ να παράγει παγκόσμιο πολίτευμα! Οι Κινέζοι πλέον, δεν είναι οι Κομμουνιστές υπεργολάβοι του Καπιταλισμού, αλλά οι νέοι συνδιαχειριστές του. Ο πρόεδρος Ξι, όπως ο Bibi, λέει το εξής απλό στην σύλληψη, αλλά ταυτόχρονα και μεγαλειώδες.
«Ναι, είμαστε κομμουνιστές, αλλά πάνω από όλα, είμαστε Κινέζοι»!
Η ίδια πολιτική υπέρβαση που γίνεται στο Ισραήλ συντελείται και στην Κίνα. Έτσι λοιπόν, οδεύουμε σε μία άλλη παγκόσμια πολιτική ορολογία. Δεν υπάρχει πλέον, ο διαχωρισμός δεξιάς και αριστεράς με την κλασική έννοια, αλλά ο κόσμος χωρίζεται ανάμεσα σε διεθνιστές Σοβιετικού τύπου, όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ και εθνοδιεθνιστές, όπως οι Κινέζοι, οι Ρώσοι, οι Βρετανοί, οι Σαουδάραβες, οι Ιρανοί και οι Ισραηλινοί!!! Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, Τραμπ και Σάντερς είναι το ίδιο εθνοδιεθνιστές, παρόλο που οι ίδιοι είναι ενταγμένοι σε δύο διαφορετικά και αντίθετα κόμματα.
Οι Κινέζοι μεταφέρουν το κοινωνικό κύρος από τα στελέχη του κομουνιστικού κόμματος στην μεσαία τάξη τους, διότι είναι αυτή που θα σηκώσει και το βάρος της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ. Στο Ισραήλ, ο Bibi μεταφέρει το κοινωνικό και πολιτικό κύρος από τους διεθνιστές της Ισραηλινής Αριστεράς στους Εθνοπαραγωγούς και τους στρατιώτες του Έθνους.
Το Virtus του παγκόσμιου πολίτη, που είναι και το ζητούμενο, αυτός ο διηπειρωτικός αστικός ανθρωπισμός, θα εμπεδωθεί σιγά – σιγά στις επόμενες γενιές, ομαλά και οικειοθελώς, εφόσον δεν νιώθει, ότι η παγκοσμιοποίηση του στερεί την εθνική του ταυτότητα, την γλώσσα, την θρησκεία και το πολιτικό του αυτεξούσιο.
Η Ελλάδα μπορεί να αναλάβει τον μεγαλύτερο ρόλο της σύγχρονης ιστορίας της!!! Μπορεί, ως ο νόμιμος κληρονόμος του Βυζαντινού Θρόνου και του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, να αποτελέσει αυτή την φορά το δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος, εφόσον το Κράτος του Ισραήλ είναι το ανατολικό!!! Η νέα «Δύση» μπορεί και πρέπει να είναι η Ελλάδα!!!
Η χώρα μας, διαθέτει έναν τεράστιο εμπορικό στόλο και ένα πολεμικό ναυτικό που μπορεί να σηκώσει το βάρος μίας ολόκληρης αυτοκρατορίας.
Αυτή είναι η παράδοσή του και η μεγάλη του κληρονομιά και προσφορά στο Έθνος.
Τα Κινεζικά αεροπλανοφόρα τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι στην Μεσόγειο ως μόνιμη δύναμη.
Αυτό θα συμβεί είτε το θέλουν οι Αμερικανοί είτε όχι. Κάποιος πρέπει να τα υποδεχθεί. Ή εμείς ή κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν την δουλειά αυτή.
Αυτό το γεγονός δείχνει να το αντιλαμβάνεται και να το ασπάζεται ο Αλέξης Τσίπρας καλύτερα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που είναι δεμένος επάνω στο άρμα των εξτρεμιστών του Ευρώ και των φανατικών Χίλαρι Κλίντον. Το ίδιο αντιλαμβάνεται και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, όταν κάνει λόγο για την ανάγκη σύνθεσης με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η στάση του αυτή, δεν είναι προϊόν κάποιας ίντριγκας και εσωκομματικής σκοπιμότητας, αλλά προϊόν βαθιάς γνώσης της πολιτικής φιλοσοφίας και επιστήμης. Εάν η Αριστερά στην Ελλάδα κάνει την μεγάλη υπέρβαση και προτάξει το Ελληνικό της στοιχείο έναντι του ακρο-Αριστερού, τότε θα πετύχει την εθνική σύνθεση και θα γράψει το όνομά της με χρυσά γράμματα στην Ιστορία του Έθνους.
Κινέζοι και Ισραηλινοί έπιασαν ένα από τα βαθύτερα νοήματα της πολιτικής φιλοσοφίας. Για να προχωρήσει μία κοινωνία στην δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, θα πρέπει πρώτα να γίνει μία αναδιανομή του κοινωνικού κύρους των πολιτών τους! Όχι με τον Μαρξικό τρόπο, αλλά με τον Αριστοτελικό και τον Κικερώνειο!!!
Αυτό, μπορεί να πραγματωθεί στην Ελλάδα μόνο από το τσάκισμα της συμμορίας των νταβατζήδων, των ναρκοεμπόρων και των εκδοτο-δημοσιογραφικών παρασίτων που κυβερνούσαν πίσω από το παραβάν την χώρα.
Επίσης, πρέπει να τονίσουμε, ότι αυτός ο νέος παγκόσμιος πολιτικός δομολειτουργισμός, θα βοηθήσει και τους Σουνίτες, οι οποίοι θα πρέπει να αναδιανείμουν το κοινωνικό κύρος από τους πρίγκηπες και τους μουλάδες στους πολίτες τους για να σταθεροποιήσουν τις κοινωνίες τους.
Η επιδίωξη του Virtus στον σύγχρονο Μαρξικογενή κόσμο, θα φέρει την αταξική κοινωνία στο τέλος και νομοτελειακά την δικαιότερη διανομή του πλούτου! Η κοινωνική ισότητα θα προέλθει διά της αναδιανομής του κοινωνικού κύρους. Όχι με κομματικές ντιρεκτίβες, δημοσίους υπαλλήλους και κηφήνες. Ούτε με τους αεθνιστές, τους πράκτορες των ΜΚΟ και τους λαθροεποίκους!
Έχουμε μπροστά μας την τελευταία ευκαιρία να μεγαλουργήσουμε πολιτικά και οικονομικά ως Έθνος. Θα την χάσουμε, επειδή μία χούφτα καλοπληρωμένα τσογλάνια προτάσσουν, την κομματική ή την Ευρωπαϊκή ιδιότητα έναντι της εθνικής;
Ή θα περιμένουμε την επόμενη επαναχάραξη των συνόρων που θα κάνουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς;
Εμείς αποφασίζουμε...
*O Δημήτρης Τζώρας είναι Πολιτικός Αναλυτής
