συμβαίνει κάθε χρόνο, άρα αργά ή γρήγορα θα τον δεχτεί τον σεισμό και πρέπει να ξέρει πώς θα τον αντιμετωπίσει», δήλωσε ο καθηγητής Σεισμολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Μανώλης Σκορδίλης.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, στο περιθώριο της συνεδρίασης του τοπικού Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, για την αντιμετώπιση κινδύνων από την εκδήλωση σεισμικών φαινομένων, ο κ. Σκορδίλης σημείωσε ότι ο κόσμος δεν είναι προετοιμασμένος και θα πρέπει να εκπαιδευτεί και μέσα από εκστρατείες ενημέρωσης και μέσα από σχετικές πρωτοβουλίες της πολιτείας και μέσα από τηλεοπτικά σποτ.
Παράλληλα, θα πρέπει να ακολουθεί τις συμβουλές του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας και να ενημερώνεται για τα σημεία συγκέντρωσης του πληθυσμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Συντονιστικού, ο κ. Σκορδίλης αναφέρθηκε στους τρεις μεγάλους σεισμούς που έγιναν στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, το 1902 στην Άσσηρο, το 1932 στην Ιερισσό και το 1978 στη Βόλβη και σχολίασε ότι ανάμεσα στους σεισμούς της Ασσήρου και της Ιερισσού μεσολάβησαν 30 χρόνια και σε εκείνους της Ιερισσού και της Βόλβης 46.
Σύμφωνα με τον ίδιο, κατά τα χρονικά αυτά διαστήματα συσσωρευόταν ενέργεια για τον επόμενο μεγάλο σεισμό, ενώ από το 1978 μέχρι τώρα δεν έχει εκδηλωθεί νέος μεγάλος σεισμός, γεγονός που απέδωσε στις αλληλεπιδράσεις του σεισμικού δυναμικού της περιοχής με άλλους σεισμούς σε γειτονικές περιοχές που, όπως είπε χαρακτηριστικά, «σπρώχνουν πιο πίσω τον χρόνο εκδήλωσης ενός πιθανά μεγάλου σεισμού».
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, διευκρίνισε ότι από το 1999 οι επιστήμονες του ΑΠΘ ασχολούνται με τη μεσοπρόθεσμη πρόγνωση σεισμών, καταλήγουν σε συμπεράσματα και ενημερώνουν την πολιτεία για τις περιοχές, για τις οποίες τα προσεχή πέντε με δέκα χρόνια υπάρχουν υψηλές πιθανότητες εκδήλωσης σεισμών άνω των 6,3 Ρίχτερ.
Από εκεί και πέρα η Πολιτεία, όπως είπε, «θα μπορούσε να ιεραρχήσει τις περιοχές του ελληνικού χώρου, στις οποίες θα έπρεπε να λάβει κάποια προληπτικά μέτρα και να εστιάσει σε αυτές που στο προσεχές μέλλον είναι πιο επικίνδυνες».
Εξάλλου, τόνισε ότι δεν υπάρχει μέθοδος βραχυπρόθεσμης πρόγνωσης των σεισμών, άρα οι προσπάθειες των εμπλεκόμενων φορέων εστιάζονται στον περιορισμό των συνεπειών τους.
Σε αυτό το μήκος κύματος έδωσε έμφαση στην ανάγκη να υπάρχει ο απαραίτητος συντονισμός των φορέων, ώστε να αντιμετωπίζονται προβλήματα που αναμένονται σε περίπτωση μεγάλου σεισμού, όπως το μπλοκάρισμα των οδικών αξόνων μέσα στα πρώτα λεπτά από την εκδήλωσή του.
Για την ετοιμότητα της πόλης της Θεσσαλονίκης να αντέξει έναν μεγάλο σεισμό σχολίασε ότι το 70% των οικοδομών είναι παλιές, δεν είναι χτισμένες με τον καινούριο αντισεισμικό κανονισμό, συνεπώς υπάρχει πρόβλημα, ενώ οι όποιες πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα επαφίονται στους κατοίκους.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Συντονιστικού Οργάνου, ο γγ του Δήμου Θεσσαλονίκης, Θωμάς Ψαρράς, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης ανήκει σε ζώνη λιγότερο σεισμογενούς περιοχής και υπογράμμισε ότι οι υπηρεσίες (του δήμου) βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα.
Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις ενέργειες που έγιναν και αφορούν τη διανομή ενημερωτικού υλικού, την ανάρτηση, στην ιστοσελίδα του δήμου, οδηγιών αντιμετώπισης των σεισμών και πληροφοριών για τους χώρους καταφυγής των πολιτών ή προσωρινών καταυλισμών, τις ασκήσεις εκκένωσης σε παιδικούς σταθμούς και στα γραφεία του δήμου, τις εκστρατείες εκπαίδευσης που έγιναν σε σχολεία, στον προσεισμικό έλεγχο κτιρίων και στην επικαιροποίηση του σχεδίου ενεργειών για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης που προέρχεται από σεισμό.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, της αστυνομίας, του δασαρχείου, της ΕΜΑΚ, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, του στρατού, του ΕΚΑΒ, εθελοντικών ομάδων και δήμων.
Ένας στους τρεις ανθρώπους στον πλανήτη μας είναι εκτεθειμένος στον κίνδυνο σεισμού, σχεδόν διπλάσιοι σε σχέση με πριν από 40 χρόνια. Ο σεισμός είναι ο κίνδυνος που απειλεί τους περισσότερους ανθρώπους στη Γη.
Επίσης, περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε 155 χώρες κινδυνεύουν από πλημμύρες, ενώ 414 εκατομμύρια ή το 6% του παγκόσμιου πληθυσμού ζουν κοντά σε ένα από τα 220 πιο επικίνδυνα ηφαίστεια της Γης.
Οι εκτιμήσεις αυτές περιλαμβάνονται στον νέο «’Ατλαντα του Ανθρώπινου Πλανήτη 2017», που έδωσε στη δημοσιότητα το Κοινό Ερευνητικό Κέντρο (Joint Research Centre-JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο ‘Ατλαντας, που θα παρουσιασθεί επίσημα σε διεθνή συνδιάσκεψη για τη μείωση του κινδύνου φυσικών καταστροφών, η οποία θα γίνει στο Κανκούν του Μεξικό, κατατάσσει τις χώρες ανάλογα με τον αριθμό των ανθρώπων και με την έκταση των δομημένων περιοχών που είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο των κυριότερων φυσικών κινδύνων.
Η Ελλάδα είναι μία από αυτές όπου το ποσοστό του πληθυσμού που κινδυνεύει από σεισμό, ξεπερνά το 80%. Πάνω από 170 εκατομμύρια στην Ευρώπη είναι εκτεθειμένοι σε σεισμό, σχεδόν το ένα τέταρτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού, με την μεγαλύτερη αναλογία στην Ιταλία, στη Ρουμανία και στην Ελλάδα. Εξάλλου, η Ελλάδα βρίσκεται στη δέκατη θέση παγκοσμίως, όσον αφορά τη δομημένη έκταση κάθε χώρας που κινδυνεύει από τσουνάμι.
Ακόμη, στην ευρωπαϊκή κατάταξη για την έκταση κάθε χώρας που είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο πλημμύρας, η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλά, στην 21η θέση, με 145.000 κατοίκους να απειλούνται ή μόνο το 1% του εθνικού πληθυσμού. Πρόκειται για το μικρότερο ποσοστό στην Ευρώπη (μαζί με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία), όμως ο αριθμός των Ελλήνων που απειλούνται από πλημμύρα, έχει αυξηθεί κατά 44% μεταξύ 1975-2015. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση στην Ευρώπη κατά τα τελευταία 40 χρόνια, μαζί με την Ολλανδία όπου το ποσοστό των κατοίκων που είναι εκτεθειμένοι σε πλημμύρα, αυξήθηκε επίσης κατά 44% μεταξύ 1975-2015.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η παγκόσμια έκθεση στους κινδύνους της φύσης διπλασιάσθηκε μεταξύ 1975-2015, κυρίως λόγω της διαρκώς αυξανόμενης αστικοποίησης, αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού και οικονομικής ανάπτυξης.
Ο αριθμός όσων ζουν σε σεισμογενείς περιοχές αυξήθηκε κατά 93%, από 1,4 δισεκατομμύρια το 1975 σε 2,7 δισεκατομμύρια το 2015 (το 37% ή πάνω από το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού πλέον).
Από την άλλη, οι πλημμύρες είναι ο πιο συχνός από τους φυσικούς κινδύνους. Στην Ευρώπη η πιο εκτεθειμένη χώρα είναι η Γερμανία (περίπου οκτώ εκατομμύρια κάτοικοι ή το 10% του πληθυσμού της) και ακολουθούν η Γαλλία (5,7 εκατ. κάτοικοι ή 9% του πληθυσμού) και η Ολλανδία (5,3 εκατ. ή το ένα τρίτο του πληθυσμού). Από τις ηπείρους, η πιο εκτεθειμένη στις πλημμύρες είναι η Ασία και ακολουθεί η Αφρική. Εκτιμάται ότι το 11% της δομημένης έκτασης της Γης δυνητικά κινδυνεύει από πλημμύρα.
Περίπου 11 εκατομμύρια Ευρωπαίοι (μεταξύ αυτών και Έλληνες) ζουν σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από κάποιο ενεργό ηφαίστειο. Η συνολική εκτεθειμένη σε ηφαιστειακούς κινδύνους έκταση στην Ευρώπη έχει αυξηθεί κατά 86% από το 1975.
Οι τροπικοί κυκλώνες απειλούν 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε 89 χώρες, έναντι ενός δισεκατομμυρίου το 1975. Οι μεγαλύτερες δομημένες εκτάσεις που κινδυνεύουν, βρίσκονται στην Κίνα και στην Ιαπωνία.
Οι μεγαλύτερες σε έκταση παράκτιες δομημένες περιοχές που είναι εκτεθειμένες σε τσουνάμι, βρίσκονται στην Ιαπωνία, με 4,01 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα δομημένης επιφάνειας να είναι δυνητικά εκτεθειμένα, καθώς και περίπου 19 εκατομμύρια κατοίκους.
Η ευρωπαϊκή χώρα με την μεγαλύτερη έκθεση σε τσουνάμι είναι η Ιταλία (όγδοη στην παγκόσμια κατάταξη) με 50.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα να απειλούνται και ακολουθεί η Ελλάδα με 43.000 τ.χλμ. (δέκατη στη διεθνή κατάταξη).
triklopodia.gr
